Welkom op het forum van startpagina!

Dit forum staat op alleen-lezen. Je kan hier informatie zoeken en oude berichten terugvinden, maar geen nieuwe berichten plaatsen.

Naar overzicht van alle forums
echtscheidings.startpagina.nl

onderwaarde koophuis, advies gevraagd...

  • Anonymous avatar

    Hans

    Hallo,

    Mijn vriendin en ik willen onze geregistreerde partnerschap laten ontbinden. We hebben twee kinderen van 2 en 4 jaar. Nu komen we overal redelijk goed uit, behalve over onze koopwoning. We hebben de woning 3 jaar geleden gekocht en de woning heeft nu een onderwaarde van ongeveer 15.000 euro. De hypotheek staat op naam van ons beiden. Ik werk fulltime (€1850 netto) en mijn vriendin werkt 2 dagen in de week (€850 netto). We willen de kinderen ongeveer 4 dagen bij mijn vriendin en ongeveer 3 dagen bij mij laten wonen.

    Nu zijn er in mijn ogen 3 opties:

    1. We verkopen het huis en blijven met een restschuld van 18.000 euro zitten ( 3000 euro makelaarskosten meegerekend). Deze schuld zal, omdat we beide hoofdelijk aansprakelijk zijn, vooral bij mij verhaald worden omdat mijn inkomen een stuk hoger ligt dan die van mijn vriendin. We zouden dan allebei in een huurhuis moeten gaan wonen, waardoor de maandlasten lager liggen. Voordeel is dat mijn draagkracht dan hoger is, waardoor ik meer kinderalimentatie kan betalen. Tenminste als de schuld is afbetaald…

    2. Mijn vriendin blijft in de koopwoning wonen. Ik ga in een huurhuis wonen en betaal de helft van de hypotheek mee. Ik zou dit kunnen opgeven als partneralimentatie, en er dan belastingvoordeel uit kunnen halen. Nadeel: ik heb weinig draagkracht om kinderalimentatie te betalen omdat ik dubbele woonlasten heb. Hier komt nog bij dat we natuurlijk financieel aan elkaar gekoppeld blijven…

    3. Ik neem de hypotheek van de woning over en zet de woning op mijn naam. Dit is net mogelijk met mijn inkomen. Ik blijf dat in de echtelijk woning wonen en mijn vriendin gaat een huurwoning zoeken. Ik zou eventueel de restschuld geheel op me kunnen nemen zodat mijn vriendin schuldenvrij een nieuwe start kan maken. Voordeel: We hebben geen schulden en zijn niet meer afhankelijk van elkaar. Nadeel: mijn draagkracht is minder.

    Nu heeft de derde optie mijn voorkeur. Ik kan dan ongeveer 300 euro kinderalimentatie betalen. Mijn vriendin staat al geruime tijd ingeschreven bij de woningbouwvereniging en kan makkelijk aan een huurwoning komen. Met haar loon, de alimentatie en de verschillende toeslagen en hefftingskortingen kan ze dan schuldenvrij een nieuw leven opbouwen.

    Dit stuit echter op weerstand bij mijn vriendin. Ze wil graag geld zien uit de woning en gaat alleen akkoord met optie 3 als we op papier vastleggen dat de woning over twee jaar wordt verkocht. Ze wil dan een deel van de eventuele overwaarde. Is er onderwaarde dan is ze ook bereid deze te betalen. Mijn vriendin wil dan graag dat ik in een huurwoning ga wonen zodat ik meer kinderalimentatie kan betalen. Dit zou volgens haar €500 moeten zijn.

    Graag zou ik wat advies in deze ingewikkelde materie willen…. Zijn er nog andere opties?

  • Anonymous avatar

    henkie

    Misschien is het het beste de twee zaken (huis=boedel en KA=inkomen) te scheiden.

    Kinderen gaan voor zou ik zeggen, en zo denkt de wetgever ook in toenemende mate.

    Het huidige nettogezinsinkomen ( €2.700) correspondeert met een kinderalimentatie van € 575 per maand (Nibud-tabellen).

    Het voorstel van uw partner (€ 500) is dus zeer schappelijk.

    Ook wat het huis betreft is haar voorstel realistisch. Het is nog maar de vraag of u in de echtelijke woning kunt blijven wonen.

