Welkom op het forum van startpagina!

Dit forum staat op alleen-lezen. Je kan hier informatie zoeken en oude berichten terugvinden, maar geen nieuwe berichten plaatsen.

Naar overzicht van alle forums

Trubles...

  • A. No Name

    Sinds 3 weken ben ik bij mijn man weg. We hebben 2 kleine kinderen (bijna 6 en bijna 4).

    Ik ben bij mijn ouders ingetrokken en woon daar tot ik zelf een eigen huis krijg toegewezen door de gemeente. Is geen zaligmakende situatie, maar het is niet anders. De kids en ik slapen op 1 kamertje en het huis is dus gewoon vol. Hij zirt nog in ‘ons’ huis. Helemaal alleen. Maar hij kan nergens heen, zegt hij. Of het echt kunnen is of willen, laat ik even in het midden.

    De papa van de kinderen en ik willen het graag goed regelen wat betreft de kinderen. Tot zover ook niet zo'n probleem.

    Maar zodra het financiele plaatje om de hoek komt kijken begint de elende.

    Ik weet dat alles gedeeld wordt (gemeenschap van goederen getrouwd) en ik wil hem het vel niet over zijn neus halen. Ik heb bijv. gezegt dat hij de nieuwe auto die we hadden mag hebben….boor ik mezelf wel ff een slorige ?10.000, = door mijn neus. Maar ik weet dat dat zijn alles is en dat hij door het lint gat als ik daar de helft van zou opeisen. Hiermee wilde ik laten zien dat ik hem niet aan de grond wil hebben.

    Hij denkt dat ik weg ben gegaan omdat ik op zijn geld uit ben. Nou, zoveel heeft hij niet en van de bewuste kale kip kan niet geplukt worden.

    Nu kreeg ik net een sms met de tekst dat hij boos is en dat ik ‘zielig’ ben. Nou, ik ben veel, maar zielig absoluut niet. Hij wil niet zeggen waarom hij boos is.Ik denk dat hij boos is over het feit dat hij voor moet komen i.v.m de voorlopige voorzieingen en dat hij daar boos over is. Maar zeker weten doe ik dat niet.

    Wel wil hij morgen de kinderen hebben. Hij wil niet zeggen hoe laat hij ze terug komt brengen.

    Ik vind dat best eng. Ik weet waar hij tot in staat is als hij boos is. We hebben nog geen officiele omgangsregeling en ik ben bang dat hij ze niet terug wil brengen.

    Wat nu?

  • Sanne

    Als eerste wil ik je sterkte wensen!

    En ik wil je wel zeggen dat je het goed moet regelen, geldzaken en omgang met de kinderen, doe het niet zelf samen.

    Dit hebben mijn ex en ik ook gedaan ( we waren niet getrouwd overigens, maar wel 2 kinderen )

    bijna een jaar nadat wij uitelkaar zijn heeft hij een advocaat genomen om een ogangsregeling op papier te laten zetten, dus ik ben ook naar een advocaat gegaan, en heb ook verteld hoeveel alimentatie ik kreeg, dit was dus onder de wettelijke maatstaven, toen we net uitelkaar waren heeft mijn ex dus het 1 en ander op papier gezet en heb ik ondertekend ( tja ik had andere dingen aan mijn hoofd, een pasgeboren baby van nog geen 3 maanden en een kindje van 3 jaar, uitelkaar gaan, van alles regelen..etc etc )

    In het begin ging alles goed, hij zag de kinderen, met name de oudste, want een baby heb je niks aan, dat zei hij niet, maar de baby hoefde nooit mee, oke dat deed pijn maarja.

    Hij betaalde netjes zijn geld.

    Maar nu is het dus zo dat hij minstens het dubbele moet betalen, dat is de uitspraak van een rechter, want daar zijn we geweest helaas, en eind van de maand komt de zaak over de omgang voor..helaas dat het allemaal zo moet en ik had ook niet gedacht dat het zover zou komen toen wij uitelkaar gingen en dachten alles goed geregeld te hebben.

