hoe vertel ik het mijn man...

• 

  Jet

  28-11-2007 12:57

  Hallo Anome,

  Ja, wat is zo'n beslissing gecompliceerd he?

  Je eigen emoties, de emoties van je partner, financiele gevolgen, sociale gevolgen,

  je hele wereld op z'n kop. En dan de zorgen om je kinderen…

  Moet ik het voor de kinderen doen, toch maar weer ervoor gaan. Tegen beter weten in. Bij mij speelt het nu al jaren. Nu ik voor mezelf de knoop heb doorgehakt geeft het me zo'n opluchting. De gedachte het toch nog weer te proberen bezorgen me hartkloppingen en de neiging naar een paniekaanval.

  Ik open straks een nieuwe topic. Over het weekend.

  gr. Jet
• 

  Anome

  29-11-2007 07:02

  Beste Jet,

  Bedankt voor je reactie, inderdaad zijn het de emoties die ermee gepaard gaan. Veel is zo herkenbaar in jouw voornemen en beslissing. Ik zelf merk dat het een heel proces is vreselijk gecompliceerd. Om het een beetje duidelijkre te maken is mijn naam natuurlijk niet Anome en wil ik mijn naam verder niet hier blootgeven. Ook ben ik van het tegenovergestelde geslacht wat het lezen van jouw topics des te interessanter maakt. Ik ben geschrokken van de reactie van jou partner en daar zul je zelf ook wel van geschrokken zijn. Op die manier zal hij jouw bsluit alleen maar sterken en ben je verder dan ikzelf.

  Al heel lang heb ik al een besluit genomen niet verder te willen gaan en hebben mijn twee kinderen dit alleen maar vertraagd, zelfs nu nog omdat er bij mij een film afspeelt wanneer het huis dus verkocht gaat worden en de spullen verdeeld en ingepakt gaat worden. Ik hecht geen enkele waarde aan materiele zaken en houd alleen maar het beste voor mijn partner en kinderen zolang ze (mijn partner) mij maar met rust laat. Ik ben de 50 gepasseerd en wat rest me nog 10 of 20 jaar daar wil ik zonder stress en ruzies van genieten. Ze weet dat ik er mee wil stoppen en keer op keer stel ik een definitief gesprek uit, waarom ik weet het niet misschien omdat ik bang ben voor haar reactie. Toch zal dat moment er moeten komen.

  Een lang en moeilijk proces, voor jou……….heel veel strekte
• 

  Jet

  29-11-2007 11:12

  Hallo Anome,

  Ook ik gebruik hier een andere naam. Ik moet eerlijk zeggen dat ik dit prikbord bij toeval tegenkwam en dat het voor mij een uitlaatklep biedt. Anoniem, Het helpt me e.e.a. neer te zetten en het steunt me dat anderen herkenning zien en advies geven, hoe klein ook soms.

  Ik heb weken gewacht met de scheidingsmelding omdat ik bang was voor de reactie. Die woede uitbarsting kon ik gelukkig wel aan en daarna is het niet meer zo extreem gegaan.

  Gisteravond lange gesprekken gevoerd, heel rustig dit keer, Wijntje erbij, bijna gezellig als de hele situatie niet zo triest was geweest.

  Bij ons is nu een beginnetje gemaakt. Maar ik wil alles rustig op hem in laten werken en hem tijd gunnen. Daarom weet nog niemand uit de omgeving het.

  En daarom kan ik nog nergens anders terecht met mijn verhaal, dan op dit prikbord.

  Groetjes, Jet

  ps. jij ook veel moed toegewenst met je hele situatie…
• 

  Ilse

  27-03-2008 15:42

  Hallo Jet

  Jouw verhaal kon de mijne zijn.

  Ik kán niet meer. Heb al jaren last van angst/paniekaanvallen, depressies e.d. en ga er het laatste jaar steeds meer vanuit dat ik niet gelukkig ben c.q. zo niet door wil gaan.

  Ik wil graag weten hoe het nu met jou is?