Nu even naar de situatie hier gekeken. Die ging als volgt: mijn vriend was zo'n 6 jaar getrouwd. Van het één op het ander (zonder enige aanleiding) besloot zijn toenmalige vrouw dat ze wilde scheiden. Er zijn 3 minderjarige kinderen bij betrokken. Mevrouw wist al een tijdje dat ze wilde scheiden.
In zo'n geval als deze zeg ik op mijn beurt…je wil geen moeite doen om je huwelijk te laten werken, maar wil van je partner af? Zeker als je het dan al geruime tijd van tevoren weet, dan zorg je ook maar dat je je inkomen op de rails hebt vòòr de scheiding!
Mijn vriend wilde helemaal niet scheiden. Zij wel. Moet hij dan maar in haar onderhoud voorzien? Mijn mening…NIET DUS!! Maak je bewust de keuze om te scheiden terwijl er geen aanwijsbare reden is/ geen moeite gedaan om je huwelijk te laten werken => geen alimentatie!!
Gelukkig hadden wij een rechter die wijs besloot. Ex hier kreeg geen PA. Daarnaast kijk ik dan ook nog even naar een punt als…de uit huis gezette neemt alle huwelijkse schulden op zich => geen PA.
En een bijstandsuitkering is niet verkeerd….MITS de persoon in kwestie daadwerkelijk verplicht wordt om werk te zoeken en binnen een bepaalde periode ook werk aanneemt. Dat daar eens werkelijk goed aandacht aan besteed gaat worden en niet die slappe hap van nu (maar da's een droom).
Uitzonderingen daar gelaten. Je kunt iemand die arbeidsongeschikt is niet dwingen toch te werken, want dat schiet ten eerste niet op en ten tweede kost dat de maatschappij nog meer dan die uitkering.