    Mensen denken daar lichtvaardig over, banken niet (meer). Ga in ieder geval eens langs bij de bank om te zien of optie 3 ueberhaupt haalbaar is.

    Het verschil tussen optie 1 en het voorstel van uw partner (optie ‘4’) is niet zo groot. In beide gevallen wordt het huis verkocht. Het lijkt me wijs om daar enerzijds de tijd voor te nemen (dus niet optie 1), maar anderzijds wel een limiet (2 jaar).te stellen.

    In principe zou ik haar laten delen in de verwachte onderwaarde, ook als uzelf in eerste instantie opdraait voor de aflossing van de restschuld aan de bank.

    Als uw partner haar aandeel niet onmiddelijk kan ophoesten dan houdt u een vordering op haar.

    Bedenk bij optie 2 dat de hypotheekrenteaftrek maar 2 jaar geldt als u niet de hoofdbewoner bent.

  • Anonymous avatar

    Hans

    Bedankt voor je snelle reactie,

    Om de KA even te scheiden, zoals je zegt. Ik heb de NIBUD tabellen geraadpleegd en het klopt dat ik dan 500 euro zou moeten betalen. Echter de kinderbijslag en kindgebondenbudget toeslag gaat ook naar mijn vriendin. Samen met de 300 euro KA komt ze dan op ruim € 500 per maand voor de kinderen. Als ik kijk naar onze huidige financiele levensstandaard is dat meer dan nu het geval is. En daarbij heb ik nog geen rekening gehouden met de verdeling “4 dagen bij haar en 3 dagen bij mij”…

    Betreffende optie 3. Dat is zeker voor mij haalbaar, ik heb dit laten toesen bij de hypotheekverstrekker.

    Bij optie 2 maak ik geen gebruik van hypotheekrente aftrek, maar geef ik het op als parteralimentatie. Op deze manier kan ik langer dan twee jaar meebetalen.

    Ik kan, in uw advies, de onderbouwing van de financiele voordelen niet duidelijk herkennen. Optie 1, of het voorstel van mijn partner, heeft tot gevolg dat we beide een grote schuld overhouden? Dit lijkt mij niet verstandig.

  • Anonymous avatar

    Anne-Mieke

    Dat uw vriendin graag geld wil zien uit de woning is niet reëel nu er sprake is van onderwaarde. Bij scheiding dient die onderwaarde immers verdeeld te worden tussen beide echtgenoten. Dat u (bij optie 3) de gehele restschuld op u wil nemen is dus al meer dan coulant van u!

    Gezien de huidige ontwikkelingen op de woningmarkt is het ook nog maar de vraag of er over twee jaar wél sprake van overwaarde zou zijn. En uw vriendin kan wel toezeggen dat ze over twee jaar meebetaalt aan een evt. onderwaarde, maar als zij daarvoor te weinig inkomen/vermogen heeft, zal de hypotheekverstrekker de gehele schuld op u verhalen en blijft u (wie weet voor hoe lang nog) met een oninbare vordering op uw ex zitten.

    Uw vriendin kan volgens u gemakkelijk aan een huurwoning komen, maar voor u is dat natuurlijk nog maar de vraag.

    Zou u dit ‘geschil’ aan de rechter voorleggen, dan zou de rechter de woning in elk geval aan u toewijzen (u kunt die immers betalen en uw vriendin niet), krijgt u een vordering op uw ex ter grootte van de helft van de onderwaarde (die u haar al of niet kunt kwijtschelden) en zal er bij de berekening van uw draagkracht t.b.v. de alimentatie rekening worden gehouden met uw woonlasten, mits die redelijk zijn (grofweg: niet meer dan 1/3 van uw inkomen).

    Blijft uw vriendin met haar eigen inkomen plus alimentatie onder bijstandsniveau, dan heeft zij recht op een aanvullende bijstandsuitkering. Dus ongeacht uw keuze kan zij sowieso een nieuw leven opbouwen. Daarbij zou zij wellicht ook wat meer kunnen gaan werken om zo haar inkomen te verhogen. Zeker als u drie dagen per week de zorg voor de kinderen op u neemt heeft zij daartoe meer mogelijkheden.

    Optie 3 dus!

