partneralimentatie

keessinees Schreef:

——————————————————-

> Hallo ,

> Ik verdien ongeveer 2300 euro netto per maand, wij

> zijn 7 jaar getrouwd, geen kinderen en willen gaan

> scheiden. Mijn partner heeft geen werk, en we

> hebben een koopwoning die bij verkoop iets van

> 20.000 euro winst oplevert. wat kan ik ongeveer

> verwachten te moeten betalen elke maand voor

> partneralimentatie aan mijn partner? (7 jaar

> lang?)

> grt

> Kees

Hallo Kees,

Zoals gezegt is er moeilijk een exact bedrag neer te zetten maar een globaal verhaal kan wel. (Er vanuit gaande dat het huis daadwerkelijk op korte termijn 20.000 winst oplevert en er verder geen schulden zijn.)

Bij een huwelijk langer dan 5 jaar dan wel een relatie waaruit kinderen zijn geboren kan er een recht zijn op partneralimentatie tot maximaal 12 jaar. U geeft aan 2300 netto per maand te verdienen en dat uw ex-partner niet werkt. U dient er rekening mee te houden dat dit bedrag nog kan worden verhoogd met de vakantieuitkering, eventuele 13de maand, structuele overuren, structuele vergoedingen ect. Van dit bedrag, laten we zeggen 2600 netto per maand, worden vaste bedragen afgetrokken. Zoals: bijstand (+/- 950,–) huur (bv 500 maar een vast bedrag die al in de bijstand is verwerkt wordt weer opgeteld +/-200,00, dus aftrek bedrag word dan 300,–) zorgverzekering (120,– maar weer met aftrek vast bedrag +/- 45,–, aftrek word dan 75,00). Zo zullen er nog een paar posten kunnen zijn. (begravenisverzekering, extra pensioen bedragen ect). Maar zover ik begrepen heb zijn er steeds minder aftrekposten die geaccepteerd worden.

Uiteindelijk blijft er een bedrag over. Zonder extra aftrekposten in dit geval 2600 - 950 - 300 - 75 = 1275,– Hiervan zou 70% voor kinderalimentatie kunnen zijn, echter u geeft aan geen kinderen te hebben. Dan blijft partneralimentatie over. Dit zou, zo uit mijn hoofd 60% zijn van 1275,– euro. De overige 40% zijn voor u zelf. 60 % van 1275 = 765 euro p/m aan partneralimentatie. Dit bedrag kunt u opgeven bij de belasting waardoor u een deel terug krijgt. Echter, dit deel wordt ook gezien als een soort inkomen en dus (gedeeltelijk) bij het bedrag opgeteld. Laten we voor het gemak maar zeggen dat het totaal 800 p/m wordt. U ex-partner dient dit weer op te geven aan de belasting en daar over te betalen.

De vraag is wat is de behoefte van uw ex-partner. Daar deze niet werkt zal de behoefte hoog zijn. Grote kans dat u daadwerkelijk het bedrag dan ook moet betalen. Aan u dus om te bewijzen dat ze geen/minder behoefte heeft, door bevoorbeeld te stellen dat uw ex-partner welliswaar niet werkt maar wel een verdienkapiciteit heeft. Een en ander zal weer afhankelijk zijn van gezondheid, leeftijd, opleiding ect. Als uw expartner gaat samenwonen/trouwen en/of gaat werken waarbij deze zichzelf kan onderhouden dan vervalt de partneralimentatie. Als u daar niet gezamelijk afspraken over kan maken dan moet u wel eerst weer naar de rechter om te vragen om stop zetting van de alimentatie. Ook als u, door niet door u zelf veroorzaakte omstandigheden, verlaging van inkomsten heeft kan het zijn dat de partneralimentatie word verlaagd/stop gezet. Ook dan dient u eerst naar de rechter te gaan en bewijzen dat het buiten u schuld om is indien uw ex-partner er niet mee akkoord gaat.

