Vraag over op de hoogte houden van belangrijke zaken

• 

  Vierde kindje 4-10-2008

  22-09-2008 11:47

  Moeilijk dit. Persoonlijk zou ik mij ex man wel op de hoogte stellen van de operatie. Het is toch een operatie met narcose en dergelijke. Ik zou hem een mail sturen en op de hoogte stellen.

  Wat betreft de omgang, kunnen jullie niet samen een mediator bezoeken?

  Bij ons verliep de omgang ook stroef, maar sinds er afspraken gemaakt zijn gaat het voor de kinderen beter.

  Weet je contact met een vader kan je makkelijk/gauw verbreken, maar om het weer te herstellen is veel meer nodig.

  Wat ik vind van mijn ex man en meegemaakt heb staat buiten wat hij en de kinderen met elkaar hebben. Mijn kinderen zijn gelukkig wel op een leeftijd, dat ze zelf hun keuzes kunnen maken en goed op zichzelf kunnen passen. Eerlijk gezegd is dat ook de reden dat ik pas gescheiden ben, toen de jongste ruim 11 jaar was. Ik wilde al jaren eerder scheiden, maar was bang om mijn kinderen zonder mij erbij achter te laten tijdens een bezoekregeling.
• 

  Danielle

  22-09-2008 15:13

  Waren er maar meer exen zoals jij. Nee, mediation werkt hier helaas niet. Mevrouw houdt zich er even aan en dan begint de ellende weer. Je kunt de kalender er op aftekenen. Najaar vallen de blaadjes van de boom en krijgt ze het koud (of zo) dan mogen we de kids met “liefde” hebben. Voorjaar groeien de blaadjes weer aan de boom en heeft ze weer genoeg tijd om zich met de kids bezig te houden en wordt de omgangsregeling met één of andere rot smoes stop gezet.

  De stichting waar we nu mee bezig zijn is onze laatste poging. Dan is het echt genoeg geweest en wordt het kijken of de jongste van hoofdverblijf mag wisselen. Anders is het over en uit. Dit getouw trek om de kids is niet goed voor hen, maar ook niet voor ons. Niet geestelijk, niet financieel.

  Het blijft altijd vervelend als maar 1 partij (de niet-verzorgende) zich volledig voor de omgang en het belang van de kids, inzet en de ander alleen maar doet alsof en verder alleen handelt naar eigen belang.

  Wat betreft jouw probleem, zou ik inderdaad gewoon een mail sturen ter update en alle hatelijke reakties opslaan en bewaren. Dan kun jij aantonen dat je je best hebt gedaan. Buiten dat kan je kind op latere leeftijd hier ook wat aan hebben als er gestookt wordt ;-)
• 

  Anne-Mieke

  22-09-2008 18:59

  De school hoeft alléén niet aan de informatieplicht te voldoen als het verschaffen van informatie strijdig is met het belang van het kind (art.1:377c BW). Dat een kind het niet wíl, hoeft echter nog niet te betekenen dat het verschaffen van informatie door de school strijdig is met het belang van het kind!

  De school zal zwaarwegende argumenten moeten hanteren om informatie te weigeren en die argumenten ook kenbaar moeten maken aan de ouder die om informatie vraagt. Die ouder kan dat laten toetsen door een klachtencommissie of rechter. En ook in dat geval zal beoordeeld worden in hoeverre het verschaffen van informatie strijdig is met het belang van het kind. Het is dus niet het kind zélf die daarover mag beslissen!
• 

  .

  23-09-2008 01:03

  Mijn “man” is sinds 10 weken weg en bij z'n liefje ingetrokken en 3 weken geleden werd ons kind zodanig ziek dat ze naar het ZH moest (ze bleef er 1 week), ik heb m'n man erover gebeld, hem gevraagd ook wat verlof te nemen zodat we de zorg samen konden delen.

  Thuis was ook een ziek kind al was dat veel minder ziek en moest ik continue oppas regelen en iemand voor de hond die ik niet zomaar aan iemand mee kan geven.

  maar hij weigerde, persoonlijk vind ik het enorm lastig om dan nog alles door te geven aan hem, hij heeft ook nog niet gevraagd was de arts bij controles vond van haar.

