Dit forum staat op alleen-lezen. Je kan hier informatie zoeken en oude berichten terugvinden, maar geen nieuwe berichten plaatsen.
Naar overzicht van alle forums
Ik merk dat ik telkens weer heel erg boos wordt als ik bedenk dat mijn vrouw, al tijdens het moment dat ik nog dacht een goed huwelijk te hebben, sex had met haar nieuwe vriend. Het maakt me soms zo boos dat ik hele heftige gevoelens krijg. Ik wil daar vanaf omdat ik met die gevoelens alleen maar een verkeerd signaal afgeef aan mijn kinderen die nog steeds veel van hun moeder houden en naar mijn mening niet doorhebben wat voor emoties deze situatie bij mij losmaken.
Dat begrijp ik, had ik ook.
Mijn bijna ex ging ook vreemd.
maar wat je -denk ik- dwarszit is: ze houden van haar en jij vind “ergens”dat ze het niet waard is.
Wat ik had is bv: ik stond iedere ochtend op met het beeld in m'n hoofd: zijn favo stand je maar dan met haar, onverteerbaar vond ik het.
Toch, ik heb nu kontakt met een echtpaar in de straat, ze zijn in korte tijd zeer veel voor me gaan betekenen en ikleef op, het laat me koud wat hij doet.
(gewoon een stel hoor, niks meer als vriendschap, maar dan echt)
Hij is een beetje de pa die ze nodig hebben en zij is echt m'n vriendin
Ik weet dat jouw situatie heel anders kan zijn, maar ik gun het je om ook zo'n goed kontakt te maken.
Sterkte iig.
hoelang is het nu dat je alleen bent?
en zijn de kids bij jouw of bij haar?
Bedankt voor je reactie Karin, ik hou nog steeds heel veel van mijn vrouw dat is het probleem. Ik mis haar zo, terwijl ik eigenlijk het gevoel heb heel boos te moeten zijn, zo boos dat ik haar iets aan zou kunnen doen! Ik denk vaak terug aan de periode van 4 maanden geleden toen het naar mijn mening allemaal nog goed was, ze kwam dan s'nachts thuis van een avondje stappen met haar vriendinnen en dan ging ze douchen, achteraf begrijp ik waarom! Ze moest de lucht van de ander verwijderen. Ik vind het achteraf zo vernederend dat ik op deze manier in de maling genomen werd, dat het me nog elke dag bezighoudt! Mijn kinderen zijn inderdaad bij mij, zij kan ze niet herbergen op dit moment. Dit gaat overigens snel veranderen want ze gaat verhuizen naar een woning (en het is niet te geloven maar wel waar, deze woning is bij mij om de hoek), ik zal haar en haar vriend dus vaker gaan tegenkomen! Ik kook soms van woede over het vieze spelletje wat er met me gespeeld is! De scheiding kan elk moment uitgesproken gaan worden, alle formaliteiten zijn vervuld en ze heeft overal afstand van gedaan.
Mijn hart bloedt van de pijn!karin R schreef:
>
> Dat begrijp ik, had ik ook.
> Mijn bijna ex ging ook vreemd.
>
> maar wat je -denk ik- dwarszit is: ze houden van haar en jij
> vind “ergens”dat ze het niet waard is.
> Wat ik had is bv: ik stond iedere ochtend op met het beeld in
> m'n hoofd: zijn favo stand je maar dan met haar,
> onverteerbaar vond ik het.
>
> Toch, ik heb nu kontakt met een echtpaar in de straat, ze
> zijn in korte tijd zeer veel voor me gaan betekenen en ikleef
> op, het laat me koud wat hij doet.
> (gewoon een stel hoor, niks meer als vriendschap, maar dan
> echt)
> Hij is een beetje de pa die ze nodig hebben en zij is echt
> m'n vriendin
>
> Ik weet dat jouw situatie heel anders kan zijn, maar ik gun
> het je om ook zo'n goed kontakt te maken.
> Sterkte iig.
>
> hoelang is het nu dat je alleen bent?
> en zijn de kids bij jouw of bij haar?
Ja helaas ,join the club.
Mijn ex had al 4 jaar een ander,zonder dat ik het ‘'wist’'.
Hij had een telefoon,waar steeds haar naam in terug kwam,maar nee hoor,het was niet waar,ik zag spoken.Dat was iemand van zijn werk,die ‘'hulp’' nodig had.Tsja veel later zou ik er achter komen wat voor ‘'hulp’' dat was.
Hij rolde letterlijk van het ene in het andere bed….
Hij ging bij me weg en trok gelijk bij haar in,maar bleef toch steeds keihard ontkennen,dat dat zo was,tot op de dag van vandaag,ontkent hij dat.
Gelukkig voel ik me wel beter,maar het blijft wel in je systeem zitten,dat je niets door hebt gehad.
Mijn kinderen nemen hun vader dat dan ook kwalijk en hebben het met hem erover gehad,maar ook tegenover hen ontkent die dit alles.
Zij zijn hun vader nu op een andere manier gaan zien.Hebben een paar jaar geen contact met hem gehad.Nu weer een beetje,ze zien hem nu als een kennis en niet meer als hun vader.