    Er zijn nog veel meer dingen gebeurd hoor, maar ik wil je alleen zeggen dat je het echt moet regelen via een advocaat en vast laten leggen..jij moet je kinderen onderhouden!!! En de vader mag zijn deel betalen!

    En dus ook over de omgang..regel het echt goed.

    Ik kan me ook voorstellen dat je bang bent als hij ze komt halen, dat ben ik ook, ik heb nu ook bedreigingen gehad dat hij de kinderen ziet, hij ze meeneemt, nu weet ik in mijn achterhoofd dat hij het niet doet, maar het knaagt wel aan mij.

    Als je het niet vertrouwd niet doen !!!

    Je moet aan je kinderen denkne en aan jezelf! En je moet geen risico nemen dat hij ze eventueel niet terug brengt.

    Er zullen wel andere meningen zijn, maar dit is die van mij..en daar sta ik 100% achter!

    Sterkte !!

  • A. No Name

    Ik heb ook meteen een advocaat ingeschakeld.

    We hebben samen ook afgesproken dat we een goed contact willen hebben wat betreft de kids. Ik bedoel…ik haat hem niet en ik wil per se dat de kids papa en ook de oma en opa van de andere kant zien. Tenzij hij zelf aangeeft dat hij het om de een of andere reden niet meer kan of wil. Dan nog zal ik hem ervan proberen te overtuigen dat de kids recht hebben op hun papa en oma en opa.

    We hebben een redelijk contact. Hij wil me nog terug, maar helaas….voor mij staat vast dat dat geen optie meer is. En we kunnen best goed met elkaar overweg, kunnen het in goede banen leiden (mits ik het overal mee eens ben wat hij voorstelt). Maar ik weet hoe hij is. En dus was de advocaat al snel ingeschakeld.

    Maar ik wil alleen mijn deel waar ik recht op heb. Niks meer, maar zeker ook niks minder. Hij wil me alles geven (ik mag bij wijze van spreken het hele huis leeg halen op de stereo na) maar qua geld wordt het een probleem.

    Hij zei bijv.: het spaargeld staat op mijn rekening, dus is van mij. Hij wil niet inzien dat hij dat geld heeft kunnen sparen omdat ik thuis bleef voor de kids, minder werkte zodat er geen opvang voor de kids betaald hoefde te worden, etc..

    Kijk, hier is natuurlijk ook het e.e.a. gebeurt. Ikbedoel; ik ga niet weg omdat hij het dopje van de tandpasta tube steeds vergeet erop te doen. Er is meer gebeurt en lange tijd ook….

    Hij kan niet verkroppen dat ik de stap genomen heb om weg te gaan. Is boos, heeft zelfmedelijden, geeft iedereen de schuld (dat we uit elkaar zijn is de schuld van mijn zus, volgens hem), nouja….hij wil me eigenlijk nog gewoon terug.

  • Sanne

    We zullen beide wel een ander verhaal hebben, maar er komen mij wel veel bekende dingen in voor..

    Mijn ex geeft ook steeds een ander de schuld, alles ligt aan mij etc etc..tuurlijk er zal ook best iets aan mij liggen, maar het is wel geven en nemen, en mijn ex wil alleen nemen..en daar pas ik voor..het gaat om de kinderen, en zo denk ik, en hij ook op zijn manier, maar uiteindelijk is alles in zijn belang.

    Ook over de spullen waren wij het wel eens, dat heb ik ook altijd gezegt, want die hele inboedel hecht ik geen waarde aan, tenzij het om persoonlijke dingen gaat natuurlijk, en ik heb de inboedel gehouden, ik wou het niet, maar hij stonds er op.

    Wel heeft hij de spullen van waarde meegenomen, zoals de breedbeeld tv, dolby setje, pc, de auto, heel veel dvd's en cd's, en wat ik zeg, dat boeide mij helemaal niet, alles is vervangbaar.

    Maar nu gaat hij het tegen mij gebruiken..dat ik de hele inboedel heb gehouden op dat ene na, tja alles wat hij mee heeft genomen is veel mer waard dan mijn hele inboedel..maargoed.