  Alles wat met school te maken heeft, daar gaat ie niet heen.

  Hij eist de kids op als ie er “recht” op heeft,maar verder……………………

  Triest, heel triest is het.
• 

  Vierde kindje 4-10-2008

  23-09-2008 07:36

  Hoe moeilijk het ook is, ik zou hem toch op de hoogte houden. In elk geval melden als er een kind in het ziekenhuis ligt. Kort en zakelijk vertellen wat de artsen gezegd hebben en het daarbij laten.

  In elk geval zou ik mijn ex nooit vragen om mij te ondersteunen omdat ik het niet red met oppas oid. (Ik heb geen oppasproblemen, maar als voorbeeld)
• 

  Danielle

  23-09-2008 08:58

  @ karin R…

  Als ik jou was, gewoon de eer aan jezelf blijven houden en hem telkens op de hoogte houden van de grote dingen zoals bijvb. ziekenhuis opname.

  Zo laat je zien dat het niet aan jou ligt, maar dat de vader niets onderneemt. Dit is handig om 2 redenen. Mocht ooit je kind tegen je keren dan kun je laten zien hoe het werkelijk is gegaan en de andere reden… mocht je ex ooit je kind op willen eisen om dat jij zogenaamd slecht voor haar bent, dan kun je ook de andere kant op tafel gooien.

  Tuurlijk is het vreselijk dat hij zich zo opsteld, maar vergeet niet dat een kind haar vader zeer lang op een voetstuk kan hebben staan. Hoe vaak het ook gekwetst wordt. Voor de erge dingen kun je haar beschermen, de rest zal ze helaas zelf moeten ondervinden.
• 

  .

  24-09-2008 02:48

  Ohw, ik hou hem zeker op de hoogte, vind ook echt dat dat moet, tis toch hun vader al noem ik het meer een verwekker:D

  Maar ook met het idee in m'n hoofd, als ik morgen dood ga moeten ze met hem door het leven, 't zou fijn zijn als het dan een beetje ging tussen hun.

  maar gevoelsmatig kan ik er niet 100% achter staan, tis puur verstandelijk.

  en ja, stokken genoeg om te gooien als je wil, ik ben ook niet perfect.
• 

  .

  24-09-2008 02:57

  Ik hou hem op de hoogte van alles, niet van de controles als het goed gaat, hoop nog steeds dat hij zich als “vader” laat zien, maar hoe de controles waren, daar vraagt ie niet naar.

  Ik had extra dekbedhoezen enz aangevraagd zodat ook daar ons kind geen verhoogd risico loopt, krijg je ws van het ziekenfonds maar kreeg de kans niet om iets uit te leggen, bij het woord “bestelt” schoot ie in de stress dat ik hem op kosten jaag.
• 

  Vierde kindje 4-10-2008

  24-09-2008 07:19

  Het is voor jou ook moeilijk, dat snap ik wel. Je bent pas 10 weken uit elkaar en hij is weggegaan em bij zijn nieuwe vriendin ingetrokken. Dat doet pijn en het kost tijd om dat te verwerken.

  Ik was superblij dat ik eindelijk van mijn ex verlost was en gevoelmatig was ik al jaren van hem af. daardoor kon ik veel sneller een nieuw leven opbouden.

  Bij jou zal er misschien veel pijn, boosheid en teleurstelling meespelen en dat maakt het allemaal moeilijker.

  Ik wens je sterkte in deze emotionele tijd.
• 

  .

  25-09-2008 16:16

  Dank je wel, maar ik ben ergens ook heel blij dat ie weg is.

  Ik zei het al, hij was geen goede vader en heel hard voor ze, ook voor mij, ik was nog maar een schim van mezelf.

  Ik wilde het om de kinderen volhouden en gaf ondanks alles wel om hem, gek genoeg.

  Nu zijn we met z;n 3en blij dat ie hier niet meer woont.

  Het ergtste vind ik de pijn en onmacht mbt het vreemdgaan, blijf ik zo verschrikkelijk “min” vinden, dàt doe je niet.