Mijn vrouw is vreemdgegaan, wat nu?

• 

  info@e-kas.nl

  14-06-2010 16:54

  Mijn vrouw en ik zijn ondertussen 11 samen, en voor zover ik dacht gelukkig.

  We hebben een dochter van 7 jaar waar ik zielsveel van houdt. Afgelopen zaterdag kwam ik er bij toeval achter dat ze opnieuw zwanger was, dit door een brief van haar werkgever waarin stond dat ze ontslagen was vanwege dat ze 2 keer kort na elkaar ziek gemeld was. Ze wensten haar sterkte met haar zwangerschap.

  Ik heb haar direct gevraagt waarom ze mij dit niet had verteld, vervolgens vertelde ze mij dat dit kind mogelijk niet van mij is. Met andere woorden, ze is vreemdgegaan, en het kan zo zijn dat het kind wel van mij is, maar het kan evenzo zijn dat dit een kind is van een ander.

  Mijn wereld storte in.. Ik ben kalm gebleven en heb een uur of zo met haar zitten praten, daarna ging ze weg. De ernst zonk toen een beetje in en (ik schaam me hier een beetje voor) ik heb vervolgens het huis kort en klein geslagen. Hele goede vrienden van mij kwamen langs en hebben mij tegengehouden voordat ik nog meer schade aanrichte. Vervolgens hebben zij meegeholpen om mijn woning weer toonbaar te maken.

  Ik voel mij volledig in de kou gezet, alsof ik niets meer waard ben. Het ergste wat ze een man aan kan doen, heeft ze gedaan. Ze heeft me belazerd en bedrogen. En het ergste is nog dat ze dadelijk mijn dochter meeneemt naar waar ze ook heen gaat.

  Hoe nu verder… vechten, praten, gooien met advocaten?
• 

  Mar

  14-06-2010 21:39

  info@e-kas.nl,

  Ik zou in ieder geval zo snel mogelijk rechtshulp gaan zoeken, want volgens mij ben jij juridisch gezien de vader van het kind, zolang jij niet kan aantonen dat het niet van jou is. Dit kind is namelijk verwekt op het moment dat zij nog met jou getrouwd is en valt dus binnen jullie huwelijksgemeenschap. Ik zou heel snel in ieder geval aktie ondernemen en hulp inroepen van een advocaat. Ik vrees namelijk dat jouw vrouw niet verder met jou wil en jij maar beter jezelf goed kan voorlichten.
• 

  info@e-kas.nl

  14-06-2010 23:01

  Mar, dank je voor je antwoord, maar ik heb nog een vraag:

  Juridisch de vader? Ook als het kind niet van mij blijkt te zijn?

  Als het kind wel van mij is, dan wil ik ook daadwerkelijk zijn of haar vader zijn, maar als het niet van mij is dan wil ik er niets mee te maken hebben.

  Het volgende klinkt misschien heel erg fout, maar als ik de vader van het kind ben, kan ik het kind dan op een of andere manier bij de moeder weg krijgen? Ik maak mij namelijk ernstige zorgen over de toekomst van beide kinderen, aangezien mijn vrouw nagenoeg niet thuis is en mijn dochter overal heen sleept en rustig tot ver in de nacht aan haar lot over laat. Ik heb mijn dochter bij een vriendin van mijn vrouw (mijn vrouw is daar met enige regelmaat aan het kaarten) rond een uur of 11 nog buiten zien lopen. Het kind is 7! Zo zijn er nog veel meer voorbeelden.

  Sinds enkele maanden is ze een hele slechte moeder en ik ben bang dat het nog veel dramatischer wordt als ze alleen gaat wonen, en dat kan ik niet accepteren.

  Misschien is mijn visie over de gang van zaken engiszins vertroebelt door kwaadheid, maar als ik bij mijzelf te raden ga, dan komt het er iedere keer weer op neer dat mijn dochter en potentieel mijn 2e kind op de eerste plaats staan en dat ik deze vraag stel omdat ik niet wil dat mijn dochter en potentieel 2e kind een slechte toekomst tegemoed gaan, en zover ik nu kan zien is dat bij moeder wel het geval.

  met vriendelijke groet,

  Michel