    En ik wil ook echt niet dat ik meer wil dan nodig is, maar ik vind wel dat hij zijn verplichte deel wel kan betalen, niet meer en niet minder!

    Wel goed dat je een advocaat hebt hoor, bij ons was het ook koek en ei in het begin..en ik had nooit gedacht dat ik nu zo'n trammelant zou hebben om dit gedoe.

    Ik eet niet goed, ik slaap niet goed, ben heel veel afgevallen hierdoor, ( wel een hele goeie oplossing als je wil afvallen trouwens ;-) ) gekheid natuurlijk, maar het vreet wel, en dan heb je nog kinderen ( ik van 4 jaar en 1 jaar ) die vreten ook energie, en dat wordt nog weleens vergeten..tja hij wil alleen de lusten en ik heb ze beide..lusten en lasten…vind het niet erg om voor mijn kinderen te zorgen hoor, voor hun doe ik alles, en daarom wil ik goed overleg met mijn ex, maar hij wil alleen ZIJN eigen belang..en ik wil ook dat mijn kinderen een normaal leven krijgen met rust en regelmaat..dat botst dus ook bij ons..ik ben van de rust en regelmaat, en hij absoluut niet..tja en ik ben dan wel diegene die er mee zit, maar dat interessert hem dan weer niet…tja en zo kom je er niet samen uit en vandaar dus aan het eind van de mand naar de rechter, waar ik helemaal niet trots op ben!!!

  • A. No Name

    Heel herkenbaar.

    Ik mag ook alles uit het huis meenemen, behalve de stereo, de tv, de dvd's, en de auto. Ik hecht ook totaal niet aan materiaal. Is allemaa vervangbaar (hmm, ik heb het alleen niet zo heel breed meer), maar hij wil ook dat ik alles meeneem.

    Ik pak het aan en heb dus nog even te tijd om wat te sparen voor als ik alles nieuw wil aanschaffen. De meubels die ik mee kan nemen is absoluut niet mijn smaak, maargoed….shit happens.

    Ook wij moeten eind van de maand (nouja, 20 juli) voor de rechter verschijnen. Dit om de voorlopige voorzieningen te regelen. Hij is hier niet blij mee, maar dat is wel waar ik recht op heb.

    Ik zorg voor het grootste gedeelte voor de kinderen. Hij is vanaf het moment dat ik weg ben gegaan (nu 3,5 week geleden) al die tijd thuis geweest. Heeft nog niet ‘kunnen’ werken. Ik had verwacht dat hij de kinderen dan wel een keer uit school zou halen (nouja, alleen de oudste zit nog op school), of dat ze een keer op woensdag middag konden gaan spelen bij papa….niet dus.

    Papa durft zich om de een of andere reden niet op het schoolplein te vertonen. “Dan kijken ze allemaal zo naar me”, zegt hij…..Ja, alsof ik het in het dagelijkse krantje heb laten zetten!! Kom op, zeg!

    Vandaag heeft hij ook de kinderen. Hij is ze om half 11 komen halen en brengt ze rond kwart over 4 terug….ben benieuwd.

    Als ik me verplaats in hem, zou ik er alles aan doen om mijn kinderen zoveel mogelijk te zien. Maar dat schijnt voor hem dus heel anders te liggen.

    Ik heb aangegeven dat hij maar een bericht geeft wanneer hij ze wil zien. En nu krijg ik iedere keer een dag van te voren een sms dat hij ze de volgende dag wil halen…nouja, het zij zo.

    Ben in elke geval blij dat de kids hun papa nog zien en dat ze het leuk hebben als ze bij hem zijn. En dat we de ruzies en meningsverschillen niet over de kinderen heen uit vechten.

    (Ps, zijn boze bui van gister was alweer gezak, zei hij. Hij wil alleen nog niet zeggen waar hij zo boos over was. Zal ik 20 juli wel horen bij de rechter, ben ik bang…..)

