kinderalmimentatie in natura

• 

  Anne-Mieke

  08-12-2010 02:11

  Hans Schreef:

  ——————————————————-

  > Zelfs als een betalende ouder kan aantonen, dat

  > zijn kinderen in kapotte kleding en/of te kleine

  > kleding rondloopt geeft een rechter geen gehoor

  > (zoals hierboven iemand aangeeft)

  > Wat ik niet goed vindt in onze wetgeving is

  > hetvolgende: Als een betalende ouder niet betaald,

  > of weigert te betalen dan kan men ingrijpen (en

  > terecht), maar als een ontvangende ouder de

  > kinderalimentatie voor van alles gebruikt, maar

  > niet voor de kinderen, dan geeft de wetgever niet

  > thuis.

  > In mijn geval vind ik het absoluut niet vreemd dat

  > ik kinderalimentatie moet betalen. Ik heb er ook

  > totaal geen moeite mee, maar verwacht wel dat het

  > ook ten goede komt aan de kinderen. Dat dit geld

  > ook wel eens voor andere zaken aangewendt wordt

  > begrijp ik ook nog, maar dit mag nooit structureel

  > worden.

  Dat kinderen altijd in kapotte of te kleine kleding rondlopen betekent nog niet dat de kinderalimentatie niet voor de kinderen wordt gebruikt. Kinderen kosten n.l. veel méér dan kleding alleen. Om maar wat voorbeelden te noemen:

  -eten, drinken, versnaperingen

  -persoonlijke verzorging

  -energiekosten

  -telefoonkosten

  -reiskosten

  -speelgoed

  -sporten, vrijetijdsbesteding

  -uitstapjes, vakantie

  -deel woonkosten

  -deel inrichtingskosten

  -kosten verjaardagen/feestjes

  -zakgeld

  -school-of studiekosten

  etc.

  Dat de kinderalimentatie niet ten goede komt aan de kinderen is daardoor zelden of nooit structureel.

  Wat overigens niets afdoet aan het feit dat ik uw onvrede volledig begrijp.
• 

  lof

  08-12-2010 07:36

  En daarnaast is het aan de ontvanger hoe de prioriteiten gesteld worden. Misschien vindt hij/ zij goed eten (of ander/ duurder eetpatroon) belangrijker. Misschien wordt op deze manier meer voor de kinderen gespaard voor een eventuele studie. Misschien gaat vakantie ten koste van alleen in nieuwe kleding rondlopen….

  En dat zijn dus afwegingen waarvan de wetgeving zegt dat de betaler er geen zeggenschap over heeft.

  Komen uw kinderen werkelijk iets tekort? Of zouden ze in meer luxe kunnen leven (wat kleding e.d. betreft, want dat zijn de zaken die u noemt) ten koste van andere zaken? Wordt aan de kinderen enkel het bestaansminimum besteed terwijl uw ex van de rest voor een luxe leven besteedt? Of is het enkel de wrijving dat uw prioriteiten anders liggen dan bij uw ex?

  En daarnaast… zouden de kinderen niet een beetje overdrijven ook? Wat is leuker dan kleding vaan meiden? Misschien krijgen we papa zo ver dat hij ook wat doet naast de alimentatie en de afspraken met mama…

  En zou het ook zo kunnen zijn dat ze afspraken hebben met de moeder voor een maximaal bedrag voor kleding per x weken/ maanden en dat ze kieze voor dure merkkleding? Tja dan maar wat minder… en dus ook sneller versleten…?

  Allemaal vragen en afwegingen die u zich ook zou kunnen stellen. Dan nog zouden dit onderwerk in een rechtzaak niet erg serieus worden genomen. Het is en blijft te subjectief… want uit uw verhaal maak ik uit (ga ik ervan uit) dat de moeder wel een goede verzorgende ouder is. En de moeder is en blijft wettelijk gezien de rechthebbende en niet de kinderen zelf.
• 

  Hans

  08-12-2010 18:04

  Wederom dank voor de reacties.

  Ik heb in mijn reactie geciteerd uit eerdere reacties. Het gaat niet alleen maar om mijn situatie.

  Natuurlijk ben ik het er mee eens dat de verzorgende ouder prioritetiten kan stellen die niet de mijne zijn. Dat betekent dus inderdaad dat in mijn geval de moeder haar prioriteiten anders stelt. Geen probleem wat mij betreft.

  En nu mijn persoonlijke situatie. Het geld wordt niet goed besteedt. Uiteraard zijn er zaken als gas, water, licht, voeding e.d., maar mijn ex-partner spaart niets voor de kinderen, sterker nog, de spaarrekening voor de kinderen zijn leeg gehaald om daar de gaten mee te vullen. Ook uitstapjes (hoe simpel en leuk dan ook) worden niet gemaakt. Mijn oudste dochter schaft van haar verdiende centen haar eigen schoolspullen aan omdat moeder het niet doet. enz enz enz.

  Ik ga niet piepen als het om één aspect van het totaalplaatje gaat, maar er gaat heel veel niet goed. Overigens heb ik gelukkig een instantie gevonden die mijn klachten serieus nam. Ook omdat naast structurele verwaarlozing ook nog van lichamelijke en geestelijke mishandeling sprake was.

  Waar het mij om gaat, is dat de betaler ten alle tijden verantwoordelijke is voor deze maandelijkse handeling, maar dat de ontvanger in mijn ogen te veel wordt beschermt.

  Gelukkig gaat het heel vaak goed. En ik ben er dan ook zeker geen voorstander van om iedere ontvanger te gaan controleren, maar in bepaalde gevallen zou er best wel wat meer controle mogen zijn. Ook al wonen mijn dochters niet meer permanent bij mij. Het zijn mijn dochters, waar ik zielsveel van houd en waar ik alles voor over heb om ze gelukkig te maken. Ik voel ten opzichte van hen al schuldig genoeg over de scheiding met hun moeder.
• 

  werkende moeder

  08-12-2010 21:30

  Hmm als ik dit zo lees is het uitgavepatroon van je ex niet je grootste probleem. Gelukkig heb je een instantie gevonden die je serieus neemt. Kennelijk kan je ex de verzorging van de kinderen niet goed aan. Is het geen optie om de verzorging meer te delen? Hoe oud zijn je dochters en hoe denken zij er zelf over om eventueel meer bij jou te zijn??
• 

  lof

  09-12-2010 08:16

  Ook dit is een moeilijke. Als de kinderen nog niet oud genoeg zijn om gehoord te worden en de moeder is daar fel tegen, wordt een verzoek om uitbreiding meestal niet gehonoreerd als de huidige omgangsregeling goed loopt (in de zin dat de kinderen gaan en komen op de afgesproken tijden). Kijk eens op rechtspraak.nl daar is verschillende juresprudentie over (uit 2010).

  En daanaast, mocht de rechter uitbreiding van de omgang uitspreken, zal het waarschijnlijk een extra door de weekse dag om de week o.i.d. De alimentatie wordt dan verminderd met 5,-/ dag/kind voor de tijd die hij extra met de kinderen zorgt.

  Of dit de financiele problemen oplost….? Met nog eens het risico op extra spanningen, stress en onenigheid….. Afweging die ieder voor zich moet maken natuurlijk.