Ik heb een goed advies nodig, want ik weet even niet meer wat te doen!

Op dit moment is het vijf weken geleden dat ik mijn dochter van 8 maanden voor het laatst heb gezien. De omgangsregeling die we mondeling, in het bijzijn van een begeleider zijn overeengekomen, is eenzijdig stopgezet. Steeds worden nieuwe argumenten bedacht van waarom niet, hier is gewoon niet op in te spelen. Ik mag haar wel zien, echter alleen onder begeleiding en hier wil ik niet aan meewerken, omdat zij namelijk haar trauma's (veiligheid / wantrouwen) projecteert op mij. Ik heb nu drie brieven verstuurd en ze blijft bij haar standpunt. Met de info die ik nu heb gelezen over identieke zaken vverwacht ik bij een KG dat er een onderzoek gelast zal worden en dan kan het zijn dat gedurende dit onderzoek ik mijn dochter niet kan zien. Vervelend is namelijk dat we nog steeds in conflict zijn, ik ben weggegaan in het belang van mijn dochter, dus kan ik voorstellen dat zij zo reageert. Dus, zolang dit blijft heb ik een groot probleem de komende 6 maanden / jaren bij geen medewerking van haar kant? Ik heb mijn dochter erkend en het gezag ligt op dit moment bij haar, gezien de relatieproblemen heb ik dit nooit rustig hebben kunnen bespreken. Ik heb al geinformeerd bij een advokaat en daar is nog het advies gekomen dat de begeleider de afspraken schriftelijk gaat bevestigen aan zowel mij als ex. Ik ben wel creatief in het bedenken van oplossingen, maar het klokje tikt wel door, maar hoelang ga je hier mee door voordat je beslist om een KG aan te spannen. Op dit moment denk ik nog aan een voorstel om gezamelijk in het bijzijn van onze persoonlijke coachen onze onvrede t.o.v. elkaar te spuien. Kan ik beter hier doen dan t.o.v. een mederwerker van de RvK, bij deze instantie werkt het alleen maar in mijn nadeel. Verder ben ik bezig met het opstarten van een onderzoek naar mijn vaderschapkwaliteiten en ik vraag een second opinion aan voor mijn PDD-NOS, want dit wordt allemaal als inhoudsloze argumenten gebruikt.

Ook heb ik nog het volgende rare gedachten gang? Ze heeft altijd al een kinderwens gehad alleen van mij. Verder zou ze geen kind meer willen hebben van een ander. Ik denk wel eens van het kind is er en nu even manlief er weer uitflikkeren. Ik heb namelijk sterk het vermoeden/overtuiging dat de ex bordeliner zou kunnen zijn. De kenmerken herken ik volledig en kan er zo wel 200 situaties onder plakken.

Wat is nu slim? Graag zoveel mogelijk tips.