Hallo allen,
Ik ben Heidi, 37, moeder van 2 kinderen, warvan de oudste, net 7, van mijn ex een mij.
Sinds 3 maanden hebben we een co-ouderschap geregeld (gewoon zelf) Vader is sinds enige tijd huisvader, en ik zag de bui al hangen! Hij kwam dus met de vraag of ik co-oudershap wilde.
Mijn eerste indruk was, nee! maar dat is wel heel egoistisch! Mijn zoon is gek op zijn pa, en andersom. Ik heb mijn gevoelens opzij geschoven, en ingestemd.
De ene wek bij zijn vader, de andere week bij mij. Gelukkig zie ik hem wel bijna dagelijks, zijn vader woont net te ver om tussen de middag thuis een boterham te eten, dus eet hij bij mij (en zijn zusje die ook op school zit)
Gelukkig zijn we, na heel wat praten, goed bevriend gebleven, maar toch heb ik mijn manneke liefst thuis! Maar logisch, lijkt mij.
Mijn zoon vindt het geweldig! En mijn ex, en zijn vriendin ook!
Hoe ervaren jullie het?