Hallo,
Ik hoop dat iemand mijn verhaal wil lezen en kan begrijpen.
Een jaar en 1 maand geleden ben ik, met mijn 2 kinderen, gaan samenwonen met een man ( ook met 2 kinderen in co -ouderschap)
We hebben samen een oud huis gekocht om met zijn zessen te gaan wonen.
Ik hou nog heel veel van hem, maar hij heeft mij afgelopen week vertelt dat hij verliefd is geworden op een collega en niet meer met mij verder wil.
Ik voel me zo wanhopig….. hij heeft al enige maanden een relatie met deze vrouw.
Ik kan ook niet begrijpen dat iemand die denkt dat die veel van je houd openstaat voor een ander.
Huis en haard ( letterlijk) heb ik verlaten zodat hij in de beurt van zijn kinderen kon blijven wonen ivm co-ouderschap.
Ik ben verhuisd voor hem , mijn kinderen op een andere school. Mijn huis verkocht.
Alles heb ik opgegeven om in deze nieuwe woonplaatst, met hem , een toekomst op te bouwen.
Ww hebben een oud huis gekocht dat opgeknapt moest worden en waar we dachten heel gelukkig te kunnen worden.
Het huis is nog een grote puinhoop, niets is klaar. Mijn spullen uit mijn oude huis staan zelfs nog opgeslagen ( incl speelgoed etc van de kinderen)
Ik zie het absoluut niet meer zitten,
Heb de afgelopen 7 jaar heel wat meegemaakt. In 2002 ben ik getroffen door leukemie, waarvoor ik nog steeds in behandeling ben.,
In 2005 is mijn echtgenoot ziek geworden ( kanker) en in 2006 overleden.
Ik dacht met deze man weet mijn geluk te hebben gevonden. Ik was en ben nog steeds heel erg verliefd en hou ontzettend van me.Maar begrijpen doe ik het niet,
Kon ik het maar begrijpen en kon ik maar boos op hem zijn, dan kan ik er wat mee.
Voorlopig blijven we bij elkaar wonen om het huis af te maken en de kinderen op te voeden.
Dus iedere dat kom ik hem tegen, doe gewoon tegen hem, maar er is geen liefde meer. Geen knuffel, geen zoen…….
Hij blijft 's nachts vaak weg ( als zijn kinderen niet bij hem zijn)
Wel ligt hij gewoon naast me in bed, omdat ik dat wil!!!
Ik weet dat het stom is maar ik hoop dat hij tot inkeer komt.
Ik wil hem heel graag weer terug!!
Ik weet niet hoe ik van dat wanhopige gevoel af moet.
Dit gevoel is zoveel anders ( rotter zelfs) als toen mijn man overleed.
Help me, wat moet ik doen??
Liefs Mar