Welkom op het forum van startpagina!

Dit forum staat op alleen-lezen. Je kan hier informatie zoeken en oude berichten terugvinden, maar geen nieuwe berichten plaatsen.

Naar overzicht van alle forums

voogdij na overlijden vader

  • popeyes

    Ik zie dat toch anders. Ik heb het namelijk niet zo op mensen die achteraf menen gegronde redenen te hebben om te voorkomen dat kinderen ‘contact’ hebben met de andere ouder. Mochten er serieuze redenen zijn om te voorkomen dat kinderen na hun overlijden naar de andere ouder gaan, dan lijkt mij dat bij leven al kenbaar gemaakt had moeten worden bij de instanties die daar in gespecialiseerd zijn. Hoor en wederhoren is zo lastig als je al dood bent….

  • Anne-Mieke

    popeyes Schreef:

    ——————————————————-

    > Ik zie dat toch anders. Ik heb het namelijk niet

    > zo op mensen die achteraf menen gegronde redenen

    > te hebben om te voorkomen dat kinderen ‘contact’

    > hebben met de andere ouder. Mochten er serieuze

    > redenen zijn om te voorkomen dat kinderen na hun

    > overlijden naar de andere ouder gaan, dan lijkt

    > mij dat bij leven al kenbaar gemaakt had moeten

    > worden bij de instanties die daar in

    > gespecialiseerd zijn.

    Dat hoeft niet altijd, want is afhankelijk van wat die redenen zijn.

    Ouder A zou ook gegronde redenen kunnen hebben om niet te willen dat de kinderen na zijn/haar overlijden bij ouder B gaan wonen die, zolang de kinderen bij ouder A wonen, een omgangsregeling met ouder B niet in de weg staan.

  • popeyes

    Noem eens een aantal van die gegronde redenen? Misschien begrijp ik je dan beter.

  • Anne-Mieke

    popeyes Schreef:

    ——————————————————-

    > Noem eens een aantal van die gegronde redenen?

    > Misschien begrijp ik je dan beter.

    - Moeder is drugsverslaafd en daardoor niet in staat hele dagen voor het kind te zorgen. Het verblijfsadres wordt daarom aan vader toegewezen, maar moeder krijgt wel een omgangsregeling van een middag per week. Dat levert n.l. geen ernstige problemen voor het kind op en schaadt dus niet zijn belangen. Zou het kind z'n verblijfsadres bij moeder krijgen als vader overlijdt, dan zou vader echter een gegronde reden hebben om dat niet te willen. Dat zou n.l. wél de belangen van het kind schaden.

    -Vader heeft een baan waarvoor hij wekelijks een aantal dagen achter elkaar naar het buitenland moet en regelmatig zelfs langer dan een week. Daarom wordt het verblijfsadres van de drie kinderen aan moeder toegewezen en krijgt vader een omgangsregeling die hij met z'n baan kan combineren, n.l. twee weekenden per maand en de helft van zijn vakantie. Zouden de kinderen hun verblijfsadres bij vader krijgen als moeder overlijdt, dan zou moeder een gegronde reden kunnen hebben om dat niet te willen als vader b.v. voor de dagen dat hij naar het buitenland moet geen opvang voor de kinderen kan regelen.

    Eerste voorbeeld is realiteit (betreft n.l. de nieuwe partner van de ex van mijn echtgenoot)

    Tweede voorbeeld zou realiteit kúnnen worden als betreffende ouders (die ik ook persoonlijk ken) zouden gaan scheiden.

  • popeyes

    VB1: Hier kan ik me inderdaad voorstellen dat dit gegronde redenen zijn. Al zou ik me ook kunnen voorstellen dat moeder in het geval de keus krijgt om de kinderen toegewezen te krijgen als ze bv een jaar clean is. Dus de keuze krijgt om af te kicken.

    VB2: Hier kan ik me minder goed voorstellen dat dit gegronde redenen zijn. Als het mij betrof zou ik in dat geval een andere baan zoeken zodat ik goed voor mij kinderen zou kunnen zorgen. Het kan en mag in mijn ogen dat een ander voor de vader of de moeder zou gaan bepalen dat de kinderen niet bij hun vader zouden kunnen zijn. Als de vader besluit niet op zoek te gaan naar een baan waar hij opvoeden kan combineren met werk, dan kan er alsnog afgeweken worden van de standaard toewijzing.

    In beide gevallen verdienen de ouders het om in ieder geval de keus te krijgen.

  • Anne-Mieke

    Natuurlijk verdienen die ouders het om in ieder geval de keus te krijgen. Dat ben ik helemaal met je eens!

    Maar begrijp je nu wat ik bedoelde? Stel nou dat die ouders niets aan hun eigen situatie kunnen of willen veranderen. Dan maakt het toch een groot verschil of ze maar een paar dagen per maand voor hun kinderen hoeven te zorgen, of elke dag. Niet dan?

