Kinderalimentatie

• 

  Vixen

  05-11-2007 16:56

  Ik schrijf dit anoniem ivm eventueel ongewenste meelezers, ik hoop dat daar begrip voor is.

  Mijn partner heeft kinderen bij zijn ex waar hij een fors bedrag aan alimentatie voor betaald. Toen wij nog niet zo lang een relatie hadden (een maand of 2) heeft zijn ex al een poging gedaan om mijn inkomen meegeteld te krijgen om nog meer geld te krijgen, dit is uiteraard mislukt.

  Inmiddels hebben we het over samenwonen en kinderen. Stel nu dat het allemaal goed gaat en we samen een kind krijgen, kan zijn ex dan nog steeds eisen dat hij meer voor zijn kinderen bij haar gaat betalen? Of heeft een kind van ons samen dan ook invloed op de hoogte van het bedrag.

  Begrijp me niet verkeerd, ik vind absoluut dat hij voor zijn kinderen hoort te betalen, maar zijn ex heeft inmiddels een hoger inkomen dan wij samen en dat voelt wel eens erg onterecht, vooral omdat we de kinderen ook bijna nooit te zien krijgen.
• 

  wendy

  05-11-2007 22:05

  Hallo Vixen,

  Als jullie samen een kind hebben en je partner heeft bij zijn ex bv 2 kinderen dan moet het alimentatiebedrag voortaan door 3 kinderen gedeeld worden in plaats van door 2 dus dit is in jullie voordeel (tenzij je partner inmiddels veel meer is gaan verdienen en dus ook meer kan gaan betalen).

  Als jij 850 euro of minder per maand ontvangt aan salaris dan is zelfs je partner voor jou onderhoudsplichtig als je gaat samenwonen met hem en wordt dus zijn besteedbaar inkomen lager waardoor ook de KA omlaag zou kunnen. Andersom geldt echter ook. Verdien je rond 1100 euro of meer dan kun jij de helft van de lasten dragen en wordt zijn besteedbaar inkomen hoger waardoor de KA omhoog kan.
• 

  Anne-Mieke

  06-11-2007 11:09

  Zogauw jullie gaan samenwonen weegt jouw inkomen (direct of indirect) mee bij de draagkrachtberekening. Het maakt daarbij geen verschil of jullie samen kinderen hebben of niet.

  Verdien jij minder dan de bijstandsnorm voor alleenstaanden dan kun je niet geheel in je eigen kosten van levensonderhoud voorzien en komt dus een deel van die kosten voor rekening van je partner. In dat geval wordt voor de berekening van de kinderalimentatie jouw inkomen bij dat van je partner opgeteld en mag hij jullie gezamenlijke lasten aftrekken. Daarnaast wordt er voor het vrij te laten percentage van de draagkrachtruimte uitgegaan van zijn nieuwe gezinssituatie (samenwonend, al of niet met kinderen).

  Verdien jij meer dan de bijstandsnorm voor alleenstaanden dan wordt jij geacht in je eigen kosten van levensonderhoud te kunnen voorzien én voor de helft bij te kunnen dragen in de gezamenlijke woonlasten. Jouw inkomen wordt dan niet bij dat van je partner opgeteld, maar hij kan nog maar de helft van zijn woonlasten aftrekken. Daarnaast wordt hij voor het vrij te laten percentage van de draagkrachtruimte gezien als alleenstaande.

  Een alimentatieplichtige mag zelf altijd minimaal de voor hem/haar geldende bijstandsnorm houden, vermeerderd met nog een percentage van zijn daarna overgebleven draagkrachtruimte. Voor iemand die als alleenstaande wordt gezien is dat percentage lager dan van iemand die als samenwonende (al of niet met kinderen) wordt gezien. De rest is ter beschikking voor alimentatie.

  Let wel, als de alimentatieplichtige al in voldoende mate bijdraagt in de kosten van levensonderhoud van zijn kind(eren) dan heeft het inkomen van de partner met wie hij samenwoont verder geen enkele invloed. Dat inkomen heeft dus alleen invloed als de alimentatieplichtige nog niet volledig aan zijn onderhoudsverplichting voldoet.
• 

  Vixen

  06-11-2007 11:25

  als de alimentatieplichtige al in voldoende mate bijdraagt in de kosten van levensonderhoud van zijn kind(eren)

  En hoe weet je of je dat doet?

  Ik vind 't erg ingewikkeld hoor, pfff

  En hoe zit het met eventuele schulden/hypotheken? Ik heb bijvoorbeeld een eigen woning waar een hypotheek op rust. Worden die lasten van mijn inkomen afgehaald? Of wordt bij samenwonen verwacht dat ik zowel die lasten kan dragen als de helft van de gezamenlijke woonlast?
• 

  Vixen

  06-11-2007 11:34

  Wendy en Anne-Mieke, bedankt voor jullie reactie.

  Is het ook mogelijk om een eventueel nieuw bedrag te laten voorrekenen? Zonder dat er meteen een officieel verzoek tot wijzigen ingediend wordt?

  Zijn de bedragen die je noemt trouwens netto of bruto?
• 

  Anne-Mieke

  06-11-2007 13:35

  Een alimentatieberekening ís ook ingewikkeld

  Of je partner al in voldoende mate bijdraagt is afhankelijk van de vastgestelde behoefte. Voor het vaststellen van alimentatie wordt n.l. eerst een behoefteberekening gemaakt. Maar omdat een alimentatieplichtige nooit méér hoeft bij te dragen dan wat zijn draagkracht toelaat (ongeacht hoe hoog de behoefte is) wordt óók nog een draagkrachtberekening gemaakt.

