Na een onzekere periode van een jaar heeft mijn vrouw na een huwelijk van 9 jaar besloten om van mij te scheiden.
We hebben samen 3 kinderen en zij heeft ervoor gekozen om alleen voor zichzelf te gaan oftewel de befaamde midlifecrisis. We proberen op een goede
manier de zaken omtrent de kinderen te regelen. Inmiddels hebben wij afgesproken dat ik de kinderen 1 keer in de 2 weken bij mij zal hebben vr t/ zo. Omdat ik een nogal onzeker jaar heb meegemaakt (loop daarvoor ook bij een psycholoog) waarbij ik aan het lijntje ben gehouden probeer ik nu zo goed als mogelijk de draad weer op te pakken en door te gaan met mijn leven. Nu wil mijn vrouw ook strakomlijnde afspraken maken omtrent de vakantieperiodes, maar dat vind ik op dit moment gewoon erg moeilijk omdat ik op dit moment gewoon niet goed in mijn vel zit en gewoonweg niet weet hoe dit jaar zich verder gaat ontwikkelen. Het is zeker niet zo dat ik weg wil lopen voor mijn verantwoording, maar mijn kinderen hebben er niets aan om straks in een vakantie geconfronteerd te worden met een eventuele depresieve vader. Ik ga er trouwens vanuit dat ik mij dan al weer wat beter voel en dat ik gewoon wat met ze kan gaan ondernemen alleen ik wil dat nu niet als verplichting vast laten leggen. Is het verplicht om dit nu al in een ouderschapsplan vast te laten leggen of kan ik er een recht van laten maken waarbij ik dus zelf in het 1e jaar kan bepalen of ik daar gebruik van maak of niet.