Dit forum staat op alleen-lezen. Je kan hier informatie zoeken en oude berichten terugvinden, maar geen nieuwe berichten plaatsen.
Naar overzicht van alle forums
Ik ben sinds ruim 1 jaar gescheiden en mijn oudste zoon wordt volgend jaar 12. Momenteel problemen met omgangsregeling omdat vader kinderen buiten deze regeling om wil zien maar ook al eens heeft gepresteerd om ze niet op te halen. Wat zijn de rechten van het kind als hij 12 wordt, mag hij dan alleen zelf kiezen waar hij woont of heeft hij ook recht om te gaan en te staan waar hij wil? Hoe vrijblijvend is de omgang dan? Weet iemand waar ik hier informatie over kan vinden? BVD
Ik geloof niet dat een kind van 12 het recht heeft om te gaan en staan waar het wil.
Ik heb de afspraak dat ze naar papa mogen wanneer ze maar willen maar wel met mijn regels.
Ik wil weten waar ze zijn en wanneer ze terug zijn, als ze niet komen eten dan wil ik dat van tevoren weten.
Slapen doen ze buiten de omgangsdagen thuis, uitzonderingen zijn altijd mogenlijk maar in overleg met mij.
Maar ik vind het ook heel belangrijk dat ze met hun vader blijven gaan en kan me ook voorstellen dat er diengen zijn die ze liever met hun vader doen of bespreken.
Een 12 jarige mag niet zelf kiezen waar hij gaat wonen, wel kan hij gehoord worden door de rechter die dan een beslissing neemt in het belang van het kind.
Als je zoon dicht bij zijn vader in de buurt woont wat is er dan op tegen als hij eens een keertje extrab naar zijn vader wil? Ik woonde ook 1 straat van mijn ex vandaan, ben 7 jaar geleden gescheiden en mijn zoon was toen 10. Hij mocht van mij gaan wanneer hij wilde en wilde hij blijven slapen was me dat ook goed. Alles ging in goed overleg tussen mijn ex en mij. Ik vind dat als het maar even kan, de vader net zoveel recht op zijn kind heeft als de moeder. Het moet alleen wel practisch uitvoerbaar zijn.
Hoe ouder de kinderen worden hoe minder de omgangsregeling in acht wordt gehouden, zeker als je dicht bij elkaar woont.
Nicole schreef:
>
> Een 12 jarige mag niet zelf kiezen waar hij gaat wonen, wel
> kan hij gehoord worden door de rechter die dan een beslissing
> neemt in het belang van het kind.
Wat Nicole zegt klopt grotendeels, maar neem maar van mij aan, dat de wens van een 12 jarige heel zwaar weegt bij het nemen van een rechterlijke beslissing omtrent de woonsituatie..
Temeer als hij/zij goed kan beargumenteren ‘WAAROM’ hij/zij liever bij de ouder van voorkeur wil wonen….
Met vriendelijke groet,
Johan.
mijn exman heeft de voogdij over mijn kinderen, dit omdat ik vast zat in het buitenland. na bijna 8 jaar kom ik ook achter dat hij de ouderlijke macht in zijn eentje heeft. hij heeft in die periode allerlei acherlijke afspraken gemaakt, waar ik me moest aanhouden en presteerde om ze zelf niet na te komen.
de kinderen vertelden dat ze geslagen werden enz. Kinderberscheming gevraagd om hulp, met de vraag dat ze aub niet aan de vader vertelden dat ze het verhaal van de kinderen hadden. Omdat ik bang was dat hij represailles ging nemen met de kinderen. Wat er al vaker is gebeurd. Kinder bescherming vertelde dat ze niet de vader konden confroteren met het verhaal zonder de naam van de kinderen te noemen. Ook op de vraag of ze niet konden vertellen dat het een via een anoniem telefoontje ging, om de kindere buiten schot te houden, was het antwoord nee. Dus kinderbescherming heeft de zaak niet aangenomen en zelfs geen notulen gemaakt over het gesprek met mij.
Nu is mijn jongste dochter over een week 13 en wil graag bij me komen wonen. Maatschappelijk werkster heeft nadat mijn dochter voor hulp had gevraagd, heeft met vader gesproken en met mijn dochter. In dit gesprek vertelde hij dat als mijn dochter naar mij toewilde dat dit mocht. Ik wist wel dat dit té makkelijk ging en het een zware kwestie ging worden. En ik had helaas gelijk. Nu eist hij om met m ijn maatschappelijk werkster te praten. En dit wil ik niet. Hij eist allerlei dingen zoals gewoonlijk. En ik ben het zat, want ik weet dat ik van alles moet gaan doen en dat hij daarna weer wat anders verzin en zijn afspraak niet nakomt.