  Als je partner nu door een te lage draagkracht minder betaalt dan volgens de behoefteberekening nodig is dan draagt hij dus nog niet in voldoende mate bij in de kosten van levensonderhoud en zal bij het gaan samenwonen jouw inkomen van invloed zijn. Als jouw inkomen n.l. bij dat van hem kan worden opgeteld of als jij de helft van de woonlasten voor jouw rekening kunt nemen, dan houdt hij wellicht meer draagkrachtruimte over die ter beschikking van de alimentatie kan komen.

  Draagt je partner volgens de behoefteberekening wél al in voldoende mate bij in de kosten van levensonderhoud, dan is jouw inkomen verder niet van invloed.

  Voor het vaststellen van de behoefte is in beginsel het gezinsinkomen van vóór de scheiding, het aantal kinderen en de leeftijd van die kinderen bepalend. Maar bij een herberekening van de alimentatie kan een inkomensverbetering van de alimentatieplichtige ná de scheiding ook behoefteverhogend werken.

  Normaal gesproken wordt alleen gekeken naar jouw inkomen en dus niet naar jouw persoonlijke lasten. Met jouw hypotheekschuld zal dus in beginsel geen rekening worden gehouden. Een rechter heeft wel altijd de mogelijkheid om van die normen af te wijken, maar dat gebeurt maar zelden. Daarbij is het natuurlijk niet nodig dat samenwoners er twéé huizen op na houden!
• 

  Vixen

  06-11-2007 15:16

  We hebben wel complete berekeningen thuis liggen, zit daar dan ook de behoefteberekening bij in?

  (Overigens is mijn partner zelfs iets gezakt in inkomen sinds de bepaling van de hoogte van de alimentatie)
• 

  Anne-Mieke

  06-11-2007 15:59

  Bij de behoefteberekening gaat men uit van tabellen. Die tabellen geven weer wat gezinnen in Nederland gemiddeld uitgeven aan hun kinderen bij een bepaald gezinsinkomen, een bepaald aantal kinderen binnen dat gezin en een bepaalde leeftijd van die kinderen. Op grond van die tabellen wordt dus na een scheiding de totale behoefte van een kind vastgesteld. In een deel van die totale behoefte wordt voorzien door de kinderbijslag, maar het overige moet dus worden gedragen door de beide ouders. In beginsel in gelijke mate, dus ieder voor 50%, maar een andere verdeling is ook mogelijk. Als de verzorgende ouder geen draagkracht heeft (b.v. in het geval van een bijstandsuitkering) en de niet-verzorgende ouder heeft voldoende draagkracht om méér dan 50% te kunnen bijdragen, dan zal de verdeling in het nadeel van de niet-verzorgende ouder uitvallen. Heeft de niet-verzorgende ouder echter niet genoeg draagkracht om 50% bij te dragen, dan wordt het percentage dat de verzorgende ouder zelf zal moeten dragen automatisch hoger dan 50%.

  Als er bij de papieren niets terug te vinden is over de behoefteberekening kan uw partner misschien e.e.a. navragen bij zijn toenmalige advocaat.

  Verlaging van het inkomen van je partner kán een grond vormen voor alimentatieverlaging. Maar het ligt er wél aan in hoeverre de schuld van die inkomstenverlaging je partner zélf aan te rekenen is. Als hij er b.v. zelf voor heeft gekozen om minder te gaan (over)werken of als hij zijn vorige baan uit eigen beweging heeft ingeruild voor een nieuwe baan die slechter betaald wordt, dan levert dat doorgaans geen alimentatieverlaging op. Bij het nemen van dergelijke beslissingen had je partner n.l. rekening moeten houden met zijn al bestaande onderhoudsverplichtingen. Een alimentatieverlaging is dus alleen mogelijk als je partner buiten zijn schuld om een lager inkomen heeft gekregen.
• 

  Vixen

  06-11-2007 16:29

  En hoe zit het dan in een situatie waarbij de berekening is gemaakt in een periode dat de verzorgende ouder een bijstandsuitkering heeft ontvangen, waarna vrij snel bleek dat deze onterecht ontvangen werd door een te hoog eigen kapitaal?

  En als de moeder weigert om een baan te zoeken? (Heeft dus geen recht op bijstand) moet de niet-verzorgende dan ook maar meer betalen?

  Ik vind het erg ingewikkeld allemaal en sommige dingen zijn volgens mij erg krom geregeld in Nederland.

  Nogmaals als je kinderen hebt hoor je daar voor te zorgen, maar het is toch te raar voor woorden dat je als niet-verzorgende ouder (zal voor zowel vaders als moeders gelden denk ik) flink mag betalen voor je kinderen en de verzorgende ouder doodleuk kan zeggen dat je ze niet mag zien of dat ze plotseling naar de andere kant van het land verhuist waardoor het vrijwel onmogelijk wordt om de omgangsregeling te blijven hanteren (en ze weigert op alle fronten om ook maar iets te regelen om omgang wel mogelijk te maken). Mag je het dan toch maar even mee doen.
• 

  Anne-Mieke

  06-11-2007 16:42

  Je hebt nu eenmaal te maken met wetten, ook al werken die lang niet in alle gevallen rechtvaardig. Daar boos om zijn is heel begrijpelijk, maar daarmee verander je de wet nog niet. Ik zou óók het liefste zien dat het recht op omgang gekoppeld zou worden aan de plicht om alimentatie te betalen, maar het is nu eenmaal niet aan mij om dat te beslissen.