De ervaring leert dat kinderen in het algemeen veel minder moeite met zo'n situatie hebben als de verzorgende ouder zich er óók niet druk om maakt of dat in elk geval niet aan de kinderen laat merken. Kinderen laten zich n.l. heel gemakkelijk beïnvloeden en dus kan jouw eigen ongenoegen over het doen en laten van je ex er debet aan zijn dat ze hier problemen mee hebben. Doorgaans zijn kinderen erg flexibel en in staat zich snel aan een nieuwe situatie aan te passen. Belangrijk is dan wel dat jij je tegenover je kinderen onthoudt van elke negatieve opmerking over hun vader om het ze niet nóg moeilijker te maken. Hoe positiever jij de zaak benadert des te gemakkelijker zullen ze hiermee omgaan. Ik weet dat dat nogal wat van je zal vragen, maar in het belang van je kinderen is dat toch echt het allerbeste wat je kunt doen.
Verder heeft niet alleen je ex recht op omgang met zijn kinderen, maar die kinderen óók recht op omgang met hun vader. Het wordt n.l. in het belang van kinderen gevonden dat ze een goede band met hun beide ouders op kunnen bouwen en dat is alleen mogelijk als er regelmatig omgang met die beide ouders plaatsvindt. Als je je kinderen de omgang met hun vader onthoudt is dat dus óók niet in hun belang. Het is voor de kinderen altijd nog beter dat er regelmatig omgang plaatsvindt in een wat minder ideale situatie dan dat ze helemáál geen omgang met hun vader meer zouden hebben.
En daarbij brengt een scheiding zowiezo altijd onrust voor kinderen met zich mee. Ze ervaren hun wereldje ineens niet meer als veilig en dat heeft meestal een negatieve weerslag op hun gedrag. En daarbij; bij jou zijn ze nog steeds in de voor hen vertrouwde omgeving, maar bij hun vader is alles (nog) vreemd. En kinderen die een paar dagen uit de voor hen vertrouwde omgeving zijn geweest zijn wel vaker een tijdje onhandelbaar. Dat is bij kinderen een vrij normale reactie.
Mijn kinderen waren b.v. ook altijd een paar dagen niet te genieten als ze een weekendje bij hun opa en oma hadden gelogeerd, omdat die hen in zo'n weekend nogal verwenden. Maar ik heb dat nooit een reden gevonden om mijn kinderen het plezier van die logeerpartijtjes te ontnemen. En het heeft uiteindelijk alleen maar bijgedragen aan de goede band die ze nu met hun grootouders hebben.
En als mijn jongste zoon van 15 bij zijn vader (mijn ex) is geweest merk ik dat óók altijd aan zijn gedrag, terwijl mijn ex er inmiddels toch een heel normaal en regelmatig gezinsleven op nahoudt. Er gelden daar alleen niet precies dezelfde regels als bij mij en daar heeft mijn zoon moeite mee, wat zich vaak uit in opstandig gedrag in de dagen na zo'n bezoek. Maar ook dat vind ik nog geen reden om hem dan maar thuis te houden. Voor m'n zoon is het n.l. veel te belangrijk dat hij regelmatig naar z'n vader blijft gaan. Ik trek me er dus maar zo min mogelijk van aan en probeer er gewoon het beste van te maken in het belang van mijn zoon. En dat zou jij dus óók moeten doen.
Geef je kinderen gewoon de tijd om aan de nieuwe situatie bij hun vader te wennen en zadel ze vooral niet op met jouw persoonlijke gevoelens en gedachten over je ex. Je zult zien dat de situatie bij hun vader voor hen steeds vertrouwder gaat worden, zéker als ze regelmatig bij hem zijn, en dat ze er na verloop van tijd ook steeds beter mee om leren gaan. Helemáál zoals vanouds zal het nooit meer worden voor de kinderen, dus ook in de toekomst moet je altijd rekening blijven houden met mogelijke problemen. Maar als je het belang van de kinderen op de eerste plaats stelt valt daar best mee te leven.
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
