Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
TopCat
Lees dit antwoord van Anne-Mieke nog eens door:
http://echtscheidings.startpagina.nl/prikbord/13476889/13504931/re-heft-man-altijd-recht#msg-13504931
De antwoorden op uw vragen staan hier in.
T.C.
Dit forum staat op alleen-lezen. Je kan hier informatie zoeken en oude berichten terugvinden, maar geen nieuwe berichten plaatsen.
Naar overzicht van alle forums
Dank u.
Ik heb gelezen ja. Alleen is mij nog niet duidelijk wat ik vroeg.
Is kan voor gezag klein voor mij? En werkt tegen mij dat ik geen family life heb met moeder en dochter?
Ik begrijp niet goed wat me kansen zijn. Ik begrijp dat ik voor alles verzoek kan doen bij de rechter. Maar ik denk dat moeder echt niet wil en gaat verzetten, daarom vraag ik dat.
Moeder heeft ook contact gehad met de politie vroeger over wat ik zei en schreef.
Gaat mij veel kosten met klein resultaat?
Yep.
Kijk ik heb misschien te negatief geschreven, zwart denken, soms overdreven, maar je bent afhankelijk van de grille van de moeder, en die wilt zoals je schrijft totaal niet mee werken.
Dan schrijft Anne-Mieke vrolijk, dan moet je naar de rechter, dus proces doen, tegenover die niks wil, dan komt uitspraak, en dan, kan en mag je dwang toepassen, leuk joh bv zoveel dgn celstraf, maar wie zorgt dan voor het kind bv. of geld straf per dag dat jij niks mag, haal je dus eigelijk bij het kind weg, is jou recht om te doen.
Persoonlijk 1984 scheiding moeders neemt 2 kinderen mee, boem weg, pa ja maar ja maar, welke school hoe gaat de rest.
na 21 jaar komt zoon terug, en dan komen de antwoorden, op school gewoon haar meisjes naam als achternaam gebruikt voor de kids.
pa moest via, verhaal plicht de gemeente betalen, zij kwam in de bijstand, hoeraa!!!! ik wist welke gemeente ze woonden, aha ff bellen persoon van brief.
WEGENS recht op de privacy mocht men niks vertellen, hoe en waar ze woonden, welke school men ging, indien ik dit zou willen weten moest ik zelf maar contact met mijn ex opnemen, leuk als adres niet weet.
zoon kwam op 19 jarige bij het aanvragen van rijbewijs er achter dat zijn naam ietssss anders was dan moeders altijd had geroepen, maar dan komen dus zo iets als je vader had toch geen interesse, gaf toch niks om jullie, Raar als je niks weet toch.
Eigen ervaring.
dus men kan heel mooi de wet opschrijven, en zeggen ja maar zo moet het, is jou keus van ga je dit volgen de wet en alles toepassen, en de moeder steeds meer in harnas jagen, opsluiting enz enz. of zeg je wacht ff ik ga kijken praten binnen onze mogelijkheden, en ik schrijf weer zolang zij niks wilt,ben jij uitgepraat.
En gezien de vele reactie hier op jou vraag, kan je zelf denk ik wel de conclusie trekken, en wens jou heel veel sterkte met jou oplossing.
Met groeten Peter.
Verschil is dat we nu niet meer leven in 1984 pbotje. Inzichten (ook van rechters) veranderen in de loop der tijd. Tegenwoordig zijn rechters b.v. lang niet altijd meer op de hand van omgang frustrerende moeders. Daarbij, als boil het er maar gewoon bij laat zitten blijft hij sowieso met lege handen staan. Ik zou als ik boil was vechten voor mijn kind. Nee heb je, ja kun je krijgen.
Anne- mieke wat verschil heb je compleet gelijk. en ook tijdsinzicht.
Maar in zijn eerste stuk schrijft hij al heb relatie gehad, kind uit voor gekomen, maar moeder wil niks maar dan ook niks, met mij te maken hebben, dan moet hij inderdaad rechtzaken aanspannen, waar bij een niet willende figuur lekker ff in het harnas gedreven wordt, en nog steed het recht aan haar kant staan, namelijk hij moet zijn vader schap nog aanvechten.
