Dit forum staat op alleen-lezen. Je kan hier informatie zoeken en oude berichten terugvinden, maar geen nieuwe berichten plaatsen.
Naar overzicht van alle forums
Ofwel je hebt bij de vaststelling van de KA zitten slapen ofwel je had een slechte advocaat (misschien wel beide).
Waarom heeft de rechter dit bekrachtigt?
Had je zelf misschien voldoende inkomen?
Had je ex te weinig inkomen?
Hadden jullie ten tijde van de samenleving ook maar weinig te besteden??
De rechter zal er neem ik aan niet op uit zijn geweest om jou te pesten? Toch?
Anne-Mieke schreef:
>
> Vaak staat in het echtscheidingsconvenant bij de afspraak
> over de alimentatie dat deze elk jaar verhoogd wordt met de
> wettelijke indexering, maar dat is dus niet altijd het geval.
> En dan kun je het de alimentatieplichtige inderdaad moeilijk
> kwalijk nemen als deze van niets weet. Even schriftelijk erop
> wijzen is dan vaak al voldoende.
Bedankt voor je reaktie ;-) Bij ons stond dat er dus idd niet in. Het is dat ik graag alles bijtijds en van te voren weet en dus ook internet over alles rond en na de scheiding heb afgespeurd, want anders hadden we waarschijnlijk achteraf nog eens een rekening gehad.
De rechter kijkt naar de draagkracht.
En al heeft hij 1600, pm schoon. En al is hij met huur all in , ziekenfonds en andere vaste lasten totaal een bedrag van 750,- klaar..daar kijken ze niet naar.
Hij moet zel een minimum overhouden, en dus blijft er 132,- over voor zijn kinderen.
De adocaar vroeg 440,- dus daar lag het niet aan
<<>>
Dat zal best zo zijn, maar je vergeet dat er toen van dat bedrag ook geen dubbele lasten betaald hoefden te worden.
Daarbij mag een alimentatieplichtige van zijn inkomen altijd minstens de bijstandsnorm plús nog een flink gedeelte van zijn overige draagkrachtruimte voor zichzelf houden en dat hoeft hij in principe ook met niemand te delen. Voor een alimentatiegerechtigde echter geldt dat niet, die kan zelfs incl. de alimentatie minder overhouden en moet daarvan dan zichzelf én de kinderen onderhouden (draagkracht of niet) En die alimentatiegerechtigde zou dan inderdaad (meer) kunnen gaan werken, maar moet dan óók nog de kinderopvang regelen én betalen. En dan hebben we het nog maar niet over wat het voor de kinderen betekent om hele dagen of zowel voor als na school en in de vakanties naar de kinderopvang te moeten. De meeste kinderen doe je daar toch écht geen plezier mee.
En stel nou dat de echtgenoten toen ze nog niet gescheiden waren samen een inkomen op net boven bijstandsniveau hadden (man werkte, vrouw zorgde voor de kinderen). Dan blijft bij een scheiding de man dat inkomen gewoon houden en hoeft geen/nauwelijks alimentatie te betalen omdat hij daarvoor geen draagkracht genoeg heeft. De vrouw daarentegen krijgt dan een bijstandsuitkering, maar daarvan moet ze dan wel zichzelf én de kinderen onderhouden. Ook dan zou je kunnen stellen dat de vrouw kan gaan werken, maar voor iemand zonder arbeidsverleden valt het nog niet mee om een inkomen te verdienen wat boven het bedrag van een bijstandsuitkering uitkomt en een deel van dat inkomen gaat dan ook weer op aan de kinderopvang. Is in zo'n geval (beiden een inkomen net boven bijstandsniveau) degene die de kinderen verzorgt dan financieel gezien niet altijd het slechtste af? En is dát eerlijk dan?
En m.i. zou een alimentatieplichtige ouder zich toch óók af moeten vragen of het niet tegen het belang van de kinderen is als ze hele dagen in de kinderopvang moeten doorbrengen. Gek genoeg hoor je degenen die zo hard roepen dat hun ex maar (meer) moet gaan werken dáár doorgaans nooit over.
En nu kun je wel weer zeggen dat het nét zo oneerlijk is dat vaders hun kinderen soms niet mogen zien en dat met b.v. verplicht co-ouderschap veel van dat soort oneerlijkheden op te lossen zijn, maar dan zal toch éérst de wet veranderd moeten worden. En gezien het feit dat wetswijzigingen op dat gebied nou niet bepaald schering en inslag zijn zal dat voorlopig nog niet gebeuren (áls het al ooit gebeurt)
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's