Hoi Anne-Mieke,
Ik vind jammer dat je schrijft dat het niet de schuld van moeder betreft indien de vaders de kinderen hun rug toekeren.
Ik vind dat moeder wel degelijk schuld heeft, zij kan ook de kinderen stimuleren ook naast een bijbaantje enz.
Weet je in ons geval is het zelfs zo dat moeder zegt dat de kinderen niet meer hun vader wil zien, dit was ook door de kinderen aangegeven toen ze 8 waren. Ze werden gedwongen om te zeggen, bij buitenkomst stond politie te wachten enz.
En paar jaar later schrijft zijn ex dat hij moet komen praten maar wel met afspraak en je raad het al he, mijn vriend denkt dat ze dan weer politie inschakelt en daarbij weet hij ook niet of ze wel willen en wil daarom geen dwang tot omgang afdwingen. Daarnaast is het inderdaad zo dat ze nu de leeftijd krijgen van pubberen en eigen dingen doen wil. Maar in de tussen tijd dat er geen contact is heeft mijn vriend nog nooit een verjaardagskaartje gehad en ook geen vaderdags-kaartje of wat dan ook en geen telefoon en geen gewone kaartjes iets want hij wel doet maar geen reaktie op krijgt en kopieen van maakt.
En toen er contact was heeft mijn vriend een keer wat voor vaderdag gehad van beide kinderen en 1 verjaardagskaartje met daar in de naam van 1 kind en wel wat foto's dit is ook heel beperkt en verders brieven met de vragen en dit aangetekent laten versturen door een kinderen van 8a9 jaar (wat moeder eigenlijk aangetekent laat versturen) enz. En wat rapporten ja die heeft hij ook maar 1 kopie van wederom 1 kind en wat betreft de andere kind ja daar heeft mijn vriend een brief over geschreven dat hij dat ook hebben wil maar daarvoor moet hij langs komen en je raait het al zoal ik in het verhaal al schreef dat is om de politie weer in te schakelen athans dat denken wij en of om ruzie woorden uit te lokken want die kinderen worden van te voren ingelicht hoe ze iets moeten aanpakken en zij heeft alle prive met ze dus, ook zelfs wil ze er bij zijn als mijn vriend het verhaal doet.
Hoe bespeelt kan het zijn he.
Dus zijn ex heeft degelijk een schuld dat ze de kinderen niet stimuleert en verder verwachten wij wel dat ze als ze 18 hier voor de deur word gezet nou vertel mij maar dan nog dat het niet de schuld van moeder betreft en/of sterker nog vader de schuld betreft want hij keert de rug toe.
Ik denk dat beide partijen fatsoenlijk hier mee om moeten gaan en beide kante moeten de kinderen stimuleren en dan kan er spraken van zijn zoals jij het zegt maar ik vind buiten gewoon goed dat deze reclame er is.
En even voor de duiderlijkheid mijn vriend heeft ook fouten gemaakt iets wat mijn vriend niet zal ontkennen als er straks wel eventueel contact is en of komt. Maar zijn ex wil alleen dat het verteld word richting de kids zodat het haar geen blaam treft.
Ze weet niet dat alles wat ik hierop schrijft der brieven daarvan bewaart zijn en incl. de koppien van de kaarten die mijn vriend stuurde en plus de terug gestuurde kado's enz.
Want je ken mij niet vertellen dat een kind van 9 een kado terug stuurt zonder de kant van vader te weten hoe of wat en dit is wel onder dwang gebeurd om zo vader der verhaal te laten vertellen en zo ruzie-woorden uit te lokken, en in ons geval is rust van belang voor de kinderen en als ze zelf willen zijn ze welkom. Maar we laten niet door een dwingende mannier via de ex en of de kinderen afdwingen hoe het leven van papa in elkaar zit, want zo werkt het niet. Want zijn dochter wil antwoorden op de vragen waarom papa gescheiden is en of hij samen woont enz. nou dat laatste is helemaal niet van belang want de rechter heeft uitgesproken dat hij daar op bezoek voor de omgangsregeling dus, maar dat kan niet omdat men politie inschakelt en verteld word dat de kinderen hem niet meer wil zien.
Dus het is de samenloop en de stimulans van beide ouders tellen mee en zo niet, is het wel degelijk ook de schuld van moeder.
Eigenlijk vind als moeder en vader samen goede regeling treffen en uitvoeren dan is deze reclame helemaal niet nodig.
Gr. Anoniem
Anne-Mieke Schreef:
——————————————————-
> Uit onderzoek door het CBS blijkt dat na een
> scheiding bijna een kwart van de kinderen het
> contact met een van hun ouders verliest (in de
> meeste gevallen hun vader). Het zijn echter lang
> niet altijd de moeders die daar de oorzaak van
> zijn. Er zijn n.l. ook heel veel kinderen die het
> contact met hun vader verliezen zónder dat hun
> moeder daar de hand in heeft gehad. Ik zou b.v.
> niet graag alle vaders de kost willen geven die na
> de scheiding hun kinderen gewoon zélf de rug
> toekeren! Daarbij staat het co-ouderschap (50/50
> zorg voor de kinderen) nog steeds in de
> kinderschoenen en verblijven de meeste kinderen na
> een scheiding nog steeds grotendeels bij maar
> één van de ouders. En meestal is dat dan de
> moeder, omdat die vóór de scheiding ook al de
> meeste zorg voor de kinderen op zich nam, terwijl
> de vader een volledige baan had (dát zal dus
> moeten veranderen!).En als je het moet doen met
> een omgangsregeling van maar één weekend per
> maand (wat vaak nog minder wordt als de kinderen
> andere bezigheden krijgen zoals uitgaan en
> zaterdagbaantjes), dan werkt dat een goede relatie
> natuurlijk óók niet in de hand. Het maakt de
> kans dat je uiteindelijk het contact met je
> kinderen helemáál verliest zelfs alleen maar
> groter (en dat is dan niet de schuld van de
> moeder).
>
> Laten we maar hopen dat deze campagne ook voor jou
> (en sommige anderen op dit prikbord) een
> eye-opener zal zijn. Als je zoals jij geen kans
> onbenut laat om op dit prikbord de andere sexe
> door het slijk te halen moet je n.l. niet vreemd
> opkijken als je eigen kinderen straks óók
> getekend zijn voor het leven. Kinderen kunnen n.l.
> ook lezen, nu of later….