  • Anonymous avatar

    henkie

    Hans schreef:

    ——————————————————-

    > Bedankt voor je snelle reactie,

    >

    > Om de KA even te scheiden, zoals je zegt.

    > Ik heb de NIBUD tabellen geraadpleegd en het klopt dat ik dan 500 euro zou moeten betalen.

    Nee, Nibud zegt € 575; die € 500 kwam van je partner.

    Overigens, de Nibud-cijfers zijn slechts een norm, geen wet.

    > Echter de kinderbijslag en kindgebondenbudget toeslag gaat ook naar mijn vriendin.

    > Samen met de 300 euro KA komt ze dan op ruim € 500 per maand voor de kinderen.

    > Als ik kijk naar onze huidige financiele levensstandaard is dat meer dan nu het geval is.

    Weinig mensen hebben een idee hoeveel kinderen kosten.

    Het is vele malen makkelijker om een wel bestaande kostenpost te vergeten, dan een niet-bestaande kostenpost te verzinnen.

    Ik noem maar iets: wat heb je gerekend voor ‘kamerhuur’, gas, licht en water?

    > En daarbij heb ik nog geen rekening gehouden met de verdeling “4 dagen bij haar en 3 dagen bij mij”…

    Tsja, dat zag ik even over het hoofd en doet er natuurlijk heel veel toe.

    Dan zou je om te beginnen tenminste kost en inwoning af moeten trekken van de door mij genoemde KA, al gauw € 250/mnd voor 2 kinderen en 3 dgn/wk.

    En dan kom je in de buurt van jouw eigen eerdere voorstel. Alle overige kosten zijn dan voor je partner die ook alle ‘fiscale’ voordelen heeft.

    Als je het netjes uit wil rekenen moet je beider draagkracht berekenen, en dat voor een onbekende toekomstige situatie. Niet zo simpel.

    > Betreffende optie 3. Dat is zeker voor mij haalbaar, ik heb dit laten toesen bij de hypotheekverstrekker.

    OK.

    > Bij optie 2 maak ik geen gebruik van hypotheekrente aftrek, maar geef ik het op als parteralimentatie. Op deze manier kan ik langer

    > dan twee jaar meebetalen.

    Betaalt uw partner dan de gehele rente? Dan geniet zij (slechts 2 jaar) het (lagere) belastingvoordeel.

    Voor de lange termijn vind ik et geen aantrekkelijke optie.

    > Ik kan, in uw advies, de onderbouwing van de financiele voordelen niet duidelijk herkennen.

    > Optie 1, of het voorstel van mijn partner, heeft tot gevolg dat we beide een grote schuld overhouden?

    > Dit lijkt mij niet verstandig.

    In mijn antwoord zat ook wel iets verscholen van schoon schip maken en daarbij mijn twijfel of optie 3 ueberhaupt wel haalbaar was.

    Ik ben het echter met je eens dat het verlies (nog?) niet hoeft te worden genomen als het huis nu niet verkocht wordt.

    Op langere termijn hopen we toch dat er weer waardestijging plaatsvindt!

    Formeel moet uw partner delen in de (te taxeren) onderwaarde nu, maar jullie kunnen natuurlijk anders afspreken.

    Als je in je huis kan blijven wonen heeft dat veel voordelen (allereerst voor de kinderen natuurlijk, geen verhuizingsores, geen herinrichtingskosten, geen verlies incasseren nu , etc.).

    Bij nader inzien vind ik jouw optie 3 dus verkiesbaar.

    De door jou voorgestelde KA lijkt me ook niet onredelijk als ik in rekening breng dat je de kinderen 3 dgn/wk onder je hoede hebt.

    P.S.

    Verder nog een goede raad: neem alles wat Anne-Mieke schrijft zeer ter harte.

  • Anonymous avatar

    Hans

    Bedankt Henkie en Anne-Mieke voor zover!

