Zorgen

• 

  FW

  03-09-2007 11:28

  Goeiemorgen,

  Inmiddels ben ik zo'n 8 maanden gescheiden. Een schat van een zoon van 4 jaar en nog steeds een goed contact met mijn ex vrouw. Scheiding ontstaan door uit elkaar groeien, werd een ernstige broer-zus relatie. Ex heeft knoop uiteindelijk doorgehakt, en ik ben hier min of meer in meegegaan. Was ook te moe om tot andere oplossing te komen. Naast de ‘zakelijke’ problematiek die ik hier veel lees, heb ik veel last van het geestelijk verwerken er van. Ik mis mijn kereltje gruwelijk, zie hem zeer regelmatig… maar kan nog moeilijk omgaan met momenten dat ik hem niet zie. Mis de ‘situatie’ waar ik in zat, het ‘nest gevoel’… hoop dat jullie beetje begrijpen wat ik bedoel.

  Hoe zijn jullie ertoe gekomen dat je weer wat lust en lol in het leven krijg? Ik sleep me een beetje voort, afwachten tot ik mijn vent weer zie. En ik ben erg somber, maak me zorgen over mijn zoontje… of alles goed komt met hem, hij hier geen last van krijgt etc. Ik hoop het niet, merk ook weinig aan hem, en de contacten onderling zijn bijzonder goed. Maar toch… slecht gevoel dit man! Gaat dit ooit weg en wat zijn jullie ervaringen/tips?

  FW
• 

  Ad

  03-09-2007 11:40

  IO kan me er veel bij voorstellen, heb ook en dergelijke scheiding gehad.

  Als je merkt, dat je zoon er toch nog niet veel last van heeft, wees dan gerustgesteld. Als je gelukkiger wordt, straal je dat ook uit en dat zal je zoon ook geod doen.

  Wat wil je verder ? Een nieuwe partner of (nog een tijdje) alleen door het leven ? Wees gelukkig, dat de contacten goed zijn, al is het oeilijk.
• 

  ER

  03-09-2007 14:00

  Kan me er alles bij voorstellen.

  Zit in een zelfde situatie, ik heb een ruime omgangsregeling voor de kleine en ben er verder ook niet te beroerd af gekomen.

  Maar de momenten dat m'n zoontje er niet is zijn vreselijk.

  Ik denk dan maar aan de vaders die het minder “getroffen” hebben en hun

  kind(eren) minder zien, of helemaal niet meer zien.

  Verder ben ik er achter gekomen dat het voor mij beter was eerst m'n leven weer op de rails te krijgen voordat ik weer begin aan een evt. nieuwe relatie.

  Geluk hangt niet af van het hebbe van een partner maar kan ook afhangen van je eigen onafhankelijkheid.

  Die waardeer ik nu enorm.

  Sterkte ermee.
• 

  Flower

  03-09-2007 19:09

  Och ik wou dat mijn ex zo`n bezorgde vader was.

  Hij daarintegen maakt zich niet druk om zijn twee jongens, heeft ze al 3x een dagje gehaald in 3 maanden.

  Misschien geeft dit je troost, ik heb dus precies het tegenovergestelde.

  Vind het vreselijk voor de jongens dat ze amper hun vader zien omdat hij er dus juist geen moeite voor doet, en ik er constant om moest vragen , wanneer hal je ze weer eens.

  Bellen doet hij ook niet.

  Bel je zoon lekker vaak, bezoek hem zoveel je kunt, en ook over deze tijd om je heen, dit is gewoon nog ontzettend wennen natuurlijk.

  Het vetrouwde is weg.

  En waarschijnlijk ben jij degene die uit huis is, dus EN andere omgeving, EN je kind niet meer om je heen.

  Ik wens je veel sterkte toe