Natuurlijk vechten voor je kind prima, maar tot welke prijs je recht halen, dat is nu aan hem, als er uit kan komen dat door al die rechtzaken de relatie kind/moeder al onder druk zou komen te staan. moeder geeft al aan niks te willen, is al zijn nadeel. dan zou de uitkomst wel eens kunnen zijn, dat voor een betere relatie kind vader, de rechter bepaalt dat dit niet in het belang van het kind is.
Speculatie`s volop, bij een ieder, ook gezien de grootste bereidwilligheid moeders om mee te werken, nou zij dan toevallig niet, of na uitspraak gedwongen wel, ook speculatief allemaal.
Jij heb willen laten inzien, dat gezien zijn recht deze mogelijkheden hij heeft, ik wil inlaten zien, welke hindernissen hij tegen kan komen, tussen recht hebben en recht krijgen is nog een wereld van verschil.
Groetjes Peter.
Theoretisch gezien klopt helemaal wat Anne-Mieke schrijft.
Maar in de praktijk zou het toch echt anders uitpakken als de moeder echt niet wil meewerken.
Het feit dat je je kind nooit gezien hebt, geen familylife hebt met noch moeder noch kind (ook niet eens relatie gehad met moeder) werken weldegelijk tegen je. Als de moeder aannemelijk kan maken dat de relatie tussen het kind en haar verstoord wordt door jouw erkenning, krijg je uberhaupt geen vervangende toestemming tot erkenning. Dan houdt het al snel op.
Mocht je wel de vervangende toestemming voor erkenning krijgen, dan volgen er hoogstwaarschijnlijk nog onderzoeken e.d. voordat er een omgang op gang komt. En dan ben je zeker minstens 1 jaar verder. Het kind meenemen op korte termijn kun je helemaal vergeten als de moeder niet wil. Ook zo voor co-ouderschap!
Wat gezag betreft… daar heb je inderdaad ook geen kans op eerstkomende x jaar gezien de situatie.
M.a.w. ik sluit me helemaal aan bij pbotje.
Het kost je bakken met geld (tientallen duizenden euro's) en dan heb je nog niet de garantie dat de moeder meewerkt of dat er dwangsommen e.d. zullen worden opgelegd.
Mike Schreef:
——————————————————-
> Theoretisch gezien klopt helemaal wat Anne-Mieke
> schrijft.
> Maar in de praktijk zou het toch echt anders
> uitpakken als de moeder echt niet wil meewerken.
Dat is inderdaad heel goed mogelijk, maar het gaat dus ook weleens anders. Ik gaf daarom ook een voorbeeld uit de praktijk waarbij het positief uitpakte voor een vader die in dezelfde situatie zat als waar boil momenteel inzit. Ook hij had n.l. geen relatie met de moeder, geen familylife met het kind en had te maken met een moeder die alles uit de kast haalde om tegen te werken (zelfs incl. zijn vaderschap tegenspreken!).
> Het feit dat je je kind nooit gezien hebt, geen
> familylife hebt met noch moeder noch kind (ook
> niet eens relatie gehad met moeder) werken
> weldegelijk tegen je.
Dat zijn geen van allen voorwaarden voor het verkrijgen van vervangende toestemming tot erkenning door een biologische vader! Enige voorwaarden hiervoor zijn dat de verzoeker de verwekker van het kind moet zijn en dat erkenning de belangen van het kind en de onderlinge verhouding tussen moeder en kind niet mogen schaden. Als de rechter het aannemelijk acht dat boil de verwekker is, maar moeder spreekt dat tegen, dan zal de rechter DNA-onderzoek gelasten om daar uitsluitsel over te krijgen. Weigert moeder daaraan mee te werken, dan kan de rechter op grond daarvan toch beslissen dat boil gezien kan worden als de verwekker (is bij het door mij gegeven praktijkvoorbeeld óók gebeurd).
Ziet de rechter boil als de verwekker van het kind, dan doet het verder niet ter zake dat hij geen relatie met de moeder heeft gehad en dat er geen sprake is geweest van familylife tussen hem en het kind.
> Als de moeder aannemelijk kan maken
> dat de relatie tussen het kind en haar
> verstoord wordt door jouw erkenning, krijg je
> uberhaupt geen vervangende toestemming tot
> erkenning. Dan houdt het al snel op.
