Als je halverwege het traject er pas achter komt dat je het niet met elkaar eens zult worden, dan kan de scheidingsmakelaar niets meer voor je doen en moet je alsnog ieder een eigen advocaat nemen. Je kunt in zo'n geval dus nog wel ‘terug’, maar de kosten (het vaste tarief) voor de scheidingsmakelaar ben je dan al kwijt en vervolgens komen er dan ook nog de kosten bij voor een eigen advocaat.
Alleen voor echtgenoten die het van te voren al eens zijn over alle te regelen zaken of die de intentie hebben en ook verwachten daar in onderling overleg wel uit te komen, is de scheidingsmakelaar een goede optie. Heb je echter nu al geen vertrouwen in elkaars goede bedoelingen en is nu al te verwachten dat het heel moeilijk of onmogeijk zal worden om over alle zaken overeenstemming te bereiken, dan is een scheidingsmakelaar meestal bij voorbaat al weggegooid geld.
In veel gevallen echter hebben de echtgenoten wel de intentie om er (met de hulp van de scheidingsmakelaar) samen uit te komen, maar is het onmogelijk bij voorbaat in te schatten of dat ook werkelijk gaat lukken. De keus voor een scheidingsmakelaar kan dan financieel gezien zowel positief als negatief uitpakken. En pakt het negatief uit dan ben je ook weer extra tijd verloren. Dat risico moet je dus incalculeren.
Bij elke scheiding spelen emoties natuurlijk een rol, maar een goede scheidingsmakelaar zal proberen om dat in goede banen te leiden en er alles aan doen om die emoties niet de overhand te laten krijgen. Als de communicatie niet goed blijft verlopen kunnen er n.l. ook geen goede onderlinge afspraken gemaakt worden en dat is waar een scheidingsmakelaar naartoe wil.
Ik heb zelf geen ervaring met de scheidingsmakelaar, maar wel met een gezamenlijke advocaat (wiens werkwijze vergelijkbaar is)