Zou uw ex-partner naar een uitkeringsinstantie gaan dan krijgt deze eerst te horen dat de 10.000 euro winst van de woning opgemaakt dienen te worden, en de instantie beslist hoe lang uw ex-partner daarover kan doen. Zodra deze wel recht heeft op een uitkering word eventuele partneralimentatie van de uitkering afgetrokken. (Eigenlijk is het officieel: partneralimentatie = inkomsten welke eventueel wordt aangevuld met een uitkering. Het resultaat is hetzelfde.) U bent het geld kwijt en uw ex-partner schiet er niets mee op. Als u beiden afspreekt minder of geen alimentatie te betalen kan de gemeente deze zelf vorderen door verhaal bij u te halen. U krijgt dan een pak papieren waarin word gevraagt hoeveel u verdiensten zijn, welke onkosten u heeft (eigenlijk zelfde als de berekening hierboven) en zodra er een bedrag over blijft zullen ze deze proberen te vorderen bij u danwel bij uw ex-partner verlagen op de uitkering. Daarop is uw ex-partner weer verplicht inkomsten te vergaren en indien deze geen redelijk betaald werk kan vinden komt uw ex-partner toch weer uit om naar de advocaat te gaan en een partneralimentatie aanvraag in te dienen.

Om discussies voor te zijn over wel of niet en zo ja hoe veel alimentatie en voor hoelang, zou u ook met een specialist (meestal advocaat, maar als u beiden nog op goede voet kunnen praten kan ook een mediator geraadpleegd worden welke vaak goedkoper is) om de tafel kunnen gaan om een en ander te bespreken. Bevoorbeeld zou u kunnen voorstellen een bedrag x aan partneralimentatie te betalen voor maximaal 4/5 jaar onder voorwaarde dat uw expartner een opleiding gaat volgen welke de kansen op een redelijk betaalde baan vergroten. Als uw ex-partner dan een volledige opleiding volgt met, indien nodig, daarnaast een kleine bijbaan (schoonmaakwerk bv) dan heeft deze geen uitkering nodig en komt er ook geen verhaal van de gemeente voor u. De 10.000 euro winst kan uw expartner dan gebruiken, (na aftrek verhuiskosten, inrichtingskosten, advocaatkosten, ect, net als u dat kunt doen), voor een opleiding i.p.v. dit eerst op te moeten maken aan eigen onkosten voor ze in aanmerking komt voor een uitkering.

Als uw expartner hiermee akkoord gaat kan dit opgeschreven worden (convernant), en door beiden ondertekend via een advocaat/mediator naar de rechtbank gestuurd worden, tegelijk met de scheidingsaanvraag.

Mocht het zover komen dat het toch voor de rechter komt ( u beiden komen er niet uit) dan is er een grote kans dat u toch een x bedrag voor maximaal 12 jaar dient te betalen. Als u echter bv bovenstaande voorbeeld aan de rechter kunt voorleggen en de rechter bekijkt dat redelijk dan is er een kans dat dit alsnog aangenomen wordt, ook al heeft uw ex-partner dat in eerste instantie afgewezen. Immers er is recht tot maximaal 12 jaar, maar dat hoeft niet tot zover ook toegewezen te worden. (Dit moet u dan wel bij de rechter kenbaar maken anders wordt er (vaak) bij voorbaat al uit gegaan van 12 jaar!). Als u beiden er niet uit kunnen komen is het aan de rechter om te beoordelen of er behoefte is aan alimentatie en hoeveel er betaald kan worden en of het nodig is voor 12 jaar dan wel dat uw expartner dit op redelijk termijn zelf kan verdienen. Als bv bij uw expartner de gezondheid te wensen over laat waardoor ze minder/geen kans heeft op de arbeidsmarkt zal de rechter eerder voor het maximale termijn gaan dan wanneer uw expartner geen klachten heeft of kan aantonen.

Zoals gezegt, er komt nogal wat bij kijken en bovenstaande bedragen zijn dan ook fictief, als voorbeeld. Ook ben ik een leek, dus als er fouten in het verhaal staan zullen vast en zeker anderen deze kunnen corrigeren.

Ik hoop dat het voor u iets duidelijker is geworden.

Groetjes,

Sweet21

ps. Uw ex-partner heeft ook, als deze dat niet afwijst, recht op een deel van de opgebouwde pensioen ten tijde van het huwelijk. Hiervoor dienen papieren ingevuld te worden en binnen 2 jaar na de scheiding naar de desbetreffende pensioenfonds(en) gestuurd te worden voor verdeling. Deze zullen dan uitrekenen (uiteraard tegen een betaalde vergoeding) hoeveel dat is en als het zover is de desbetreffende bedragen aan een ieder van u uitkeren. Als er geen papieren worden opgestuurd heeft uw expartner nog steeds recht op een bepaald bedrag zodra u met pensioen gaat alleen dan krijgt u het hele bedrag waarbij u dan moet uitrekenen welk bedrag voor uw expartner is welke deze dan weer van u kan vorderen.

Welkom op het forum van startpagina!

keessinees

GJvdZ

Sweet21