Een jaar of 5 geleden ging het in een moeilijke periode thuis bij mij fout en heb ik een affaire gehad met een andere vrouw. Dit is gelukkig aan het licht gekomen en ik heb van de hele situatie nog steeds vreselijk spijt. Mijn aanstaande ex heeft het nooit kunnen verkroppen en is het ondanks het vechten voor ons meiden bergafwaarts gegaan met onze relatie. Een aantal keren op het punt gestaan te gaan scheiden, maar steeds toch niet.
4 weken geleden is de situatie thuis geescaleerd en heb ik aangegeven dat ik wilde scheiden en ik kon mijn koffers pakken. De eerste periode was ze boos en verdrietig (terecht), hing ze overal de vuile was buiten en snapte er volgens eigen zeggen helemaal geen bal van….problemen?? Nee hoor nooit. Direct gaf ze aan dat ze me kaal zou plukken en dat ik de meiden één weekeind de twee weken kon krijgen. We hebben een aantal gesprekken gehad om een en ander duidelijk te krijgen, maar dit mocht niet baten, steeds sloeg de vlam in de pan en alles wat ik zeg sloeg nergens op. Praten lukte niet, alleen maar verwijten. Ik heb mijn hele verhaal op papier gezet…wilde ze niet…werd verscheurd.
Ten aanzien van de kinderen heb ik direct aangegeven dat ik het niet eens ben met de regeling en dat ik het anders wil.
Ik heb voorgesteld:
- De woensdagmiddagen, ik haal ze van school en na het eten weer naar huis.
- Een andere weekeind regeling, 3x wel 1x niet
- of 2 weekeinden wel en 1 niet.
Ze wil niet buigen…helemaal niks. Nu krijg ik dreigementen van advocaten en dat als ik lelijk doe dat ze alles uit de kast haalt om het maximale eruit te halen. Ik ben wel goed genoeg om elke zaterdag met onze jongste naar zwemles te gaan..dat mag wel.
Wat is een redelijke regeling??? Ben ik echt onredelijk als ik zeg dat 2 weekeinden in de maand veel te weinig is?? Wat zijn mijn kansen als het inderdaad bij een advocaat terecht komt??
Piet