Welkom op het forum van startpagina!

Dit forum staat op alleen-lezen. Je kan hier informatie zoeken en oude berichten terugvinden, maar geen nieuwe berichten plaatsen.

Naar overzicht van alle forums

uitelkaar maar geen inkomen...

  • Marja

    Ben radeloos.

    Ons situatie :

    Samenwonend en hebben 3 kinderen (dus niet gehuwd en ook geen samenlevingscontract).

    Wonen in een koophuis dat op ons beide namen staat. Ik ben dus officieel 50% eigenaar.

    Ik heb nooit gewerkt en dus geen eigen inkomen en zorg thuis voor de kinderen. Hij zorgt

    voor het gezinsinkomen en hij betaalt ook alleen alle kosten inclusief de hypotheekkosten.

    Nu wil ik de relatie beeindigen. Maar het probleem is dat ik geen inkomen heb en dus even

    niet voor mij eigen onderhoud (en die van d ekinderen) kan voorzien. Ik ben natuurlijk al werk

    aan het zoeken maar dat lukt niet 1,2,3 omdat ik geen werkervaring heb en ook geen diplomas.

    Verder heb ik nog steeds de zorg van 3 jonge kinderen dus werk zoeken is gewoon niet makkelijk.

    Ik kan ook geen bijstandsuitkering aanvragen omdat ik officieel 50% eigenaar ben van een

    woning. Mijn partner beweert dat ik geen enkele aandeel heb in het huis omdat ik nooit heb

    meebetaald. Ik hoef ook geen aandeel ….ik wil gewoon verder met mijn leven. Ik heb

    voorgesteld het huis te verkopen zodat ik tenminste verder kan maar hij wilt het huis niet

    verkopen omdat hij moeilijk aan een huurhuis kan komen.

    Verder werkt hij ook nergens aan mee omdat hij de relatie gewoon wilt voortzetten maar ik

    ga eraan kapot om nog samen in hetzelfde huis te moeten leven met hem.

    Hij zegt dat als ik weg wil dat ik dan zelf een huis moet zoeken en zelf weggaan. (kinderen

    gaan met mij mee) Dit wil ik ook wel maar zonder inkomen kom ik dus nergens. Hij zegt ook

    dat ie geen cent zal betalen aan mij en dat het officieel niet hoeft want we zijn niet getrouwd

    en ook niet geregisteeerd als partners. Hij wilt ook niet dat ik een uitkering ga aanvragen omdat

    hij weet dat de sociale dienst dan geld bij hem zal vorderen voor de onderhoud van de kinderen.

    IK voel dat ik voor het blok ben gezet.

    Wat kan ik doen ????

    Ik heb al geinformeerd of het huis alleen op zijn naam gezet kan worden maar de hypotheek-

    verstrekker heeft geen toestemming gegeven.

    Heeft iemand soortgelijk ervaring en wat kan je dan doen in zo'n situatie ?

  • borawie

    Hallo Marja.

    Allereerst laat je niet overbluffen en ondersneeuwen door je parnter.

    Dit zijn vaak alleen maar noodsprongen om de scheiding tegen te houden of om er op een goede wijze ( KA en PA vrij) vanaf te komen.

    Lees onderstaande link eens daar staat veel info waar je iets mee kunt.

    http://www.echtscheidingsnotaris.nl/uit-elkaar-gaan-en/alimentatie/

    Ga ook eens bij de gemeente kangs en vraag info over huisvesting en inkomen.

    Veel sterkte en nogmaals laat je niet teveel wijsmaken door je partner.

    Ik

  • borawie

    K=L :D

  • schakel

    U gaat scheiden en elders een woning betrekken. Als deze woning een huurwoning is in de sociale sector heeft u recht op huurtoeslag.

    Zoasl borawie al aangeeft: laat u niet overbluffen door uw partner. Wat betreft het eigen Huis en opeten: De helft van de woning is van u. Als er al sprake is van opeten betreft dat toch echt uw deel en alleen als er overwaarde is. Daarnaast is er nog een vrijgesteld deel Eigen Woning indien u in de WWB terecht zou komen. De Sociale Dienst zal inderdaad afhankelijk van draagkracht bij uw ex aankloppen. Er zal kinderalimentatie moeten worden betaald en mogelijk alimentatie.

    Wat betreft de Eigen Woning: Belastingtechnisch krijgen zowel u als uw ex 50% Eigen Woning Forfait - bijtelling. Maar ook 50% hypotheekrenteaftrek.

    Hoe het allemaal werkt: onderstaande links geven daarover informatie.

    http://www.gratisadviseurs.nl/question.php?id=129497

    http://www.echtscheidingswinkel.nl/echtscheiding/huis_en_verdelen/aftrekbaarheid_hypotheekrente/

    http://echtscheidings.startpagina.nl/prikbord/read.php?630,10121288,10583497#msg-10583497

  • Marja

    Bedankt voor alle tips/advies. Ik zal de verschillende websitew nalezen voor meer info in mijn situatie.

