Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
Joey
weet iemand e.e.a. over de nieuwe wetgeving in deze materie ? Ook de vraag of e.e.a. veranderd voor reeds gescheiden personen?
Denk dan meer aan bezoekregeling, alimentatie etc
groet Joey
Dit forum staat op alleen-lezen. Je kan hier informatie zoeken en oude berichten terugvinden, maar geen nieuwe berichten plaatsen.
Naar overzicht van alle forums
Hoi Joey,
Jammer genoeg kan ik je hier geen goede info over geven.
Ik heb al een beetje voor je gekeken hier op internet.
Misschien is het een optie om eens kontakt op te nemen met een advocaat, of buro sociaal raadslieden, misschien dat die je iets meer kunnen vertellen.
Succes!!!!
Weet jij dan misschien hoe ik in contact kan komen met ouders waarvan de ex-partner zijn/haar kinderen niet meer wil zien?
Het gaat mij er dan vooral om hoe hun kinderen daar mee om gaan.
Misschien als het hier iets drukker word, er mensen zijn die zich hierin herkennen.
Groetjes Nicole
Enneh, welkom hier.
Ik hoop dat het hier binnenkort een stukkie drukker gaat worden.
Anders heb ik alle moeite voor niks gedaan om dit prikbordje te krijgen.
Dus als je mensen kent die gescheiden, zou je ze dan willen vertellen van dit prikbordje??
Nee ik ken geen lieden die hun kinderen niet willen zien. LIjlkt me ook vreemd, maar het schijnt voor te komen. ken wel ex-en die de kinderen zo bewerken dat ze niet komen, zoals nu bij mijn partner. Hij is ook gescheiden. De oudste komt niet veel meer. We denken dat zij (zijn moeder) er achter zit en nu denkt ze dat ze gewonnen heeft, terwijl ze het leven van dat kind kapot maakt.
Ja ik hoop ook op meer mensen op deze prikbord te ontmoeten.
Hè Joey,
Wat vervelend zeg, die situatie van je partner.
En ja, jammer genoeg zijn de kinderen steeds weer de dupe.
Maar wat ik helemaal niet snap, is het feit dat ex-partners de kinderen bewerken (zoals jij dat zegt), om zo “wraak te nemen” of wat dan ook.
De kinderen hebben het er vaak al moeilijk genoeg mee, en vragen niet om een scheiding en alles wat dat met zich meebrengt.
Maar jammer genoeg woprden kinderen toch bij ruzie's en onenigeheid betrokken.
Heel veel sterkte 
Fijn dat er iemand reageeert.. Bedankt voor je woorden.
Aan mijn kant is het vrij rustig met ex. Mijn kids zijn gelukkig nog zo in staat om kind te zijn. Hebben natuurlijk e.e.a. meegepikt tijdens het proces. Ze zijn vrij sterk. Zo kunnen ze door hun gedrag een beetje de kids van mijn partner als vorobeeld dienen. Onderling gaat het heel goed als onze kids bij een zijn. Echter de kids van mijn partner vertellen niet veel over hun gevoelens, vragen wel veel aandacht en bevestiging zo van of ze leuk zijn, niet vervelend overkomen etc.
Heb zo het idee dat ze soms als spionnen fungeren voor hun moeder ver weg.
Jeugdzorg kommert zich al over dat gezin, maar we horen daar weinig van, maar merken wel dat het problemen geeft in dat gezin.
Ik hoop dat de wetgever e.e.a. meer gaat regelen over scheiding. Hoeveel vaders en zeker ook moeders zien hun kids wegkwijnen of negatief beinvloed door ex.
Niet te geloven dat je dan machteloos bent en niets kunt doen. En dat in onze rechtstaat met alle sociale zekerheden. We zijn wel rijk (vergeleken met anderen in de wereld) maar sociaal zijn we in NEderland arm….
Ach moest ik ff kwijt.
Joey,
Blij te horen dat het bij jou rustig is, ook als jullie en al de kids bijeen zijn.
Want 2 gezinnen 1 laten worden is ook lang niet altijd makkelijk.
Jammer trouwens dat de kids van je partner niet echt over hun gevoelens praten.
Ik denk zelf dat dat juist heel goed is voor de verwerking, maar ja, je kunt ze niet dwingen.
Dat de kinderen bevestiging zoeken is niet zo raar natuurlijk.
Ze denken jammer genoeg vaak dat het hun schuld is dat papa en mama gaan scheiden, en gaan dan op allelei manieren aandacht vragen.
Die van mij vragen er ook wel eens naar, en telkens weer vertel ik ze dat het niks met hun te maken heeft.
Het is al 5,5 jaar geleden, maar ze hebben het er nog steeds wel moeilijk mee hoor.
Vooral omdat de jongste 2 geen kontakt meer met de vader hebben.
Die heeft het 2 jaar geleden verbroken, en tot op de dag van vandaag weten we nog steeds niet waarom.
Ik heb al 2 hulpverleners van jeugdzorg met hem laten praten, om hem op andere gedachten te brengen, maar hij blijft bij zijn besluit.
Hij vind dat de kinderen zo tot rust komen.
Terwijl hij weet dat ze hem vreselijk missen, en hem zo graag wilden zien.
Ik weet wel dat zijn nieuwe partner veel invloed heeft, maar goed, das geen excuus natuurlijk, en mijn kinderen hebben hun vader er niet mee terug.
Ze zijn nu zover dat ze hem niet meer willen zien.
Maar dat neemt niet weg dat ze er vrede mee hebben.
Dus die machteloosheid waar je het over hebt, voel ik (net als elke ouder denk ik) heel erg.
Ik wil zoveel, heb al zoveel gedaan, maar allemaal zonder positief resultaat.
