Wij hebben destijds een prachtig ouderschapsplan opgesteld waar we ons allebei goed in konden vinden. Dit ging zo soepel dat de advocaat in kwestie ons korting gaf op het totaal over te maken bedrag…
Helaas kwam het al snel voor dat er leuke dingen moesten worden gedaan met nieuwe partner in het papa weekend. De kinderen terug werden ook wel eens teruggeroepen, bij het ophalen, met de zin: kom maar jongens papa gaat weer alleen weg. Meestal was de reden: mijn wil is wet en denk maar niet dat je ze een half uur langer hebt als ik beslist heb, in het papa weekend…
Verder doen ernstige mishandelingsverhalen het heel goed op scholen en buurten zodat er gerekend kan worden op veel meeleven en begrip en je dus heel moeilijk zelf informatie kan krijgen (als je je al durft te vertonen).
Toen uiteindelijk de kinderen dit over gingen nemen van mama heb ik nooit meer iets van ze vernomen zoals omschreven in ouderschapsplan en ben je definitief uitgebannen uit hun leven en vervalt kennelijk (bijna automatisch) alle recht om maar iets te mogen weten of vernemen. En waarheidsbevindingen, tja een bekend fenomeen….
Ik verneem dus helemaal niets meer, het laatste dat ik vernam was een verwijt dat je het ene kind een verjaardagskaart stuurt en het andere niet.
Oja, na even diep nadenken schiet me nog iets te binnen: voor een extra rekening weten ze je ook wel te vinden want dat staat tenslotte zo beschreven in het ouderschapsplan…