Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
Jannes
Ik richt mezelf even tot jullie omdat ik het even niet meer weet. Mogelijk helpen jullie adviezen mij de juiste keuze te maken.
Sinds 5 jaar ben ik getrouwd met een vrouw uit Oost Europa. Ze zat in ‘het circuit’.
Ik heb er alles aan gedaan haar een goed leven te bieden hier, maar ze wil steeds meer. We hebben ook een zoontje samen. Daarnaast is er een relatief groot leeftijds verschil en ineens wil ze ook ‘haar leeftijd’ leven. Voorheen was dit geen probleem, maar ineens komen nieuwe eisen om de hoek kijken waar ik niets van wist of waarover we duidelijke afspraken hadden gemaakt.
Inmiddels maakt ze mijn leven tot een hel. Dit deed ze vroeger ook wel, maar ik had altijd hoop. Dacht dat alles door een trauma kwam. Heb er veel info over verzameld. Bijna zoveel dat ik zelf als psychiater aan de slag kan.
Inmiddels is het zover dat alles mijn leven beheerst. Ik ben zelfstandig ondernemer en kan de stress bijna niet meer aan. Het gaat niet om geld ofzo (de waarde van geld beseft ze zelfs niet eens) maar meer om hoe ik mijzelf in deze relatie voel.
Verder maakt het ook mijn bedrijf kapot omdat ik door de stress de energie er niet meer voor kan opbrengen.
Kennissen zeggen al jaren dat ik eruit moet stappen. Maar mijn gevoel stopt mij. Ik voel teveel nog voor deze vrouw. Ze denkt ook veel over zichzelf, vindt zichzelf heel wat (ze ziet er ook goed uit) dat ze de wereld wel even alles kan veroveren, terwijl ik doende ben de rekeningen te betalen.
Ik sta nu langzamerhand op een punt dat ik keuzes moet maken. Ik heb een eigen huis, op mijn naam gesteld, maar in gemeenschap van goederen getrouwd (ik had teveel vertrouwen denk ik).
Stel nu dat ik ‘veilig’ uit deze relatie wil stappen. Heeft het dan zin dat ik voor die tijd een convenant laat ondertekenen door haar? Ik wil niet alles verliezen waarmee ik haar heb ‘verwelkomd’, vandaar de vraag.
Zie dit niet als egoisme. Ik heb jaren gewerkt om te komen waar ik nu ben. Ik zou het natuurlijk vreselijk vinden al die moeite te verliezen voor iemand die op korte termijn denkt. Ik heb mijn ziel en zaligheid in deze relatie gestopt. Het liefste zou ik uiteraard zien dat alles in orde is. Maar ik heb signalen die mij aangeven dat we om verkeerde redenen bij elkaar blijven.
Hoe kan ik mijzelf het beste indekken, zonder mijn kind slecht te doen en voorkomen dat iemand mij leegzuigt na een scheiding die alleen korte termijn gedachtes heeft? Graag jullie advies hierin.
Besef daarbij ook dat ik alles inmiddels heb gegeven. Ik weet niet meer wat ik nog zou moeten doen daarbij. Wat ik hier even kort opschrijf is slechts 1% van wat ik inmiddels heb moeten doorstaan.
Alvast bedankt voor jullie adviezen.
