Welkom op het forum van startpagina!

Dit forum staat op alleen-lezen. Je kan hier informatie zoeken en oude berichten terugvinden, maar geen nieuwe berichten plaatsen.

Naar overzicht van alle forums

Omgangsregeling via rechter

  • Sanne

    In deze fase zit ik net denk ik ;-)

    Ik ben nu al diegene die ruim een jaar ( sinds dat we uitelkaar zijn ) alles doet wat hij wil..wat hem het beste uitkomt..sinds we uitelkaar zijn ben ik er zo langzamerhand achter gekomen dat ik al die tijd die we samen waren..eigenlijk heel naief was en alles uiteindelijk deed wat hij wou en wat hem het beste uit kwam.

    En dat is dus nadat we uitelkaar zijn gegaag gewoon verder gegaan..alleen veranderde ik..mensen in mijn omgeven vertelde me dat ik voor mezelf op kwam..dat ik harder was geworden..etc etc…en op een gegeven moment merkte ik dus ook aan mijn oudste dochter dat het niet zo goed met haar ging..ze was steeds ontzettends dwars..haar houding was net als haar vader ( een houding van..kom maar op ik ben voor niemand bang..haar houding letterlijk en figuurlijk )

    En om een heeel lang verhaal kort te maken…ik ben diegene die uiteindelijk voor de kinderen moet zorgen..dus ik zie het dan ook graag op mijn manier..tuurlijk hoeft hun vader zich niet alleen maar aan mijn regels te houden, maar ik vind het wel belangrijk dat we met bepaalde dingen en vooral de opvoeding op één lijn kunnen zitten..en ik vind dat ik diegene ben die daar het hoogste woord in mag hebben..het klinkt zo wel een beetje als ik wil de macht..maar zo bedoel ik het niet.

    Als ik mijn kinderen eens om 18.00 uur naar bed doe omdat ze heel moe zijn..en als hij dan belt voor zijn dochter en zeg dat ze al in bed lig..krijg ik een scheldpartij over mij heen..en vraagt hij hoe dit concentratiekamp heet ( bij mij thuis dus, omdat ze een keer om 18.00 uur in bed liggen ) En zo is er wel meer…als hij hoort dat wij aan tafel eten en dat mijn dochter moet blijven zitten totdat iedereen klaar is met eten..krijg ik hetzelfde te horen..als mijn dochter even op de trap moet zitten, omdat ze even iets deed wat ik niet goed vind ( ze zit zelden op de trap maar soms is het even nodig ;-) ) dan krijg ik het weer te horen…dat ik een slechte moeder ben..dat ik een kogel door mijn kop kan krijgen..etc etc….

    En ja dan vind ik het wel eens moeilijk om mijn kinderen naar zo'n vent te laten gaan.

    Afspraken maken lukt dus bijna niet, alleen als het in zijn straatje past..anders niet..en dan ben ik weer diegene die het allemaal gedaan heeft..

    Heel moeilijk en ik weet dat ik dan ook moet denken..kom op..zet je erover heen..het is hun vader..en de kinderen kunnen er niks aan doen…maar dat is soms verrekte moeilijk.

    Daarom vind ik het zo knap van jou dat jij dit kan..echt waar..ik wou dat ik het kon..

  • Nicole

    Sanne, ik lees nu al een tijdje mee op dit pb en wil je toch iets zeggen. Laat je niet zo uitschelden door je ex met de woorden dat je geen goede moeder zou zijn. Vertel hem (en ga jezelf niet verdedigen met de woorden “ik ben wel een goede moeder”) dat je niet eerder met hem wenst te praten dan wanneer hij respect voor jou op kan brengen als de moeder van zijn kinderen.

    Jij hoeft dit niet van hem te pikken en als ik jou was zou ik geen gesprek meer met hem aangaan tot hij normaal en respectvol met je kan omgaan. Je hoeft dit nooit en te nimmer van je ex te pikken. Als er weer ruzie van komt als je hem dit zou moeten vertellen, stuur hem dan een mail of een brief en weiger verder ieder contact met hem.

    Ik snap dat je het moeilijk vindt om de kinderen naar hem te laten gaan als hij zo tegen je tekeer is gegaan maar daar lijden de kinderen wel onder. Onthou ze in ieder geval nooit het contact met hem, daar kan je later door je kinderen op aangesproken worden. Hou wel altijd het belang van de kinderen in ogen, gaat het niet goed met ze als ze bij hem zijn geweest praat daar dan over met hem, eventueel via via of via mail, ook hij moet weten dat het belang van de kinderen voorop staat. Hij moet maar eens gaan leren dat jij niet als voetveeg behandeld wenst en dient te worden.

    Ik wens je veel sterkte.

  • Ad

    Ik heb het tegenovergestelde meegemaakt. Door een operatei ben ik minder mobiel, ik heb een rolsotel of scootmobiel nodig als ik langer dan 1 km moet lopen. Door mijn kinderen ver weg wonen en ik geen auto meer kan rijden (financieel niet) moet ik met de trein. diverse voorstellen zijn door mn ex afgewezen als te duur (maar ik betaal alles) of de veel tijd.

    Wat moet je dan als vader ?

    Ze zijn wel 13 en 15 maar de moeder vind het nog te jong om met de trein te reizen, terwijl ik hen opwacht. Ik kan wel naar hen toegan, maar dan zit ik met het verdere “vervoer” Als je goed kunt lopen is de stad i leuk, maar als je een scootmobiel meot meenemne is het geen pretje.

  • Nicole

    Ik vind schandalig hoe je ex hierop reageert. Totaal ongevoelig en van het woord empathie heeft ze ws nog nooit gehoord. Hoe kan ze jou verplichten je kinderen iedere keer op deze manier op te halen, ze zou zich rot moeten schamen.

    En dan dat verhaal van haar dat de kinderen te jong zijn om met de trein te komen? Belachelijk gewoon, ze zijn oud genoeg hiervoor, het lijkt meer op treiterij van haar kant. Hoe denken jouw kinderen hier zelf over? Vinden zij het normaal dat jij in jouw omstandigheden ze moet komen halen en vinden ze zelf ook dat ze niet met de trein kunnen komen? Ben er benieuwd naar Ad.

  • Ad

    Als eht echt moet kan ik wel met de trein en wil dat ook wel zelf en zou het zelf betalen. Maar dat vind de ex weer te duur en te omslachtig.

  • Ad

    leuk filmpje bij je profiel trouwens