  • Sanne

    Inderdaad de spullen zijn vervangbaar, en ik heb het ook niet breed, maar als het nodig is dan zullen er mensen zijn die van alles aanbieden, nu is dat in mijn geval ook niet nodig, omdat ik de meeste nodige spullen mocht houden, en dan maar de oude pc die op zolder stond en die niet zo modern is al die we hadden, of een tv die het bijna niet meer doet..maakt mij niet uit..als die dingen het doen dan is het goed.

    Ik wou goede afspraken maken met mijn ex, ik wou ongeveer een week van tevoren weten wanneer hij de kinderen wou zien, ik heb zelf ook een planning, en ik ben toevallig iemand die van rust en regelmaat houdt ( zeer lastige eigenschap in deze situatie ) Maar ik wil daar niet van wijken, en ik heb ook rekening te houden met mijn kinderen, die hebben deze eigenschap al aardig overgenomen :D

    Nu is het ook regelmatig zo dat ik een dag van te voren een telefoontje, sms of mailtje krijg of hij ze die volgende dag kan halen, en als ik dan normaal vraag of het iets eerder gevraagd kan worden, omdat ik ook misschien plannen heb, dan wordt ik afgeblaft en hang ik op..ik heb hier totaal geen zin in. ( of althans niet meer ) Ik ben nu ook zovaak voorgelogen, of ik kan geen fatsoenlijk gesprek voeren, wat dan over de kinderen gaat, en eerst was ik altijd naief en vond het zielig voor hem, maar hij is zo veranderd..ik ken hem niet meer zoals hij was, en ik deed dan maar weer alles wat hij wou, totdat ik merkte dat de oudste zich moeilijk begon te gedragen, hij zag haar bijna elke dag..toen weer niet..toen weer wel..daar mocht dit en hier niet of andersom…tja en een kind van toen 3 jaar kan het allemaal niet bevatten, vandaar dat ik rust wil in haar ( en ook die van mijn jongste van 1 jaar ) wil..niet dat ze hun vader niet mogen zien, maar wel op regelmatige tijden..ik wil wel een soort structuur hebben, en hij wil dat dus niet..tja en dan kom je er echt niet uit.

    Soms denk ik bij mezelf..zeur niet zo moeders..maar dan denk ik ook weer..tja mijn kinderen kunnen dat onregelmatige niet echt aan..dus wie moet ik nu een plezier doen..de papa of moet ik in het belang van de kinderen kijken..en tja dan kies ik voor het laatste..

    Vertel je wel even hoe het is gegaan bij de rechter? Ben wel benieuwd hoe zoiets in zijn werk gaat..de alimentatie weet ik, dat heb ik achter de rug..of nou ja, mijn ex gaat in hoger beroep dus het is nog niet helemaal afgerond..en dat vind ik ook minder belangrijk dan de omgangszaak..dan kies ik toch mijn kinderen boven het geld ;-)

    Succes

  • A. No Name

    Ik laat het zeker even weten hoe het geweest is bij de rechtzaak.

    Hier wordt dan alleen besproken wat hij mij voorlopig moet betalen om de kinderen te kunnen onderhouden en dat is een bepaald % van zijn salaris. Daar kan hij niet zoveel tegenin brengen. Dat staat wettelijk vast en daar kan hij niet voor in hoger beroep gaan. Dus echt ingewikkeld zal het niet worden , denk ik.

    Wat hij nu wel gaat doen is dat hij 3 maanden thuis is. SDat betekent dat hij dan geen overuren maakt en dus mninder verdient. Hij moet de laatste 3 salairsstroken overhandigen, dus ook dit lijkt weer een spel van hem om mijn minder te hoeven betalen. Dit geef ik natuurlijk wel even door aan mijn advocaat..ik bedoel…ik ben niet gek en slapen doen we 's nachts. Hij is vrachtwagen chauffeur en verdient dus niet erg veel als hij geen overuren maakt.

    Ik heb hem vaak gevraagt of hij iets vaker thuis kon zijn. Dat was voorheen geen optie…en nu kan hij het ineens wel. Onder het mom: ik kan het werk niet aan op dit moment. Zal best een kern van waarheid in zitten, hoor….maar mijn leven gaat wel gewoon door. Ik blijf niet bij de pakken neerzitten. Ik werk gewoon en heb de zorg voor de kinderen. Hij hangt nu alleen wat rond thuis.

