Ik denk ook inderdaad dat als mijn ex hier zijn kant verteld..dat het een heel ander verhaal zou zijn…hij heeft zijn mening over alles, en ik heb mijn mening…en aangezien mijn ex en ik nu echt niet meer door één deur kunnen…geef ik mijzelf gelijk en hij geeft zichzelf ook gelijk..het is niet voor niets dat we niet meer door één deur kunnen.
Iedereen ( of tenminste ik neem aan ) wil het beste voor zijn/haar kinderen…ik wil dat ook..en hij wil dat ook..op zijn manier.
Maar aangezien ik verantwoordelijk ben voor de kinderen..ik moet ze verzorgen..ik heb er dag en nacht mee te maken…denk ik dat ik het beste weet wat wel en niet goed is voor ze ( mijn kinderen zijn 4 en 1 jaar..dus nog vrij jong )
Ik wil dus goed overleg kunnen plegen, omdat ze dus heel jong zijn..ik wil ze niet maarzo even afzetten bij hun vader…ze hebben bij wijze van nog een gebruiksaanwijzing nodig..en aangezien hun vader en ik uitelkaar zijn gegaan toen de jongste nog geen 3 maand was..en haar bovendien nooit mee wou nemen als hij de oudste wel kwam halen…doet het behoorlijk zeer in mijn hart..
En zo zijn er wat omgang betreft nog wel meer kleine dingen..maar dan ben ik nog lang niet klaar met typen ;-)
Over de alimentatie…hij heeft een bedrag bedacht wat zijn vrienden en collega's ook moesten betalen voor hun kinderen…
Zelf wou ik het laten berekenen..maar hij wou daar niet aan meewerken..
Toen we net uitelkaar waren heeft hij dat bedrag dus bepaald..en ik ging toen accoord..omdat ik die week nadat we uitelkaar gingen wel andere dingen aan mijn hoofd had…zoals van alles regelen bij instanties ( ik werk wel, maar ik verdien niet genoeg om alles te kunnen betalen ) ik moest mijn twee kinderen opeens in mijn eentje verzorgen waarvan dus een baby van nog geen 3 maand…ik zat nog in mijn zwangerschapsverlof, en moest die week daarop ook weer aan het werk.
Allemaal kleine dingen die ik er ook even bij had…en had dus toen even geen zin in een discussie over hoeveel alimentatie.
Een maand of 10 nadat we uitelkaar waren kreeg ik een brief van zijn advocaat..voor een officiele omgangsregeling ( die hadden we dus ook in de eerste instantie mondeling besproken )
Dus ik moest ook een advocaat..en daar had mijn advocaat het over de alimentatie..en ze zei me dus dat het een te laag bedrag was…en toen heb ik dus via mijn advocaat de zaak alimentatie laten behandelen..daar is overigens volgende maand een uitspraak over…
Dit gaat gelukkig alleen over de kinderalimentatie..partneralimentatie hebben wij niks mee van te doen gelukkig.
En nu is het ook echt niet zo dat ik het onderste uit de kan wil hebben, maar ik vind wel dat mijn ex zijn kinderen mag onderhouden..zijn deel dan..ik heb natuurlijk ook mijn deel.
En nu is het dus zo dat hij heel veel schulden heeft gemaakt..of dat nu ook al was toen we nog samen waren is mij een raadsel..ik weet alleen dat ik er van schrok.
En wat ik dan het irritantste er van vind is..hij heeft zich flink in de nesten gewerkt…en kan dus blijkbaar zijn eigen kinderen niet onderhouden…en wat ik zei het gaat me dus niet om dat verdomde geld..maar om die verdomde schuld..en gelukkig is dat niet mijn probleem…maar het is niet iets om trots over te zijn tegenover de kinderen..nu snappen ze dat niet, maar later?
En wat ik dus ook al eerder zei…het zijn zoveel kleine dingen..wat echt één heel groot probleem wordt…en vooral boosheid en irritatie..
Maar goed..dit is dus mijn kant in het kort..terwijl ik er alweer een lap tekst heb neergezet ;-)
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
