Ik vroeg me af of jullie zijn gaan scheiden omdat er geen liefde meer was en je was uitgekeken op je partner of waren er nog veel meer dingen die mee speelde?
kortom wat was de reden van jou beslissing om te scheiden?
Dit forum staat op alleen-lezen. Je kan hier informatie zoeken en oude berichten terugvinden, maar geen nieuwe berichten plaatsen.
Naar overzicht van alle forumsIk kon niet anders dan scheiding aanvragen. Man, vrachtwagenchauffeur en door de week van huis, ging vaderdag 2003 “werken” Vrijdag belde ik naar zijn werk waar hij bleef, kon geen contact krijgen met vrachtwagen. Enfin die vertelde mij dat man op had gezegd, zijn spullen had ingeleverd en samen met een andere chauffeur meegelift was richting Engeland. Via telefoonspecificaties een Engels mobiel nummer gebeld, kreeg “vriendin” aan de telefoon die vertelde dat mijn man nu bij haar woonde. Bleek achteraf dat die affaire al 3 jaar aan de gang was ( man reed op Engeland zijn thuisland) Man was niet van plan nog terug te komen. Liet mij en 3 kinderen met alle schulden achter, ging van heel goed chauffeurssalaris naar bijstand. Nu bijna 5 jaar later nooit iets meer van ex man/vader gehoord. Pas nu erkend de Engelse rechtbank pas de KA uitspraak van NL en moet hij betalen. Na 3 jaar ( verlaat erin omdat man niets van zich liet horen voor een scheiding erdoor te krijgen waardoor het heel lang duurde voordat scheiding definitief was) WSNP pas nu weer een nieuw leven met leuke nieuwe baan en nieuwe partner.
Lara,
Van mijn kant een ander verhaaltje. Na jaren in het buitenland te hebben gewerkt gewoond (ik) en samen een heerlijk leven te hebben gehad (plus 2 kinderen te hebben gekregen), teruggekomen in Nederland waar ik in een moeilijke periode raakte (geen werk, niet kunnen wennen aan Nederland en daaruitvoortvloeiend negatief gedrag mijnerzijds). Vrouw komt na 4 maanden na terugkomst uit buitenland met de mededeling dat ze de handdoek in de ring gooit, en verzoekt mij binnen 7 dagen het huis te verlaten. Mijn reaktie was, als je het niet meer ziet zitten dan moet jij maar weggaan en niet ik (zij had mogelijkheid om ergens anders te gaan wonen en ik niet). Binnen no-time werd een voorlopige voorzierningen procedure opgestart en ik kon binnen 24 uur het familiehuis verlaten (en de deurwaarder veranderde alle sloten van huis nog dezelfde dag). Daarna rechterlijke uitspraak in echtscheiding waarin rechter beslist dat ik de door haar geeiste hoge kinderallimentatie wel kan betalen omdat, zoals de rechter besliste, ik op korte termijn “weer werkzaam kan zijn op mijn vakgebied”. = in het buitenland (ik heb in mijn leven nog geen dag gewerkt in Nederland en heb een internationale carriere van 15 jaar in het buitenland). Eind van verhaal; ik woon en werk nu noodgedwonden in een ver buitenland en zie mijn kinderen nog maar zelden. Ben nog wel bezig met hoger beroep maar advocaat geeft mij weinig kans dat de rechter de situatie dan wel correct zal analyseren. So far for: “in sickness and in health, in good times and in bad times”…….. , en het nederlandse rechtssysteem. Zo……….., dat lucht op.
Zolang je de energie steekt in het opbouwen van je nieuwe leven en niet in “wat geweest is” lukt het wel om weer gelukkig te worden. Ik heb nooit geen wraakgevoelens gehad en stak mijn energie weer in het opbouwen van mijn leven en die van de kinderen. Het heeft ook bijna 5 jaar geduurd voordat ik geld zie voor de kinderen ( wilde zelf geen PA omdat ik niet wilde dat ik verantwoording zou moeten afleggen mbt baan, samenwonen en dergelijke) Niet dat ik al geld heb ontvangen maar de rechter in Engeland heeft hem wel sommeerd te betalen.
Hoi,
Ook ik ben nieuw hier en mijn reden tot echtscheiding is het meerdere malen onder dwang ondergaan van (pijnlijke) sexuele handelingen! Thank God voor internet! Daardoor (in je vriendinnengroep praat je niet (tenminste ik niet) zó intiem over je sexleven) heb ik ondervonden dat het hartstikke fout is wat hij doet. Het z.g. feit dat hij toch zegt van mij te houden, werd hierdoor zéér ongeloofwaardig. In ieder geval heeft het geleid tot het feit dat de liefde die ik voor hem had, compleet is weggevaagd. Gelukkig ben ik door goede therapeutische begeleiding tot dit (keer)punt gekomen en vind ik inmiddels dat ik een betere behandeling verdien. En inderdaad voor de kids is het het ergst!! Zij kunnen aan de situatie in het verleden niets doen en ook niets veranderen aan de toekomst. Ik ga er iig voor 200% achter staan om ze zo goed mogelijk te begeleiden (ben daar natuurlijk nu al mee bezig) en mijn (nu nog) man zegt dit ook te doen, dus hoop ik maar het beste.
Suc6 voor eenieder die in zo'n ‘crisis’ verkeerd om wat voor reden dan ook.
Beng
Weet je zeker dat je deze post als spam wil rapporteren aan de beheerder?
Deze post wordt als spam gerapporteerd aan de beheerder van het forum. Bedankt!
Weet u zeker dat u dit topic wil verwijderen?