Huiselijk geweld is hier nooit aan de orde. Ook een opvoedende tik op de billen is hier gelukkig nooit nodig.
Mijn man en ik hebben wel heel soms ruzie.
Ook waar de kinderen bij zijn. Dit gaat zonder schreeuwen, en dodelijke verwensingen, maar toch echt wel ruzie. Ook maken we het weer goed waar de kids bij zijn.
Gelukkig komt dit zelden voor, maar daarnaast denk ik dat het niet meteen fout is, wanneer kinderen zien dat pappa en mamma ruzie hebben.
Mijn ouders hadden nl nooit ruzie, echt nooit. Niet omdat de 1 de baas was, maar ze hebben gewoon nooit een reden gehad om ruzie te maken!
Ze zijn nu al zo'n 42 jaar samen, en nog steeds enorm gek op elkaar.
Mijn broer en ik hebben alletwee moeite gehad, toen we zelf een relatie aangingen.
Bij de eerste ruzie knapte er iets. Deze relatie ging uit, want die ruzie hoorde er niet te zijn.
Tuurlijk, met de jaren leer je dat een ruzie er bij hoort, maar dat heeft veel moeite gekost te accepteren!
Ik vind dat je bet mag “leren”om ruzie te maken, te voelen, en het weer uit te praten. Vooral dat een kind ziet dat je na een ruzie, nog net zoveel van elkaar houdt. Want mij heeft dat echt jaren gekost