Ik moet het ook maar eens naast me neerleggen, zodat het niet zoveel mijn leven beïnvloed, maar vind dat best moeilijk hoor.
Ik ga binnenkort naar een soort training voor gescheiden ouders.
Soort lotgenotengroep.
Wie weet helpt het me, ik wacht maar af.
Oeps, ik ratel maar door, sorrie.
Nicole,
ja wat erg voor jouw en je kinderen. Dat hun vader zomaar geen contact wil. Blijkbaar kotm dit toch vaker voor in de wereld. Ik zou gek worden als ik mijn kinderen niet mee zou mogen zien. Hoe bestaat dat? Maar ja, jij zit er mee. Blijkbaar kunnen mensen door hun psychische toestand waarin ze terecht komen dingen doen die ze later wellicht zullen vervloeken. Of pas heel laat er spijt an zullen krijgen. Ik neem aan dat jij je kinderen hebt verteld dat het niet aan hun lag dat jullie gescheiden zijn. Zij kunnen er niets aan doen. Soms is het beter dingen maar gewoon accepteren. Heb ik ook moeten doen m.b.v. een psych. Ging best goed. Ik gaf namelijk mijn ex-vrouw alle schuld… maar dat doe ik niet meer. Nu besef ik dat wat zij gedaan heeft (en dat was soms niet mis) deed ze niet met volle besef. Ze wist niet beter of zij handelt zo altijd. Neem niet aan dat ik boos ben op haar geweest. Maar ik ben zo ver ik vergeef het haar maar vergeten zal ik het niet. Eerlijk gezegd komt het soms toch weer ff boven maar dan beheers ik me zelf weer en gaat het weer goed. Nu is de relatie met ex weer redelijk. Er worden wweer wat woorden gewisseld. gelukkig heb ik nu een partner waar ik me thuis voel en met alle kids erbij gaat het best zo. Alleen dat probleem wat ik in mijn vorige email vertelde blijft nog.
PS Leuk dat prikbord nu wel beetje begint te lopen.
zo dat was het weer .
groet Joey
Joey,
Ik weet dat mensen door psychische toestanden misschien niet meer helder kunnen nadenken, en misschien “verkeerde” beslissingen nemen.
Maar verdorie, als het je eigen kinderen aangaat?????
Ik heb psychisch ook helemaal in de kreukels gelegen.
Maar ik vind het te makkelijk en niet eerlijk om je kinderen daar de dupe van te laten worden, en zelfs zo ver gaan om ze in de steek te laten.
Ik heb destijds toen het met mij heel slecht ging met jeugdzorg gekeken wat het beste was voor de kinderen en mij.
Want ja, hun verdriet en onmacht en vragen dat ze hun vader kwijt waren, kwam natuurlijk allemaal op mijn schouders terecht.
En om niet nòg verder weg te zakken heb ik besloten om mijn kinderen geregeld een weekend naar een gastgezin te doen, zodat ik op adem kon en nog kan komen.
Eerste paar keer was best moeilijk voor ze, maar het gaat nu al een 1,5 jaar harstikke goed.
Ze komen daar tot rust, en ik ook, zodat ik er weer beter voor ze kan zijn.
Dus ik wil maar zeggen, hoe moeilijk het ook gaat, er is altijd wel een manier om het op te lossen.
Maar om je zo te laten manipuleren door een vrouw (zoals bij mijn ex) dat ie zelfs z'n eigen kinderen de deur wijst, dat gaat mij te ver.
En dat zal ik hem ook never nooit vergeven!!!!
Ik laat mijn dochter van 10 wel eens van zich schrijven als ze het moeilijk heeft.
Ze heeft een speciaal boekje waar ze van mij alles in mag schrijven wat ze maar wil.
Haar gevoelens en gedachten naar hem toe, in haar eigen woorden, hoe grof het soms ook is.
Het is haar gevoel, en dat moet ze kwijt.
Het liefst natuurlijk aan hem, maar ja dat mag niet.
En wat je zegt dat bepaalde dingen die gebeurd zijn af en toe naar boven komen……
tja, dat hebben we allemaal wel, denk ik.
Waar ik natuurlijk zeker niet mee wil zeggen dat dat er voor jou makkelijker op word, begrijp me goed.
Ik hoop dat jij er goed met je nieuwe partner over kunt praten, want dat is heel belangrijk.
Het samen delen, ook de minder leuke dingen, zoals o.a. je scheiding.
Nicole
Ik heb ook een as ex echtgenoot die de kinderen uit zijn leven gebannen heeft. Nu zijn de mijne niet zo heel jong meer maar toch, de jongste van, daar heeft hij het laatste jaar niet meer mee gepraat, ze bestond niet meer voor hem terwijl we toch nog onder 1 dak woonde. Sinds kort hebben we een eigen stekkie, de oudste van 20 zou bij hem blijven, ik heb goed contact met hem en vond het geen probleem dat hij bij zijn vader wilde blijven. Afgelopen week echter heeft zijn vader hem zonder dat er ook maar iets aan de hand was gewoon de deur uitgezet. Ik vermoed om mij te raken, hij wil volgens mij niet dat onze zoon gewoon contact met mij heeft. Weer een kind van me dat volledig in het duister tast, en compleet overstuur is door wat zijn vader gedaan heeft. En ik blijf het zelf moeilijk vinden, nooit heb ik gewild dat de kinderen hun vader kwijt zouden raken, hij doet hun dit aan, en dat doet pijn, veel pijn!!!
best,
wil graag info over de echtscheiding??
hoe lang duurd het na de aanvraag van de echtscheiding?
hoe zit het als je een kind hebt van 9maanden? heb gehoord dat de nieuwe wet heeft bepaald dat het kind een week mij de moeder verblijft een een week bij de vader klopt dat??
met vriendelijk groeten