    Voor wat betreft de gemeente, ik heb al eens navraag gedaan en helaas is er wel overwaarde van het huis en ook

    over de grens van de vrijstelling dus kan ik alleen een lening aanvragen maar dat is een vreselijke papieren draaimolen

    en ze adviseren me dat niet te doen aangezien ik alles met rente en al terug moet betalen.

    Hun advies is gewoon : verkoop het huis. Maar dat is vooralsnog niet mogelijk zonder medewerking van partner.

    Maar goed, nogmaals bedankt voor alle reacties.

  • E.A.

    Algemene regel is dat je als samenwonenden zónder geregistreerd partnerschap/samenleveingscontract geen partner alimentatie krijgt.

    In uw geval is er een kleine kans dat dit misschien toch mogelijk is. Uwoont een aantal jaar samen , hebt samen kinderen en een gezamenlijke woning. Het is zeker de moeite waard om hier naar te informeren. Bij het juridisch loket kunt u gratis advies vragen.

    U heeft in ieder geval recht op kinderalimentatie mits uw partner daar draagkracht voor heeft.

    Wat betreft de overwaarde bedenk dat daarvan slechts de helft aan u toegerekend wordt omdat u slechts 50% eigenaar bent. Misschien komt u daardoor onder de vrij te laten grens.

  • Anne-Mieke

    Als uw ex u niet uit kan kopen uit de gezamenlijke woning, dan kunt u eisen dat de woning verkocht wordt. Geeft uw ex geen toestemming om de woning te verkopen, dan kan de rechter u evt. vervangende toestemming geven.

  • IreneDes

    Jeetje, ik ken het, zo herkenbaar.

    Hier mijn verhaal:

    Ruim 11 jaar lekker samen met mijn zoon, niet gepland om als alleenstaand ouder door het leven te gaan, maar ja, dingen lopen zo.

    Zijn vader heeft mij de rechten gehouden, en betaald niks dus dat hoofdstuk is afgesloten. Nu ontmoet ik sinds aug 2010 een man, wordt verliefd, en omdat ik al zo lang heb gewacht voor de perfecte man, waar ik nu wel eens het huisje, boompje, beestje mee wil beleven gaat alles in een versnelde trein. Ik zeg mijn huis op, trek bij hem in, zijn ouderlijke huis, dat nog verkocht moest worden, en de winst verdeeld moest worden met ex. Mijn partner heeft 2 kids (6 en 9 nu) en het eerste half jaar was super.

    Maar ja, er komen irritaties, ergernissen en jawel fysiek en lichamelijk geweld. Ze zijn zelfs zo heftig dat ik nu; na 2 weken nog onder de blauwe plekken zit, en hij zegt niks gedaan te hebben, heb ik zelf om gevraagd, heb je enkel van me afgeduwd! En dat terwijl hij -tig keer sterker is! Wij maken ruzie om niks en irriteren elkaar zo over de top. Okt jl is onze zoon geboren, dat ging niet van harte, was niet gepland en had van zijn kant nog jaren moeten wachten, maar weet ik nu al was er nooit gekomen, want die tijd zullen wij niet ervaren samen. Maar ik heb geen huis, geen inkomen, hij betaald ook alles hier, dus heb hij mij al tig keer de deur gewezen, me geïntimideerd en gezegd dat hij ons kind van ons zal afpakken. Ik wil zo graag weg, mijn zoon (bijna 13) wilt hier ook weg, maar we kunnen geen kant op, Bij familie is uitgesloten en vrienden of kennissen heb ik niet, en hoe moet ik werk vinden met een baby van bijna 5 maanden.

    Is er iemand die mij de juiste weg wijst, hoe ik hier een eind aan kan maken, we proberen elke dag maar weer, maar de irritaties en ruzies worden telkens heftiger.

    Er is geen sprake meer van liefde, passie er is gewoon niks meer. Ik wil mijn eigen leven leiden maar heb totaal geen idee, en de middelen hoe. …!

  • Anne-Mieke

    Als uw partner zich schuldig maakt aan fysiek en lichamelijk geweld is het raadzaam daar aangifte van te doen. Voor opvang is m.i. een Blijf van mijn lijf-huis de beste optie. Daar krijgt u naast opvang ook hulp bij het vinden van juridische of gerechtelijke bijstand en eventueel bij het vinden van woonruimte na de opvang. Bel voor meer info naar 0900-1262626 (Steunpunt Huiselijk Geweld).

  • popeyes

    Met alle respect voor je verhaal..

    Maar hoe is het toch in hemelsnaam mogelijk dat je niet voor jezelf kunt zorgen?

    Ik kan me nog enigszins voorstellen dat dit je gebeurd tijdens en na het beëindigen van je 1e relatie, maar dat dit je vervolgens nog een keer overkomt is voor mij onbegrijpelijk.

    Waarom heb je er niet voor gezorgd dat je, ongeacht of je een relatie hebt of niet, op eigen benen kunt staan?

    En dan bedoel ik dus, financieel, emotioneel en rationeel onafhankelijk van wie dan ook.

    Je had toch best tijdens je meest recente relatie een baan kunnen vinden of een studie kunnen volgen?