    Het kind uit het eerste voorbeeld heeft trouwens na de scheiding eerst een paar jaar bij de moeder gewoond. Alleen werd het op den duur zó erg door haar verwaarloosd dat de vader dat met succes heeft aangevochten. Moeder had er toen óók al voor kunnen kiezen om af te kicken, tóch?

  • popeyes

    Ik begrijp wat je bedoelt, en natuurlijk zijn er gevallen waarin het overduidelijk is dat het beter is dat de niet verzorgende vader of moeder bij overlijden van verzorgende ouder de kinderen niet toegewezen krijgt. Maar zoals ik al aangaf kan het in mijn beleving niet zo zijn dat dat pas na het overlijden van de verzorgende ouder aan het licht komt. Het moet dan al bij leven duidelijk zijn dat het beter is om de kinderen dat niet aan te doen.

    En ook met je 2e stelling ben ik het in dit geval eens. Ze heeft zelf de keus gehad om af te kicken… Maar nogmaals… die keus moet een ieder volgens mij wel krijgen.

  • Koott

    ehum… dat tweede geval is toch weer een duidelijke voorbeeld op wat voor “zieke” manier er blijkbaar met kinderen van gescheiden ouders omgegaan mag worden…

    Wanneer die ouders gewoon nog getrouwd waren, en vrouw overlijdt en man heeft baan waardoor hij veel in het buitenland werkt….. wordt er dan ook gezegd “laten we die vader maar uit zijn ouderlijk gezag zetten want hij is niet in staat voor de kinderen te zorgen?”

    Echt belachelijk.

  • Anne-Mieke

    popeyes Schreef:

    ——————————————————-

    > Maar zoals ik al aangaf kan het

    > in mijn beleving niet zo zijn dat dat pas na het

    > overlijden van de verzorgende ouder aan het licht

    > komt. Het moet dan al bij leven duidelijk zijn dat

    > het beter is om de kinderen dat niet aan te doen.

    Ik denk zelfs dat dat in bijna alle gevallen al bij leven duidelijk is. Maar dat hoeft dan nog geen reden te zijn om bij leven al actie te gaan ondernemen door b.v. via de rechter te proberen de andere ouder het ouderlijk gezag te laten ontnemen.

    De vader uit mijn eerste voorbeeld heeft dat overigens wél geprobeerd. Hij heeft bij zijn verzoek om wijziging van het verblijfsadres de rechter óók verzocht het gezamenlijk ouderlijk gezag om te zetten naar éénhoofdig ouderlijk gezag voor hem. Maar de rechter vond dat het gezamenlijk ouderlijk gezag niet tegen het belang van het kind was. Het verzoek van vader om wijziging van het verblijfsadres werd dus wel ingewilligd, maar het verzoek om gezagswijziging niet. De moeder is op zich ook helemaal geen sléchte moeder. Ze houdt zielsveel van het kind, maar is door haar verslaving alleen niet bij machte om goed voor het kind te zorgen. Die middag per week omgang lukt nog wel, maar hele dagen voor het kind zorgen redt ze niet zolang ze verslaafd is. Verder doet ze ook niet moeilijk als er belangrijke beslissingen over het kind moeten worden genomen (b.v. over schoolkeuze of medische behandeling). Ze laat die beslissingen aan de vader over en is allang blij dat ze dat soort zaken niet zelf hoeft te regelen. Daarom was er ook geen reden voor de rechter om haar het gezag te ontnemen. Feit blijft alleen wel dat het kind daardoor automatisch naar de moeder zou gaan als vader overlijdt en daar brengt een bij leven door vader aangewezen voogd ook geen verandering in. Maar met een mogelijke situatie in de toekomst houdt een rechter geen rekening. Dat is van latere zorg.

  • Anne-Mieke

    Koott Schreef:

    ——————————————————-

    > Wanneer die ouders gewoon nog getrouwd waren, en

    > vrouw overlijdt en man heeft baan waardoor hij

    > veel in het buitenland werkt….. wordt er dan ook

    > gezegd "laten we die vader maar uit zijn ouderlijk

    > gezag zetten want hij is niet in staat voor de

    > kinderen te zorgen?"

    Als vader dan voor goede opvang van de kinderen zorgt niet nee, maar dat ouderlijk gezag zou hij óók houden als hij gescheiden was en voor goede opvang van de kinderen zou zorgen. En ook als hij een andere baan zou kiezen die hij wél zou kunnen combineren met de zorg voor de kinderen. Het wel of niet gescheiden zijn maakt het verschil ook helemaal niet. Het gaat er alleen om in hoeverre vader voor de kinderen zal zorgen als de moeder overlijdt, of ze nu getrouwd of gescheiden waren. Als hij getrouwd was en hij zou na overlijden van z'n vrouw niet goed voor de kinderen zorgen (door ze b.v. dagenlang alleen thuis te laten), dan zal de rechter hem z'n ouderlijk gezag net zo goed ontnemen.