Na heel lang samengewoond te hebben zijn we nu uit elkaar. Op mijn initiatief.
We hebben een samenlevingscontract, langslevende testamenten, gezamenlijk eigen huis(geen hypotheek meer) geen schulden, een en/of bankrekening, kinderen.
Ik ben uit huis, woon ergens anders maar sta nog wel ingeschreven op oude adres.
Kinderen nog bij partner (jongste is 17).
Bijna al mijn spullen staan nog in huis, heb alleen kleren en zo meegenomen, oja en een auto. In goed onderling overleg.
Als ik het goed begrijp is het samenlevingscontract al niet meer geldig, de testamenten ook niet. Maar er staat nog niks op papier, officieel is alles nog bij het oude.
Het huis gaat in de verkoop, alleen… hoe lang gaat dat duren, afwachten maar. Tot die tijd kan ik geen nieuw huis kopen en dus ook niet officieel verhuizen (woon nu min of meer illegaal ergens).
We hebben geen ruzie, kunnen met elkaar overleggen, ik heb ook nog de sleutel van het huis en kan bij mijn spullen. We zijn ons er van bewust dat de situatie kwetsbaar is, één in de ogen van de ander onverantwoorde uitgave en de poppen zijn aan het dansen. We vertrouwen elkaar wel maar toch.
Komt bij dat ik zo snel mogelijk van het samenlevingscontract af wil, ik wil niet meer verbonden zijn. Maar dat is gevoelsmatig, wat is zakelijk verstandig?
Ik wil nog wel op het oude adres ingeschreven blijven.
Is het onvoordelig om nu het contract en de testamenten op te heffen en pas over een tijdje het huis te kunnen verkopen?
Alles is nog zo verweven, niet alleen de meubels en andere spullen en de bankrekening, ook verzekeringen, de zorg voor de kinderen. Alles moet uit elkaar getrokken worden.
Hoe pakken we dit aan? Ik verdien het meeste, mijn hele salaris komt op de en/of terwijl ik er niet meer woon. Heb natuurlijk wel de verantwoording voor het jongste kind maar wil as. ex ook niet in de problemen laten komen omdat hij het alleen niet meer kan betalen.
Wat is wijsheid?
As. ex zegt dat het straks als het huis verkocht wordt veel meer geld kost als we nu al het contract ontbinden en dus beter kunnen wachten. Heeft hij gelijk?
Iemand tips over hoe we dit aanpakken?