Welkom op het forum van startpagina!

Dit forum staat op alleen-lezen. Je kan hier informatie zoeken en oude berichten terugvinden, maar geen nieuwe berichten plaatsen.

Naar overzicht van alle forums

gevoel

  • Hans

    een echtscheiding het gaat je niet in de koude kleren zitten daar zijn we het allemaal wel over eens denk ik en dat daar financiele problemen bij kunnen komen dat heb ik zelf inmiddels ook wel ondervonden maar waar ik op dit forum helemaal niks over vind is de emotionele gevolgen. ondanks dat ik blij ben (en de kinderen ook) dat we gescheiden zijn merk ik dat de emotionele impect groter is dan de financiele. ondanks dat ik pas 2maanden gescheiden ben miste ik al 5jaar een vrouw in mijn leven en dat is nu alleen maar sterker geworden. we leefde nog wel met elkaar maar als broer en zus en het liep dat ook niet lekker onderling maar ik was vast besloten om haar niet in de steek te laten gezien haar borderline problematiek want als een vrouw eenmaal psichische problemen heeft dan weet een man vaak niet hoe hard hij bij haar weg moet komen en dat wilde ik niet op mijn geweten hebben en uiteindelijk heeft zij dan ook de knoop doorgehakt. ik heb altijd voor haar klaar gestaan en alles gedaan om har leven op de rails te houden dus het was een echte verrassing toen ze er mee aankwam dat ze van me wilde scheiden. in eerste instantie viel er een gigantische last van me af omdat ik zelf eigenlijk al een jaar of 5 wilde scheiden maar ik had een belofte lopen en die wilde ik niet breken. een week nadat ze aangekondigt had te willen scheiden kwam eigenlijk pas de klap bij me binnen en voelde ik me veraden, is dit nu het dankejewel voor al die jaren dat ik voor haar klaar stond. mijn job zat er op dus ik kon bij het grof vuil zo voelde het. aan de andere kant wist ik dat het bij een borderline patient nu eenmaal zo werk ondanks dat het nu nog aan me vreet maar toch wil ik niet terug naar haar. de omgeving waar ik met haar woonde weet nu niet beter of ik ben de vreselijke man die haar jaren het leven heeft vergald en ik ben dan ook alle mensen die ik had kwijtgeraakt toen ik elders ging wonen en weer terug ging naar mijn geboorteplaats terug naar daar waar ik vandaan kwam. in eerste instantie ging 1 van de kinderen met me mee en kwam bij mij wonen ik ging dan ook met een gigantiesch nar gevoel weg want er bleven nog 2 kinderen bij haar wonen en ik was er van overtuigd dat een van die kinderen het bij har beslist niet zou trekken en ik had gelijk, na een week kwam hij dan ook al bij mij wonen en ineens had ik rust. voor het eerst na de scheiding had ik rust en kon ik verder met mijn leven. toen ik die rust voor de kinderen eenmaal had kwam ineens het andere probleem naar boven, ik kon mijn kinderen net meer geven wat ik ze wilde geven en dat is dan ook nog het enige waar ik me nog niet bij neer kan leggen. altijd waren er wel kado's met de kerst en dat is dit jaar niet het geval en toch hebben de kinderen het er beslist niet moeilijk mee terwijl het mij niet lekker zit. het enige wat ik ze wel kan geven gelukkig is dat wat ze het hartst nodig hebben en dat is liefde.

    de enige troost die ik nu nog heb is dat de kinderen veel eter functioneren sinds de scheiding ze hebben nu eidelijk rust en zijn nu veel levendiger dan de afgelopen 10jaar. een van de kinderen wist me te vertellen dat hij het er heel vaak met zijn oudste broer over had gehad de afgelopen jaren dat ze wilde dat papa en mama gingen scheiden en als ik er op terug kijk hebben ze ook regelmatig de hint gegeven. het was een opluchting om dat te horen want het was iets wat ze al jaren wilde aan de andere kant begon het aan me te vreten dat ik jaren geleden toch beter zelf de stap had kunnen zetten om te scheiden want nu had ik ze de afgelopen 5jaar niet het leven gegeven wat ze verdiende na alles wat ze in de jaren daarvoor al mee hadden gemaakt. maar ze hebben nu rust ze funktioneren nu beter zowel binnen het gezin als op school ze zijn nu veel opener naar mij ze vertellen hun verhaal nu eindelijk als ze iets kwijt willen dat geeft me dan ook wel weer een stukje rust van binnen dus ook met mij gaat het nu allemaal wel goed komen.

    dit wilde ik toch even kwijt want de emotionele gevolgen zijn na mijn ervaring toch sterker dan de financiele gevolgen en daar hoor ik niemand over ondanks dat ook wij hier amper rond kunnen komen.

    dit moest ik toch even kwijt. sterkte allemaal juist rond deze dagen en toch iedereen een fijne kerst en een goed 2011

  • schakel

    Ik begrijp dat dit jaar en vorige jaren heel moeilijk voor u zijn geweest. Waarschijnlijk is er nu voor de kinderen meer rust. Zij lijken gelukkig te zijn dat ze bij u wonen. De hoop is er dat u samen met de kinderen een nieuwe start kunt maken voor het komende jaar.

    Uw opmerking dat er op dit prikbord weinig is te vinden over de emotionele gevolgen van echtscheiding is denk ik juist. Zakelijke informatie is echter in echtscheidingssituaties ook broodnodig. Voor het delen van emoties kunt u wellicht beter terecht op een site als : http://www.praatmee-online.nl/

    Nog 1 tip: Er zijn mensen die aan een “lap tekst” niet eens beginnen. Probeert u uw verhaal wat overzichtelijker te plaatsen: met behulp van hoofdletters, alinea's enzovoort. Een krant werkt niet voor niets met kopjes!

  • kees

    beste hans,

    ik heb je verhaal gelezen. Ik zit nu midden in een scheiding. Ik heb de knoop doorgehakt. Na 14 jaar samen zijn kon ik er niet meer tegen. Ik heb 2 jonge kinderen die op dit moment nog bij hun moeder zijn en er naar mijn gevoel veel onnodig onder leiden. Ik heb gelukkig de nodige instanties ingeschakeld en die neigen naar mijn kant van het verhaal

    Je begrijpt misschien dat ik nu niet graag in detail wil treden, maar hoe ben jij of zijn jullie erachter gekomen dat Borderline een oorzaak bleek te zijn. Ik heb namelijk zelf ook dat gevoel dat mijn vrouw dat heeft. Ik kan het allemaal niet meer volgen. Maar ik kan, nu terugkijkend, de symptomen van borderline op het (onverklaarbaar) gedrag van mijn vrouw leggen.

    Ik heb angst voor mijn kinderen. Ik verwacht dat de problemen door de scheiding nu worden versterkt. Ik heb deze steeds onderdrukt door ongemerkt haar alle problemen uit handen te nemen en door veel te praten.

    Wat staat me te wachten

    gr kees

  • Hans

    uit respect voor de borderline patienten ga ik dit niet op dit forum plaatsen ik heb 20jar met een borderline patient geleeft en getrouwd geweest dus mij maak je niks wijs en voor vragen mag je me mailen dan wil ik ze wel beantwoorden

    gr hans