    Ik begrijp dat we een goede berekening moeten maken betreft de kinderalimentatie. Ik wil graag dat mijn aanstaande ex vriendin en kinderen goed terecht komen en dat we alles goed vastleggen. Echter vind ik een advokaat/mediator erg duur, en ik zou graag een en ander betreffende bijvoorbeeld belastingtoeslagen en draagkrachtberekeningen zelf uitrekenen. Als we er samen in grote lijnen over uit komen is dit geen probleem. We kunnen onze wensen dan voorleggen aan een advokaat en dat scheelt de nodige dure uurtjes. Ik vrees echter dat de materie dermate ingewikkelt gaat worden dat we niet aan deze kosten kunnen ontkomen…

    Zijn er nog andere opties, mogelijkheden of alternatieven die ik misschien over het hoofd kan hebben gezien voor onze situatie?

  • Anonymous avatar

    Anne-Mieke

    Een gezinsinkomen van €2700 correspondeert volgens de Nibudtabel met een eigen bijdrage van de beide ouders van ongeveer €500 (daarbij is al rekening gehouden met te ontvangen kinderbijslag) Die €500 is dus de totale behoefte en niet het bedrag wat door Hans aan alimentatie betaald zal moeten worden. Dat is immers ook nog afhankelijk van de draagkracht van Hans! Het is dus nog maar de vraag in hoeverre de €500 die de vriendin van Hans wil hebben een ‘schappelijk’ bedrag te noemen is.

  • Anonymous avatar

    Anne-Mieke

    M.i. is het toch verstandig om voor uzelf eens een draagkrachtberekening te laten maken door een advocaat (b.v. uitgaande van de situatie dat de woning en hypotheek op uw naam komen te staan) Als u weet wat u volgens die berekening maximaal aan alimentatie zou moeten betalen hebt u een beter uitgangspunt bij het onderhandelen met uw ex.

  • Anonymous avatar

    henkie

    Anne-Mieke schreef:

    ——————————————————-

    > Een gezinsinkomen van €2700 correspondeert volgens de Nibudtabel met een eigen bijdrage van de beide ouders van ongeveer €500 (daarbij is al

    > rekening gehouden met te ontvangen kinderbijslag).

    Ik lees die tabel anders, dus het lijkt me nuttig om dit helder te krijgen.

    De Nibud-tabel toont een ouderbijdrage van € 525 bij een inkomen van € 2.500 en € 655 bij € 3500.

    Dan kom ik uit op ca € 575 bij een gezinsinkomen van € 2.700.

    Ik ben daarbij ten onrechte uitgegaan van 6 punten, maar dat moet zijn 6 punten per kind. Dus 12 punten in totaal.

    Dan worden de bedragen hoger:

    € 555 (bij € 2.500) en € 685 (bij € 3.000), wat overeenkomt met exact € 607 bij een gezinsinkomen van € 2.700.

    Als ik de plank missla hoor ik het graag.

    Voor de goede orde: ik kijk naar de Tabel voor 2 kinderen op pagina 12 van de Bijlage 2009 (tweede helft) bij het rapport van de Werkgroep

    Alimentatienormen

    > Die €500 is dus de totale behoefte

    Van die € 500 maakte ik dus € 575, nu nog verhoogd naar € 607.

    > en niet het bedrag wat door Hans aan alimentatie betaald zal moeten worden.

    Correct.

    > Dat is immers ook nog afhankelijk van de draagkracht van Hans!

    Correct. (En in beginsel ook van de draagkracht zijn partner.)

    > Het is dus nog maar de vraag in hoeverre de €500 die de vriendin van Hans wil hebben een ‘schappelijk’ bedrag te noemen is.

    Inderdaad, en helemaal in het licht van het feit dat de kinderen 3 dgn/wk bij Hans zijn.

  • Anonymous avatar

    Anne-Mieke

    Ik ben inderdaad van een ándere tabel uitgegaan, n.l. die van het rapport Kosten van kinderen ten behoeve van vaststelling kinderalimentatie op http://www.rechtspraak.nl/Naar+de+rechter/Landelijke+regelingen/Sector+familie-+en+jeugdrecht/Werkgroep+Alimentatienormen/). Maar die tabel blijkt dus nog uit de tijd van de gulden te dateren :S Vandaar dus het verschil. Vreemd wel dat die link nog gewoon op rechtspraak.nl staat, want dat leidt alleen tot misverstanden (als je zoals ik in de haast de kleine lettertjes over het hoofd ziet).

    Overigens zal de partner van Hans vanwege haar inkomen geen draagkracht toegerekend worden en zal dus alleen de draagkracht van Hans bepalend zijn.