omgangsregeling

Ik moet het even kwijt en het is weer eens een andere kijk op zaken rond echtscheiding.

Ik heb een relatie met een vrouw die gescheiden is en twee kinderen uit die relatie. Er was een omgangsregeling van eens in de twee weekenden de kids naar Pa. Met deze regeling werd nogal los omgegaan. Bijvoorbeeld Pa een weekje weg dan komen ze twee weken later langs. Kinderen een of andere wedstrijd, ga jij mee of wat doen we? Dan is makkelijker als ze bij jullie blijven. Pa deed ook wel eens een wedstrijdje, maar het loopt niet over. Nu is Pa onlangs verhuisd naar verweggistan en wordt de omgangsregeling naar eens in de vier weken gezet. Gezien hetgeen wat zich in het verleden al heeft afgespeeld ben ik bang dat Pa nog wel eens de mogelijkheid ziet om dan maar eens een weekend over te slaan. En zo spelen er nog wel wat zaken, waarvan ik denk dat in plaats van die onderhandelingen/besprekingen het goed zou zijn om een en ander eens goed vast te leggen. Zoals hier ook zo vaak wordt aangegeven. Maar o guttegut meneer heeft geen baan meer en kan niet eens zijn nieuwe huis betalen. En kinderen op vrijdag ophalen kan niet. Hoe krijg je in zo'n geval nog iets voor elkaar? Ik heb geprobeerd via een derde persoon een en ander van de grond te krijgen, maar dan voelt meneer zich weer zo slecht behandeld, want alles wordt toch in goed overleg geregeld. Alle contact doet hij dan via mijn partner en die krijgt het telkens weer te kwaad. Het doet er ook geen goed aan als ik er tussen spring, want dan sta ik niet voor mijzelf in. Gegarandeerd dat ik boos wordt en hem de huid vol scheld. Hij weigert gewoon om met iemand anders over dergelijke zaken te praten. Jaar na jaar is hij uitgenodigd om de voortgang van zijn kinderen op school te bespreken, dat mocht ook apart. Nou het antwoord was dat hoeft niet, het gaat toch goed.

En dan zie ik die dwaze vaders op gebouwen klimmen om aandacht voor hun zaak te krijgen en dan denk ik was hij maar zo'n dwaze vader.

Werkelijk ik vind het in en in triest. Ik ben er enorm triest van geworden en boos dat je zo met je eigen kinderen omgaat.

klinkt me bekend in de oren,mijn ex doet ook maar wat…ben al sinds mei bezig om een omgangsregeling voor dit schooljaar op papier te krijgen.mijn voorstellen wordn niet meegnomen in zijn voorstel.ik moet weken wachten op een reactie, telfonisch niet te bereiken,via mail ook niet.komt ze terugbrengen wanneer hij maar wil, en ik mag alles maar blijven regelen.En steeds maar gaan hopen dat hij eens toch ergens nog vadergevoelens heeft.de kinderen met tranen in zijn ogen terugbrengen en dan tegen ze zeggen, ik zal jullie zoooo missen de komende 8 weken dat ik jullie niet zie….hij bepaald zelf wanneer hij ze ophaalt, dus hij kan ook gewoon om het weekend de kinderen zien, hij verzint zelf een.omgangsregeling met een limiet van 66 dagen..

soms denk ik wel eens, ze gaan maar niet meer.maar dat is ook niet mijn bedoeling.gelukkig vinden de kinderen het prima, ze zijn graag bij mij en mijn vriend..die gelukkig wel vadergevoelens heeft..

ik heb nu een advokaat ingeschakeld, eens kijken of dreigen met herziening alimentatie zin heeft om hem zover te krijgen dat hij zijn omgangsafspraken na gaat komen…Stiefpa schreef:

> Ik moet het even kwijt en het is weer eens een andere kijk op

> zaken rond echtscheiding.

> Ik heb een relatie met een vrouw die gescheiden is en twee

> kinderen uit die relatie. Er was een omgangsregeling van eens

> in de twee weekenden de kids naar Pa. Met deze regeling werd

> nogal los omgegaan. Bijvoorbeeld Pa een weekje weg dan komen

> ze twee weken later langs. Kinderen een of andere wedstrijd,

> ga jij mee of wat doen we? Dan is makkelijker als ze bij

> jullie blijven. Pa deed ook wel eens een wedstrijdje, maar

> het loopt niet over. Nu is Pa onlangs verhuisd naar

> verweggistan en wordt de omgangsregeling naar eens in de vier

> weken gezet. Gezien hetgeen wat zich in het verleden al heeft

> afgespeeld ben ik bang dat Pa nog wel eens de mogelijkheid

> ziet om dan maar eens een weekend over te slaan. En zo spelen

> er nog wel wat zaken, waarvan ik denk dat in plaats van die

> onderhandelingen/besprekingen het goed zou zijn om een en

> ander eens goed vast te leggen. Zoals hier ook zo vaak wordt

> aangegeven. Maar o guttegut meneer heeft geen baan meer en

> kan niet eens zijn nieuwe huis betalen. En kinderen op

> vrijdag ophalen kan niet. Hoe krijg je in zo'n geval nog iets

> voor elkaar? Ik heb geprobeerd via een derde persoon een en

> ander van de grond te krijgen, maar dan voelt meneer zich

> weer zo slecht behandeld, want alles wordt toch in goed

> overleg geregeld. Alle contact doet hij dan via mijn partner

> en die krijgt het telkens weer te kwaad. Het doet er ook geen

> goed aan als ik er tussen spring, want dan sta ik niet voor

> mijzelf in. Gegarandeerd dat ik boos wordt en hem de huid vol

> scheld. Hij weigert gewoon om met iemand anders over

> dergelijke zaken te praten. Jaar na jaar is hij uitgenodigd

> om de voortgang van zijn kinderen op school te bespreken, dat

> mocht ook apart. Nou het antwoord was dat hoeft niet, het

> gaat toch goed.

> En dan zie ik die dwaze vaders op gebouwen klimmen om

> aandacht voor hun zaak te krijgen en dan denk ik was hij maar

> zo'n dwaze vader.

> Werkelijk ik vind het in en in triest. Ik ben er enorm triest

> van geworden en boos dat je zo met je eigen kinderen omgaat.

Welkom op het forum van startpagina!

Stiefpa

jean