    Vandaag zijn de kinderen weer bij hem geweest en ze hebben het naar de zin gehad. En daar ben ik echt heel erg blij om.

    Ik merk ook aan de kinderen dat ze er allebei anders mee om gaan. De oudste beseft het beter dan de jongste. Maar beide vertonen gedrag waaraan je kan zien dat ze het er best pittig mee hebben.

    Nogmaals, ik hou je op de hoogte!

  • Sanne

    Fijn dat het goed is gegaan vandaag..dat is toch een geruststelling, ook dat ze het naar hun zin hebben gehad..

    Er is bij mij nu al wel een gerechtelijke uitspraak geweest over de alimentatie..alles volgens de berekeningen..

    Tja alleen is hij het er niet mee eens, en heeft ook al aangegeven dat hij desnoods onslag neem, tja dat is niet mijn zorg, daar heeft hij alleen zichzelf mee.

    En hij heeft wel een nieuwe vriendin waar hij mee samenwoont, zij heeft 2 kindjes, en haar ex betaald geen alimentatie voor hun, dus mijn ex heeft verteld dat hij de zorg voor die kinderen heeft, ja oke die kinderen kunnen er ook niks aan doen, maar ik moet werken voor mijn geld, iedereen moet werken voor geld, alleen werkt zijn vriendin niet, zij is als het goed is ook haar uitkering enzo kwijt omdat ze samenwonen.

    Ja en dan krijg je weer die verhalen dat ik een uitzuiger ben..weet je wel zo'n vervelende ex die alleen zijn leven kapot wil maken…en dat doet pijn hoor.

    Hij heeft schulden gemaakt nadat wij uitelkaar zijn etc etc..maar hij heeft nergens bewijzen van, of hij had het moeten inleveren bij de rechter, en dat heeft hij niet gedaan.

    Er is al rekening mee gehouden dat hij woonlasten etc heeft..en nog is hij nu boos.

    Ik moet ook rondkomen van een minimum bedrag in de maand, en als het alimentatie bedrag wat hij moet betalen bij hem eraf is dan houdt hij iets meer over dan mij..en dan denk ik..ja als je luxe wil dan moet je vriendin gaan werken…dat moet ik ook!

    En dan is het lullig gezegd misschien en komt het weer over als zo'n bloedzuiger van een ex…maar waarom moet hij het beter hebben dan mij vraag ik me dan af.

    Omdat hij toevallig samenwoont kan hij niet eerlijk opnieuw beginnen..tja ik kan dat ook niet dan als je het zo bekijkt…en dan denkt hij ook nog dat het geld voor MIJ is om leuke dingen voor te doen..hij vergeet dan even dat ik kinderen heb die ook bij mij wonen en moeten eten etc…dat dringt dan net niet door..hij denkt werkelijk dat ik ervan op vakantie ga ofzo…hij heeft geen idee waarom hij alimentatie moet betalen geloof ik.

    En wat ik ook zeg..ik gun hem echt een nieuw leven, nieuwe vriendin, andere kindjes om voor te zorgen, maar hij kan wel zijn verplichting nakomen om zijn eigen kinderen te onderhouden.

    daarom ben ik ook blij dat er nu een uitspraak is geweest en dat het zo goed als vast staat, ik weet ook niet wat hij bereikt als hij nu in hoger beroep gaat..dus dat moet ik nog afwachten..en ik ben tevreden met het bedrag wat hij nu moet betalen, als het minder zou worden is het ook prima hoor, als hij zijn verplichting maar na komt, en ik vind gewoon dat hij zijn deel moet betalen volgens de wettelijke maatstaven.

  • A. No Name

    Meid, ik herken zoveel in jou verhaal….

    Ik hoop dat het goed af loopt…

    Ik hou je op de hoogte.

  • A. No name

    Zaak is geweest en ik heb gekregen wat ik graag wilde.

    Ben helemaal blij.