Ga niet te diep nadenken,ga er vanuit,dat het gras heus niet groener is bij de buren.
Ook niet bij mijn ex,daar is het ene probleem na het andere.
Eerlijkheid duurt het langst en eens krijgen ze het terug op hun bord…….
In ieder geval sterkte,ik ben al wat jaren verder en het slijt!!!Langzaam,maar geeft niet ,ik kom er wel en hij?????hahahahahaha
Dank je voor je ractie! Ik hoop overigens wel weer een redelijk contact met haar te krijgen, daarvoor is het nu nog te vroeg en te pijnlijk!Marian schreef:
>
> Ja helaas ,join the club.
>
> Mijn ex had al 4 jaar een ander,zonder dat ik het ‘'wist’'.
> Hij had een telefoon,waar steeds haar naam in terug kwam,maar
> nee hoor,het was niet waar,ik zag spoken.Dat was iemand van
> zijn werk,die ‘'hulp’' nodig had.Tsja veel later zou ik er
> achter komen wat voor ‘'hulp’' dat was.
> Hij rolde letterlijk van het ene in het andere bed….
>
> Hij ging bij me weg en trok gelijk bij haar in,maar bleef
> toch steeds keihard ontkennen,dat dat zo was,tot op de dag
> van vandaag,ontkent hij dat.
> Gelukkig voel ik me wel beter,maar het blijft wel in je
> systeem zitten,dat je niets door hebt gehad.
> Mijn kinderen nemen hun vader dat dan ook kwalijk en hebben
> het met hem erover gehad,maar ook tegenover hen ontkent die
> dit alles.
>
> Zij zijn hun vader nu op een andere manier gaan zien.Hebben
> een paar jaar geen contact met hem gehad.Nu weer een
> beetje,ze zien hem nu als een kennis en niet meer als hun
> vader.
> Ga niet te diep nadenken,ga er vanuit,dat het gras heus niet
> groener is bij de buren.
> Ook niet bij mijn ex,daar is het ene probleem na het andere.
>
> Eerlijkheid duurt het langst en eens krijgen ze het terug op
> hun bord…….
>
> In ieder geval sterkte,ik ben al wat jaren verder en het
> slijt!!!Langzaam,maar geeft niet ,ik kom er wel en
> hij?????hahahahahaha
Dat douchen, dat herken ik zo………………..en dan de kus, kom je ook boven slapen? ( ik sliep vanaf het moment dat ik iets vermoedde *exact toen we 12/5 jr getrouwd waren* alleen nog op de bank)
Nu ben ik blij dat ie weg is, maar het gevoel wat ik had……………. zo verschrikkelijk, echt niet te verteren.
Ik dacht ook dat ik hem miste, maar ben er nu achter dat ik iets mis, maar dat is iets wat ik nooit had……………..denk erover;)
overigens zijn we ongeveer tegelijkertijd alleen komen te staan, ik voel me nu alleen supersterk worden, itt jou?
maar je kids, nu heb je ze nog, waarom moet dit veranderen, wil je dat wel?
Zit je niet teveel in een slachtofferrol/afhankelijkhiedspositie?
vecht voor ze als je ze graag wil en kan hebben!!!!!!
waarom zou dat als pa niet kunnen?
Ik voel dat je bijna wanhopig bent, maar toch kun je hieruit breken denk ik, maar je moet niet blijven hangen inje gevoel?
misschien praat ik makkelijk omdat paps geen echte pa was, dat zal zeker schelen.
Misschien heb je wel gelijk Karin, ik maak mezelf kapot door alleen maar te kijken naar wat zij doet, ik moet weer zelf gaan leven, maar dat is moeilijker dan ik dacht! Morgen maar weer een nieuwe start maken!
karin R schreef:
>
> Dat douchen, dat herken ik zo………………..en dan de
> kus, kom je ook boven slapen? ( ik sliep vanaf het moment dat
> ik iets vermoedde *exact toen we 12/5 jr getrouwd waren*
> alleen nog op de bank)
> Nu ben ik blij dat ie weg is, maar het gevoel wat ik
> had……………. zo verschrikkelijk, echt niet te verteren.
> Ik dacht ook dat ik hem miste, maar ben er nu achter dat ik
> iets mis, maar dat is iets wat ik nooit
> had……………..denk erover;)
> overigens zijn we ongeveer tegelijkertijd alleen komen te
> staan, ik voel me nu alleen supersterk worden, itt jou?
> maar je kids, nu heb je ze nog, waarom moet dit veranderen,
> wil je dat wel?
> Zit je niet teveel in een
> slachtofferrol/afhankelijkhiedspositie?
> vecht voor ze als je ze graag wil en kan hebben!!!!!!
> waarom zou dat als pa niet kunnen?
> Ik voel dat je bijna wanhopig bent, maar toch kun je hieruit
> breken denk ik, maar je moet niet blijven hangen inje gevoel?
> misschien praat ik makkelijk omdat paps geen echte pa was,
> dat zal zeker schelen.
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's