popeyes Schreef:
——————————————————-
> Ik denk dat geen enkele moeder haar kinderen graag
> zomaar aan een ‘vreemde’ toevertrouwt ??
Mag ik
> hieruit opmaken dat volgens Anne-Mieke
> vrouwen/moeders van nature achterdochtig zijn (als
> het om hun kinderen gaat)?
Nee, want zo bedoelde ik het niet. Het is n.l. geen kwestie van achterdocht dat moeders (én vaders!) in het algemeen hun kinderen niet graag zomaar aan een vreemde toevertrouwen, maar van bescherming. Ouders vertrouwen hun kinderen b.v. toch ook niet graag zomaar toe aan de eerste de beste oppas als ze een avondje uitgaan? Dan willen ze toch óók liever eerst weten wat voor persoon die oppas is? En voordat ze hun kinderen b.v. naar een kinderdagverblijf brengen willen ze toch óók liever eerst weten of het een goed kinderdagverblijf is en of de leidsters wel aardig zijn? Zó bedoelde ik het dus.
> Het zou volgens mij
> weleens juist de bedoeling zijn van Ursula om het
> voor de kinderen zo ongemakkelijk mogelijk te
> maken. Want als de kinderen met een ongemakkelijk
> gevoel naar hun vader gaan, dan zijn ze eerder
> genegen om niet te gaan. Of is het te ver gedacht
> dat veel vrouwen hier juist op uit zijn?
Ja, ik vind dat inderdaad te ver gedacht. Natuurlijk zijn er moeders (en ook vaders overigens!) die erop uit zijn hun kinderen bij hun ex weg te houden, maar dat geldt zeker niet voor álle moeders en hoeft dus ook helemaal niet voor ursula74 te gelden. Je kunt niet zomaar alle moeders over één kam scheren, dat is onrechtvaardig t.o.v. van al degenen die het wél goed bedoelen. Je zou er voortaan eens niet meer vanuit moeten gaan dat álle gescheiden moeders hexen zijn, want dat is beslist niet zo!
Ik denk zelf dat veel moeders (en vaders!) moeite hebben met de nieuwe partner van hun ex omdat ze hun kinderen eigenlijk liever niet met een derde persoon zouden willen ‘delen’ en zeker niet met iemand die ze helemaal niet kennen. Niet dat dat een reden is om de kinderen bij je ex weg te houden, maar het is wel lógisch dat ouders daar moeite mee hebben. Het is immers niet niks om je kinderen te moeten ‘delen’ met een ‘vreemde’. Meestal went dat op den duur wel, zeker als de kinderen er zelf helemáál geen moeite mee blijken te hebben, maar daar is wel tijd en vertrouwen voor nodig.