Tegenwoordig nemen rechters die aannemelijkheid niet meer zo gauw aan en worden moeders lang niet meer altijd enkel op hun woord geloofd. In dergelijke gevallen zal de rechter daarom ook meestal eerst de Raad voor de Kinderbescherming onderzoek laten doen. In het door mij gegeven praktijkvoorbeeld legde de moeder zelfs een psychologisch rapport op tafel waarin stond dat omgang tussen vader en kind zou leiden tot dermate ernstige psychische problemen bij moeder dat die haar relatie met het kind zouden kunnen verstoren. De rechter vond echter dat moeder maar psychologische hulp moest gaan zoeken om te leren om te gaan met het feit dat het kind omgang met de vader zou hebben.
> Mocht je wel de vervangende toestemming voor
> erkenning krijgen, dan volgen er
> hoogstwaarschijnlijk nog onderzoeken e.d. voordat
> er een omgang op gang komt. En dan ben je zeker
> minstens 1 jaar verder. Het kind meenemen op korte
> termijn kun je helemaal vergeten als de moeder
> niet wil. Ook zo voor co-ouderschap!
Dat de rechter eerst de Raad in zal schakelen voordat er een omgangsregeling wordt vastgesteld zit er inderdaad dik in en dergelijke onderzoek vergt natuurlijk ook de nodige tijd.
> Wat gezag betreft… daar heb je inderdaad ook
> geen kans op eerstkomende x jaar gezien de
> situatie.
Maar ook dat is dus niet uitgesloten. Nog niet zo lang geleden kon een vader niet eens een éénhoofdig verzoek tot gezamenlijk gezag indienen. Tegenwoordig kan dat dus wel (door een uitspraak van de Hoge Raad).
> M.a.w. ik sluit me helemaal aan bij pbotje.
>
> Het kost je bakken met geld (tientallen duizenden
> euro's) en dan heb je nog niet de garantie dat de
> moeder meewerkt of dat er dwangsommen e.d. zullen
> worden opgelegd.
Dat het geld gaat kosten is zeker waar, maar in dergelijke gevallen hoeft dat lang geen ‘tientallen duizenden euro’s' te worden. Dat ligt er n.l. maar net aan in hoeverre de moeder blijft tegenwerken en tot hoever boil bij blijvende tegenwerking wil gaan. En misschien heeft boil zelfs recht op gesubsidieerde rechtsbijstand en blijven de kosten sowieso beperkt.
Garantie krijgt boil natuurlijk nooit, dus ook niet van mij. De kans dat hij met lege handen blijft staan is immers zeker aanwezig. Tegenwoordig liggen de kansen voor vaders in dergelijke situaties echter wel een stuk gunstiger dan enkele jaren geleden. Daarbij is het ook zeker niet uitgesloten dat de moeder haar verzet opgeeft zogauw een rechter zich erover heeft uitgesproken. Zelfs in eerste instantie hevig tegenwerkende ouders willen zich n.l. nog weleens gewoon neerleggen bij een uitspraak van de rechter.
Ik ben een man die vorig jaar geen vervangende toestemming voor erkenning heeft gekregen op basis van een psychologisch rapport van de moeder zoals Anne-Mieke aangeeft.
En geen relatie of family life met noch kind noch moeder, zijn wettelijk gezien geen voorwaarden, maar worden weldegelijk in de overweging meegenomen.
Wel fijn om te horen dat het ook anders kan, maar helaas is dat nog lang niet de regel.
Nog 1 ding wil ik toevoegen. Ik heb nooit met kind samengeleefd, relatie was tijdens de zwangerschap over. Ik heb wel met de moeder 2 jaar samengewoond. Ik heb niets op mijn kerfstok van geweld, drank of drugs o.i.d.
Mijn ervaring is dat als een man nooit in gezinsverband heeft geleefd met het kind, en al helemaal als hij niet eens een relatie heeft gehad met de moeder, nou eenmaal veel minder troeven in de hand heeft dan een gescheiden man die in gezinsverband heeft geleefd met zowel moeder als kind(eren).
Hoe dan ook succes ermee!
