Welkom op het forum van startpagina!

Dit forum staat op alleen-lezen. Je kan hier informatie zoeken en oude berichten terugvinden, maar geen nieuwe berichten plaatsen.

Naar overzicht van alle forums

omgang

  • jooje

    hallo allemaal,

    wie kan mij advies geven? het gaat om het volgende.

    de kinderen beide zeer jong 3 jaar gaan 1 dag per week naar hun vader maar als ze terug komen zijn ze beide erg onrustig lopen hard te rennen en overal op en af te springen en ze zeggen geen woord van wat ze hebben gedaan die dag met hun vader. nu was het zo dat een van de kinderen de zelfde avond niet wilde slapen ze was alleen maar rondjes aan het rennen en heel hard een bal tegen de schutting aan het schoppen tot 22.30 s`avonds toen zei ze dat ze was geschokken dat haar vader en zijn vriendin ruzie hadden en deden schreeuwen naar elkaar.

    en van de week kwam de ander die zei ik ben verdrietig want papa zegt dat hij mama verrot slaat.

    wat kan ik het beste in dit geval doen want de kinderen zijn wel blij om hem te zien en gaan graag naar hem toe maar ik wil ze ook beschermen van deze woorden en ruzies, met hem erover praten heeft geen zin want hij ontkent alles.

    wie o wie kan mij advies geven.

    alvast bedankt

  • jooje

    hallo allemaal,

    bedankt voor het advies he die niet is gegeven!

    ben ik soms een slechte moeder hier die met zulke vragen komt?

  • Vierde kindje 5-10-2008

    Misschien kan je het op het babyprikbord vragen. Mogelijk krijg je daar wel antwoord. Het is gewoon niet zo druk op dit prikbord.

  • Anne-Mieke

    Dat kinderen van die leeftijd onrustig zijn nadat ze een dag bij hun vader zijn geweest is normaal. Ze worden dan uit hun vertrouwde omgeving gehaald en bij hun vader gelden natuurlijk andere regels dan bij jou. Ze raken daardoor in verwarring en dat uit zich vaak in druk gedrag en/of niet goed kunnen slapen. Een oplossing daarvoor is overigens niet om je kind dan maar tot 22.30 u.buiten te laten spelen. Een kind van die leeftijd hoort op die tijd gewoon in bed te liggen, of het nu wil slapen of niet. Probeer ze liever rustig te maken door b.v. een boekje met ze te lezen of liedjes te zingen. Ze raken op den duur vanzelf gewend aan die dagjes dat alles anders gaat dan ze gewend zijn, dat heeft alleen tijd nodig.

    Dat de kinderen geen woord zeggen van wat ze hebben gedaan die dag met hun vader is ook niet zo vreemd. Kinderen die pas op school zitten hebben er vaak óók geen behoefte aan om thuis te vertellen wat ze de hele dag op school gedaan hebben. Ze hebben op zo'n dag al zóveel indrukken opgedaan dat dat nét even teveel van ze gevraagd is. Dring er dus ook niet op aan, als ze graag iets erover willen vertellen komt dat vanzelf later wel een keer.

    Dat vader en zijn vriendin ruzie hadden en naar elkaar schreeuwden is vervelend voor de kinderen, maar zoiets komt in de beste families voor. En dat vader lelijke dingen over jou zegt heeft vooral te maken met de (slechte) relatie tussen jou en je ex. Het hoort niet en is absoluut af te keuren om daar de kinderen mee te belasten, maar het is nu eenmaal zo dat ouders die boos op elkaar zijn de belangen van de kinderen weleens over het hoofd zien. Wat je het beste kunt doen is proberen om je kinderen weerbaar te maken in zulke situaties. Leer ze b.v.

    dat ze het best tegen hun vader mogen zeggen als er iets gebeurt wat ze niet leuk vinden. Als de kinderen hun vader zélf confronteren met zijn gedrag, dan heeft dat meestal meer effect dan wanneer jij dat zou doen.

    Je zou ze b.v. ook kunnen uitleggen dat mensen die boos zijn op elkaar nu eenmaal wel eens lelijke dingen over elkaar zeggen, maar dat ze dat eigenlijk niet echt menen en dat dat ook vanzelf weer over gaat. Zo haal je de impact er een beetje af en leer je de kinderen dat ze zulke uitspraken gewoon met een korreltje zout moeten nemen.

    Als jij aan je kinderen laat merken dat jij er helemaal niet mee zit dat hun vader wel eens ruzie maakt met z'n vriendin of dat hij lelijke dingen over jou zegt, dan zullen zij daar zelf ook gemakkelijker mee kunnen omgaan.

    Wat je vooral niet moet doen is de kinderen uit gaan horen om erachter te komen wat je ex allemaal wel niet over jou gezegd heeft en wat je óók niet moet doen is zélf lelijke dingen over hun vader te vertellen. Het blijft tenslotte hun vader, of je dat nu leuk vindt of niet en kinderen houden over het algemeen onvoorwaardelijk van allebei hun ouders. Als kinderen ouder worden leren ze vanzelf welke waarde ze aan die liefde moeten hechten en neem van mij aan dat de ouder die altijd aardig is geweest en geen kwaad over de andere ouder heeft gesproken dan in het voordeel is.

