Op dit moment zit ik nog te wachten op een brief van de rechter voor een omgangsregeling.
Mijn ex en ik komen er samen niet uit en dus ook niet alleen met een advocaat die we nu beiden hebben ( wel verschillende )
Hij wil een omgangsregeling waar ik het niet helemaal mee eens ben..
Nu moet uiteindelijk een rechter gaan beslissen denk ik.
Maar wie weet hoe dat in zijn werk gaat?
Ik heb wel in mijn eentje het gezag over de kinderen ( hij was toendertijd te laks om mee te werken om de gezags papieren te tekenen..we waren dus niet getrouwd )
Ik vraag me af of ik nog inspraak zal hebben…tuurlijk doet mijn advocaat haar best lijkt me..
Maar ik kan het niet uitstaan dat straks een rechter gaat beslissen over mijn kinderen..waar ik de verantwoording en de zorg over heb..en dat al vanaf dat mijn ex en ik uitelkaar zijn.
Liever had ik het ook zonder rechter willen doen..maarja mijn ex heeft dit dus geregeld.
Ik wil mee werken met een normale omgang..de kinderen hebben recht om hun vader te zien natuurlijk, maar het moet nu steeds op zijn manier..en als het hem uitkomt en daar baal ik van…als hij 1 dag van te voren vraagt of hij ze kan halen de volgende dag dan heb ik meestal al andere plannen dus zeg ik nee nu niet en dan ben ik diegene die de kinderen bij hem weg houdt.
Als ik hem vraag om ongeveer een week van te voren mij te zeggen wanneer hij vrij is zodat ik dan kan plannen wanneer de kinderen naar hem toe gaan, krijg ik geen reactie..ja die dag van te voren..en daar baal ik steeds van.
En zo zijn er steeds kleine dingetjes..en komen we er dus niet uit.
Ze mochten in het begin blijven slapen..dus ik heb hem meerdere malen gevraagd of het kon, en toen kreeg ik als antwoord…nee voor jou pleziertjes hoef ik de kinderen niet..zoek het maar uit.
Nu hij een vriendin heeft mogen ze wel blijven slapen..ja dan hoeft hij er niet uit s'nachts..dat kan zijn vriendin doen..
En het is ook een hoop woede wat er bij zit hoor..
En uiteindelijk denk ik ook..tja zet je woede even opzij en denk aan wat het beste is voor de kinderen..oke doe ik…maar wat is dan het beste?
Hij wil ze van vrijdag t/m zondag…van mij mogen ze van zaterdag ochtend tot zondag.
Ik moet erbij zeggen dat mijn kinderen jong zijn ( 4 en 1 jaar ) ze moeten dan logeren in een vreemd huis..vreemde mensen, want zogoed kennen ze hun vader niet..althans de jongste weet en snapt niet dat hij de vader is denk ik..kan ook haast niet, ze was 2.5 maand toen we uitelkaar gingen en hij wou har nooit meenemen toen ze een baby was.
Waar het mij om gaat, is dat hij niet zelfstandig is..nooit geweest..nadat we uitelkaar zijn gegaan woonde hij bij zijn moeder en als de kinderen dar waren had zijn moeder de zorg..hij kon wel leuke dingen met ze doen..maar dat kan mijn buurmeisje van 7 ook…die kan ze alleen niet verzorgen.
Daarna kreeg hij een vriendin..en ging daar bij wonen…
En nu komt het er dus op neer dat straks hij de leuke dingen gaat doen en zijn vriendin kan de rest voor mijn kinderen doen…en dat hoeft nou net niet van mij.
Het is dus zo dat vader gezellig de lusten heeft..en moeder heeft ook de lasten erbij..en dan wil hij ook nog vertellen dat het op zijn manier moet en anders kan ik doodvallen..
Beetje lang verhaal..en ik kan nog wel veel meer vertellen..
Maar mijn vraag dus..hoe gaat een rechter met zoiets om en op wat voor een basis zal hij een beslissing maken..ondanks dat ik het gezag heb?