Welkom op het forum van startpagina!

Dit forum staat op alleen-lezen. Je kan hier informatie zoeken en oude berichten terugvinden, maar geen nieuwe berichten plaatsen.

Naar overzicht van alle forums

omgang werkt niet

  • jean

    wat kan ik doen?

    graag advies!

    mijn ex brengt mijn kinderen zomaar terug in MIJN huis vier uur eerder dan normaal incl.een oppas….ik was zelf niet thuis!

    de kinderen zijn onder de 12 jaar

    er is geen overleg geweest,meneer moest zo nodig zelf naar een voetbalwedstrijd!

    ook naderhand geen contact gehad!de kinderen voelen zich niet gewenst bij hun vader,hij heeft ook al eenzijdig besloten om een vast aantal van 66 omgangsdagen te gaan hanteren! de kinderen worden steeds onmogelijker en ik krijg het maar steeds op mijn bord.

    er is geen enkele manier om hem duidelijk te maken waar hij mee bezig is…alleen geen omgang met zijn kinderen,maar dat zal hem wel aanspreken,ook zijn vriendin zit niet op zijn kinderen te wachten.

    denk je van hem af te zijn na een scheiding,wordt de situatie alleen maar moeilijker…

    wie zit een oplossing…hij wil niet praten,is onbereikbaar,wil niet naar een mediator…

  • Nicole

    afspraken????? praat me er niet van!!!!!

    die werden (toen hij eenmaal een nieuwe relatie had) hier alleen maar uitgevoerd als het hem uitkwam.

    had jij bijv een keer een concert dan sloeg ie gewoon een weekend over, en zagen mijn kinderen hun vader dus gewoon een hele maand niet.

    en mij werd niks gevraagd hoor, of ik misschien dat weekend al iets had gepland.

    nee, hij kon gewoon niet, en haalde dus de kinderen wel weer de volgende keer op.

    wat vinden je kinderen er zelf van als ze naar hun vader gaan??

    vinden ze het wel leuk, of is het meer een kwestie van moeten zeg maar.?

    de nieuwe vrouw van mijn ex zag mijn meiden ook liever gaan dan komen op een bepaald moment, omdat ze vond dat het toch wel heel erg druk was met al die kinderen.

    zij heeft nog 2 kinderen uit een vorige relatie.

    tja, een oplossing voor je…………….

    moeilijk hoor.

    ik zou hem gewoon zeggen dat ie zich aan de (vastgestelde/gemaakte) afspraken moet houden, zo niet je dan maatregelen te zullen nemen.

    ga alvast eens informeren bij een advocaat of buro sociaal raadslieden wat je evt zou kunnen doen.

    natuurlijk is het voor de kinderen ook niet leuk als ze evt hun vader niet meer zien, maar als de kinderen toch niet welkom zijn bij hem, voelen ze dat ook wel hoor.

    en niks is erger voor kinderen dan zich ongewenst voelen.

    ik wens je heel veel sterkte.

    misschien hebben anderen hier nog tips voor je

  • jean

    het erge is dat de kinderen zich niet gewenst voelen,(en mij een schuldgevoel aanpraten,zonder dat ze dat in de gaten hebben) omdat ik dan weer door de week moet gaan werken en ook weinig tijd voor ze heb…

    ook mijn vriend(latrelatie)doet dan in hun ogen niet veel goed…ik zou hem teveel zien en de kinders maar aan hun lot overlaten…

    de kinderen willen hun vader wel zien,maar het lieft zonder zijn vriendin..

  • Nicole

    dat herken ik helemaal.

    mijn kinderen vonden het veel gezelliger toen papa nog geen vriendin had.

    toen deed ie heel vaak leuke dingen met ze.

    maar sinds ie haar had,gingen ze elke keer als mijn kinderen er waren op visite bij haar ouders en zijn ouders.

    alsof kinderen daar op zitten wachten.

    maar het ergste is nog dat mijn dochter niks durfde te zeggen tegen hem, en hem echt nooit tegensprak.

    ze was/is doodsbang voor hem.

    hoe dan ook, ik vind dat als je een nieuwe vriend/vriendin hebt, je tijd moet vrijmaken om alleen met je kinderen iets te doen.

    die willen papa ook eens voor zichzelf.

    en al helemaal als ze zoals in veel gevallen papa al niet zo vaak zien.

    dan zijn juist die momentjes zo kostbaar.

    maar ja, jammer genoeg wil die van mij dat niet inzien.

    hoeft ook niet meer hoor, kontakt is er nu toch niet meer.

    en dat jou kinderen je een schuldgevoel aanpraten lijkt me heel moeilijk en pijnlijk voor je.

    en net wat je zegt, ze beseffen het vaak zelf niet eens.

    praat met ze, leg ze keer op keer uit dat je nu eenmaal moet werken, maar er na het werk wèl voor ze bent.

    en in de weekenden ook leuke dingen met ze doet.

    tja, kinderen in je eentje opvoeden is niet makkelijk.

    en al helemaal niet als je ex niet meewerkt.