    En ben blij dat je kinderen nog steeds blij zijn om hun vader te zien en graag naar hem toegaan. Dat alleen geeft al aan dat het allemaal nog wel meevalt en dat je kinderen er waarschijnlijk veel minder moeite mee hebben dan jijzelf.

  • jooje

    hoi anne-mieke,

    bedankt voor je advies het is duidelijk en ik ga er zeker wat mee doen!

    het klopt wat je zegt de kids komen er zelf mee en ja ik vreet me eigen dan op als ze met rare verhalen komen en dat moet ik niet doen want de kinderen staan tenslotte op nummer 1 en ze moeten hun vader blijven zien althans vindt ik wel belangrijk voor ze. voor mezelf heb ik hulp gezocht een maatschappelijkwerk hoe ik met deze situatie om moet gaan.

    maar begrijp goed ik hoor de kinderen niet uit want dat vindt ik gemeen ze komen zelf met die dingen en vaak ga ik er niet op in want ik vindt het moeilijk ik weet niet wat ik moet zeggen maar dan geef ik ze een extra dikke knuffel.

    maar het blijft moeilijk voor me!

    bedankt!!!!

  • Mommy

    Hoi Jooje,

    het is hier idd niet altijd even druk, dus geduld hebben als je een vraag neer legt hier is gewenst. Is niet makkelijk maar helaas…

    Wat betreft je kinderen, ik heb zelf een zoontje (2,5) en zijn vader en ik zijn sinds drie kwart jaar uit elkaar. De eerste maanden ging de omgangsregeling zo stroef dat ik er aan begon te twijfelen of ik hier wel goed aan deed. Hij huilde namelijk het halve weekend om mama en als hij dan stil was vroeg hij waar mama dan was.

    Als hij na een weekend bij papa thuis kwam, was het hommelles. Hij stuiterde door de kamer (drie dagen lang!!!) hij wilde niet slapen alleen maar aandacht van mama en niets anders. Nu na drie kwart jaar gaat het echt beter, hij is nu nog wel wat onrustig op de avond en dag nadat hij thuis komt maar het ergste is ervan af. Wat ik heb gedaan is vooral rustig blijven en blijven vertellen dat het ok is dat hij papa mist of dat hij mama mist, dat mama altijd weer terug komt en papa ook etc… Mijn zoontje heeft heel erg die bevestiging nodig dat we niet kwijt zijn en altijd terug komen.

    Ook merk ik dat in de weekenden bij papa er minder aandacht aan hem gegeven word, er andere regels gelden, maar als je je kind een stevige basis thuis geeft ( dat kan zeker ook als je alleenstaande moeder/vader bent!) dan leert je kind echt wel dat het bij jou veilig is en vertrouwd. Dat hij zich niet zo hoeft te gedragen om je aandacht te krijgen.

    Heel veel succes want ik weet dat het niet meevalt.

  • Danielle

    Mommy, ik wou dat er meer moeders waren als jij (en Anne-mieke trouwens). Hier een ex die alles dat de kids haar vertellen voor waar aan neemt waardoor mijn verloofde inmiddels de kids niet meer mag zien en het nu een waar gevecht is geworden.

    Ze wil niet begrijpen dat de kids geen perfect geheugen hebben en dat niet alles 100% exact door verteld wordt zoals ze hier gezegd zijn. Als ex wil nagaan wat er is gebeurt vraagt ze niet van jôh wat hebben jullie allemaal besproken, nee, het begint altijd met jij dit…jij dat… en dan een hele rits nare dingen.

    Mediation is gedaan, maar ook aan die regeltjes houdt mevrouw zich niet. Nu hebben we aan't eind van de maand weer een zitting en moeten we hard van leer trekken en toch niet met modder gooien zoals zij doet.

    Het gemeenste in dit hele verhaal is dat de kids er het meest onder lijden. Wij als volwassen kunnen er goed met elkaar over praten en het relativeren, terwijl de kids er geen bal van snappen dat ze hier niet meer mogen komen van mama.

    Kon ex maar eens aan het belang van de kids denken in plaats van aan haar eigen ik. Dan konden de kids weer volop genieten van de weekenden hier zoals ze altijd doen.

    @ jooje…

    Houdt moet hoor. Ik weet natuurlijk niet de reden (hoef ik ook niet te weten) waardoor jij en je ex gescheiden zijn, maar het lijkt me voor hem en zijn nieuwe partner ook niet makkelijk.

    Het vervelende van nieuwe partners is heel vaak dat ze vergeten dat de kids nummer 1 zijn en als je dat niet aanstaat heb je als nieuwe partner gewoon een probleem. Bij mij staan de kids van m'n verloofde ook op nummer 1. Als ze mij 4 jaar terug, dat we elkaar voor het eerst leerden kennen, niet geaccepteerd hadden had ik de relatie stop gezet. Zij gaan grotendeels voor, niet ik.

    Sterkte en succes. Jullie komen er wel bovenop al zal het best nog wel moeilijk zijn/worden.

  • jooje

    hallo allemaal,

    bedankt voor de adviezen!!!!!

    en ik ga er zeker wat mee doen zowiezo voor de kids en voor mezelf ook.

    gr jooje