Dit forum staat op alleen-lezen. Je kan hier informatie zoeken en oude berichten terugvinden, maar geen nieuwe berichten plaatsen.
Naar overzicht van alle forums
Anoniem,
Toen jij zwanger werd, was vader het daar toen mee eens???
Was hij zich volledig buwust van het feit dat jij zwanger ging worden?
Of heb jij hem voor het blok gezet om kinderen te krijgen.
Ik kan me namelijk niet echt voorstellen dat iemand die willens en wetens vader word daarna niets meer met zijn kinderen te maken wil hebben.
Er moet meer spelen, vaders willen hun kinderen zien!
Tsjeee zeg, als jij denkt dat er geen vaders zijn die willens en wetens kinderen op de wereld zetten en zich vervolgens aan de verantwoordelijkheid voor die kinderen onttrekken moet je echt nog heel veel leren! Dat vaders hun kinderen willen zien geldt misschien wel voor veel, maar toch zeker niet voor álle vaders! Ik ken b.v. ook vaders die jarenlang niet naar hun kind hebben omgekeken en pas een omgangsregeling met dat kind gaan eisen vanaf het moment dat de moeder om alimentatie vraagt. Als zo'n vader écht zijn kind had willen zien, dan had hij wel eerder moeite gedaan om voor een omgangsregeling.
Nee Been There, je kunt echt niet alle vaders over één kam scheren. En alle moeders trouwens ook niet.
Ik heb niets te maken met hoe men zaken in andere landen regelen want ik woon in Nederland en heb dus met de Nederlandse wet te maken.
Verder ben ik het niet eens met je dat anoniem iemand zou zijn die gewoon éénmalig een vader wil wijzen op zijn verantwoording. Dan heb je het namelijk niet over het “afdwingen van een weekend”. Verder kun je dat ook uit de gehele topic uitmaken.
Ik begrijp jouw punt echter wel, ik heb alleen het idee dat jij mijn punt niet begrijpt. Het is toch ook gewoon zo dat er legio vrouwen zijn die in een dergelijke situatie hun eigen belang voorop stellen en daarbij hun kinderen gebruiken. Of vind jij dat niet dan?
Ik wil daarmee alleen maar zeggen dat ik dat soort types net zo erg vind als de vader die ze beschuldigen.
Ik snap inderdaad wat je bedoeld. Een vader wordt nogal eens in een kwaad daglicht gesteld door de moeder terwijl de helft van het verhaal maar verteld is (overigens andersom gebeurt ook). Maar ik kan niet anders zeggen dat als ik om me heen kijk en de verhalen hoor van vaders in mijn omgeving, dat het er nog steeds op neer komt dat de moeders alles aan elkaar mogen liegen en van gerechtelijk Nederland zo goed als altijd het gelijk aan hun kant krijgen.
Het is helaas niet anders. Laatst was er nog een heel stuk op tv over de vader van dat vermoorde meisje Rowena. Heeft niets gedaan maar heeft geen donder te zeggen over zijn andere dochter. Bij een moeder zou dat echt niet snel gebeuren.
Maar je moet hier erg oppassen als je het voor vaderlijk Nederland opneemt, dan krijg je zogoed als alle gescheiden moeders (uitzonderingen daargelaten) over je heen.
Ik kan het me in zoverre van een vader snappen dat ie van z'n kinderen afziet, als de moeder hem hoorndol/eeuwig dwarszit/knettergek maakt met de omgang. Heb je niemand naast je die samen met jou voor de omgang met de kids vecht, dan is het inmens zwaar en bijna niet te doen.
Je moet het maar net treffen als vader zijnde, dat je iemand vind die het belangrijk vind dat jij je kids ziet en ondanks dat ze daar totaal niets mee te maken heeft, zich voor 100% inzet om er voor te zorgen dat vader en kids niet uit elkaar gehaald worden door een ex die zichzelf belangrijker vindt dan de kids.
Ik kan je alleen al uit mijn directe omgeving voorbeelden geven van vaders die met hun volle verstand kinderen op de wereld hebben gezet en die er vervolgens niet voor wilden zorgen;
Een vroegere buurvrouw en haar man kregen hun vierde kind. Pa ging er vervolgens vandoor met de kraamverzorgster. Hij wilde na de scheiding geen omgangsregeling met z'n kinderen. In plaats daarvan zou hij wel af en toe bij z'n ex en kinderen op bezoek komen. Twee jaar lang heeft hij dat inderdaad gedaan, met Kerstmis en op de verjaardagen van de kinderen. Bezoekjes waar de kinderen het hele jaar naar uitkeken en die verder zonder geruzie verliepen. Na die twee jaar liet hij zomaar ineens niets meer van zich horen. Pa bleek inmiddels verhuisd naar onbekende bestemming en liet zijn kinderen gedesillusioneerd achter.
En mijn nichtje en haar man besloten na een aantal jaren huwelijk samen een kind te krijgen. Terwijl mijn nichtje zwanger was werd pa verliefd op een collega. Hij besloot z'n vrouw bij te staan tot na de bevalling. Vóór het kind een week oud was is hij gegaan en heeft de scheiding aangevraagd. Hij liet z'n ex weten dat hij geen enkel contact meer met haar of het kind wilde hebben. Inmiddels is hij getrouwd met z'n collega en samen hebben ze twee kinderen. Zijn eerste kind heeft nooit meer iets van hem gehoord.
Er zullen beslist veel méér vaders zijn die juist dolgraag voor hun kinderen willen zorgen nadat ze gescheiden zijn, maar ik bedoel maar….
Dit geeft alleen maar aan dat er eens goede regelgeving moet gaan komen. Nu lijkt het erop dat degene met de grootste mond/beste advocaat/het meeste sch*#t aan iedereen, de meeste rechten heeft.
Beginnen met omgangsplicht en sancties bij het niet naleven.
Gezien het feit dat we in dit land emancipatie hoog in het vaandel hebben en vrijwel alle moeders tegenwoordig werken moet de zorg/plicht/plezier van de kinderen gelijk verdeeld worden over beide ouders.
Dat klopt, we hebben hier inderdaad te maken met de Nederlandse wetgeving. Maar Nederland heeft wél dat Internationale Verdrag inzake de Rechten van het Kind mede-ondertekend!
Maar goed…m.i. komt de vraag van Anoniem in de eerste plaats voort uit een gevoel van onrechtvaardigheid en boosheid omdat haar ex zo gemakkelijk onder zijn zorgtaken uit kan komen en dan ook nog nauwelijks alimentatie hoeft te betalen, terwijl zij moeite heeft om de eindjes aan elkaar te knopen en behoefte heeft aan wat tijd voor zichzelf. Voor iemand die in zo'n situatie zit vind ik zo'n vraag wel logisch en ga ik er niet bij voorbaat al vanuit dat het hier gaat om een moeder die niet voor haar kinderen wil zorgen en die haar eigen belang vóór het belang van haar kinderen stelt.
Ja, er zijn inderdaad legio vrouwen zijn die in een dergelijke situatie hun eigen belang voorop stellen en daarbij hun kinderen gebruiken. Maar ik kan op grond van alleen de vraag van Anoniem nog niet met zekerheid kan stellen dat zij óók zo is.
Ik vind n.l. niet dat de vraag voldoende gegevens bevat om dat met zekerheid te kúnnen stellen. Een bevooroordeling vind ik dus niet op z'n plaats. Van mij krijgt Anoniem het voordeel van de twijfel en dus gewoon een antwoord op haar vraag i.p.v. een veroordeling.
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's