  • jean

    ik vraag me af wat voor een maatregelen ik zou kunnen nemen,ze niet laten gaan is eigenlijk hetzelfde als hemzijn zin geven,kan hij lekker doorgaan met zijn leven en geen verantwoordelijkheid mee nemen.

    mijn ene zoon is volgens mij ook bang voor hem,durft zelfs niet te vragen of hij een spelletje dat hij voor zijn verjaardag heeft gekregen een keertje mee naar huis mag nemen,hij mag zelfs zijn mobieltje niet aanzetten.mijn ex neemt zelf zijn telefoonn gewoon niet aan,hij wil ik niet op de hoogte worden gehouden van schoolresultaten,gezondhei,enz.

    afgelopen zomervakantie zijn ze 2 weken naar frankrijk geweest,zonder verzekeringsgegevens,paspoorten en zonder dat ik wist waar ze waren…ik wist niet eens dat ze weggingen.laatst zijn ze een weekend niet naar hem geweest,en wie krijgt de schuld…….?

    ik word hier zo ontzettend moedeloos van,heb hem meer dan eens uitgelegd wat er speelt met de jongens/hem en zijn vriendin,maar het helpt niets..

  • Nicole

    het is niet een kwestie van hem zijn zin geven, maar wat het beste is voor jullie allemaal.

    zodat er ook meer rust komt, helemaal voor de kinderen, snap je?

    ik dacht eerst ook precies zoals jij, maar heb wel gemerkt dat ik daar geen rust mee krijg.

    en als hij door wil gaan met zijn leven, tja…………

    dat doen we toch eigenlijh allemaal.

    maar wil hij verder zonder zijn kinderen, en geen verantwoordelijkheden wil nemen, zegt dat toch genoeg over hem.

    dan zou ik sowieso mijn kinderen niet met een gerust hart meegeven.

    en juist omdat je zo moedeloos word, moet je voor jou en de kinderen stappen gaan ondernemen, zodat jullie weer een rustig leven krijgen met regelmaat, waarin iedereen weet waar ie aan toe is.

    en dat ze niet steeds weer teleurgesteld worden kunnen worden door je ex.

    je zou eens voor kunnen stellen nog een keer samen met een hulpverlener misschien eens te gaan praten.

    misschien kan iemand anders hem dan eens doen inzien waar ie mee bezig is, en dit zo niet langer kan.

    en het niet hebben over dat het voor jou ook beter uitkomt ofzo, maar dat het jou puur en alleen om het belang van de kinderen gaat.

  • jean

    tsja hij wil niet meer naar een hulpverlener,een goede gezamelijke vriend heeft met mijn zoon gesproken en dit toen met mijn ex besproken,hopende dat er wat zou veranderen…niet dus!

    de kinderen willen evt nog wel naar hun vader maar niet meer naar zijn vriendin…

    de omgangsweekenden moeten binnenkort weer worden vastgelegd(voorzover hier dus afspraken over worden gemaakt en nageleefd worden) en dan is denk ik de oplossing hooguit 1 weekend in de maand.

    dat geeft veel rust,bedankt voor je commentaar

  • Nicole

    hoe oud is/zijn je zoon/kinderen eigenlijk, als ik vragen mag?

  • jean

    11 en bijna 9,de jongste vroeg vanavond of ik papa een mail wilde sturen dat hij helemaal niet meer kwam…toch te triest voor woorden..

  • Sanne

    Pff dat is echt sneu voor de kinderen inderdaad…en ja jij mag het opknappen..daar zijn de moeders voor lijkt het wel he…

    Ik weet niet wat ik zou doen als ik in jou situatie zou zitten..

    Ik weet wel dat ik mijn kinderen niet onnodig verdriet zou doen denk ik…

    Ik zou ze er niet eens heen laten gaan..ja dan heeft hij misschien gewonnen…jammer dan…

    Als je kind al zover is dat hij je dat vraagt te doen ( mailen ) dan is het toch zielig voor hem en zijn broer…het is misschien wel heel moeilijk voor ze als ze hun vader niet zien, maar nog moeilijker als ze zo'n vader hebben die alleen maar komt als het hem uitkomt…dan kunnen en hoeven ze zich ook niet te verheugen van te voren als ze naar papa gaan ( als ze dat al deden )

    Maargoed..ik zit niet in zo'n gelijke situatie dus het is makkelijk praten van mij…ik zit nu alleen te denken wat ik op dit moment zou doen als ik zo'n situatie had..

    Heel veel woede denk ik…en heel veel medelijden met de kinderen..

    Veel sterkte hoor..het zal niet meevallen voor jou en je kinderen.