Mijn middelste dochter is weggelopen van zijn huis en jeugdzorg is ingeschakeld. Zij wil niet meer bij de vader wonen, maar ook nietbij mij omdat ik te ver woon. En ze haar vriendje gaat missen. Ik heb haar gezegd dat ze moest nagaan of haar vriendje het waard is dat zij dit allemaal meemaakt. Jeugdzorg die vindt vader zielig en wil hulp aanbieden in het opvoeden van de kinderen. maar over de vraag van mijn jongste dochter, hoor je de jeugdzorg niet rappen.
Hoe moet mijn jongste dochter aangeven aan de rechter dat zijn met mij wilt wonen? Moet ze een brief schrijven naar de rechtbank? Moet ze een advokaat nemen? Hoe werkt dit?
ik begrijp wat jij bedoelt maar vergeet niet dat wij in een land leven waar de regels nogal krom zijn mijn oudste dochter 15 jaar woont al vanaf haar tiende bij mij en heeft geen contact meer met haar moeder nu is mijn jongste 12 geworden en wil al jaren weg daar dat heeft zij ook in de rechtbank verteld haar wordt gewoonweg gezegt dat zij weten dat zij weg wilt maar toch maar moet blijven haar moeder weet dat zij weg wilt en houd haar dus tegen nu heeft zij al bij bjz aangegeven dat zij gaat weglopen omdat zij bij haar zus wilt zijn volgens mij heeft het kind wel degelijk rechten rechten van het kind artikel 9 zegt dat bij gescheiden ouders het kind zelf mag weten waar zij wilt blijven en hoelang ik hoop je een beetje geholpen te hebben mijn dochter heeft inmiddels wel haar eigen advocaat ingeschakeld daar zij vanaf 12 jaar hun eigen rechtsingang hebben
INTERNATIONAAL VERDRAG INZAKE DE RECHTEN VAN HET KIND
Artikel 1 Definitie van het kind
Ieder mens jonger dan achttien jaar is een kind.
Artikel 2 Non-discriminatie
Alle rechten gelden voor alle kinderen, zonder uitzonderingen. De overheid neemt maatregelen
om alle rechten te realiseren en moet ervoor zorgen dat elk kind wordt beschermd tegen
discriminatie.
Artikel 3 Belang van het kind
Het belang van het kind moet voorop staan bij alle maatregelen die kinderen aangaan. De
overheid moet het welzijn van alle kinderen bevorderen en houdt toezicht op alle voorzieningen
voor de zorg en bescherming van kinderen.
Artikel 4 Realiseren van kinderrechten
De overheid neemt alle nodige maatregelen om de rechten van kinderen te realiseren en moet
via internationale samenwerking armere landen hierbij steunen.
Artikel 5 Rol van de ouders
De overheid moet de rechten, plichten en verantwoordelijkheden van ouders en voogden
respecteren. De ouders en voogden moeten het kind (bege)leiden in de uitoefening van zijn of
haar rechten op een manier die past bij de leeftijd en ontwikkeling van het kind.
Artikel 6 Recht op leven en ontwikkeling
Ieder kind heeft het recht op leven. De overheid waarborgt zoveel mogelijk het overleven en de
ontwikkeling van het kind.
Artikel 7 Naam en nationaliteit
Het kind heeft bij de geboorte recht op een naam en een nationaliteit en om geregistreerd te
worden. Het kind heeft het recht zijn of haar ouders te kennen en door hen verzorgd te worden.
Artikel 8 Identiteit
Het kind heeft recht zijn of haar identiteit te behouden, zoals nationaliteit, naam en
familiebanden. De overheid steunt het kind om zijn of haar identiteit te herstellen als die
ontnomen is.
Artikel 9 Scheiding kind en ouders
Het kind heeft recht om bij de ouders te leven en op omgang met beide ouders als het kind van
een of beide ouders gescheiden is, tenzij dit niet in zijn of haar belang is. In procedures hierover
moet naar de mening van kinderen en ouders worden geluisterd.
Hier de tekst van het internationaal verdrag inzake de rechten van het kind. Volgens mij staat daar niet dat kinderen het allemaal zelf mogen weten. In sommige situaties zijn sommige kinderen daar misschien wel goed toe in staat maar de meeste kinderen kunnen nog helemaal niet goed inschatten wat het beste voor ze is. Die verantwoordelijkheid hoort ook bij volwassenen te liggen. (Al maken die er soms een groter potje van dan sommige ‘vroegrijpe’ kinderen 
)
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's