Kromme wetgeving

• 

  wolk

  07-03-2008 10:50

  Er is een doelgroep vrouwen die door het rechtssysteem in Nederland gestimuleerd worden om zich op een bepaalde manier te gedragen na een scheiding. Ik heb dat een beetje onderzocht voor me eigen en gemerkt dat alle scenario's het zelfde zijn ( of bijna ) Eerst zijn ze leuk lief en aardig maar als de kinderen geboren zijn verranderen zij. De kinderen zijn alles en de man word bijna genegeerd hoe die zijn best ook doet. Dan is het in ene een broer zus relatie en word er om het hardst geroepen dat ze zo niet willen doorgaan en scheiden willen. Zijn ze uiteindelijk dan maar gescheiden dan is de man de grote boeman en word alles uit de kast gehaald om die man het leven zo zuur mogelijk te maken. En dat uit zich bv vaak in bovenstaande akties, en andere manieren om de man maar te treiteren.Het word nog erger ¨^ PA,KA;omgangsregeling^ |als de man weer een relatie krijgt. Ik noem ze dan ook `doelgroepvrouwen` Die groep reageert bijna altijd op zo´n soort manier en je zou het bijna een syndroom noemen en een naam geven, En het rechtssysteem in Nederland helpt deze dames. Gelukkig zijn ze echt niet allemaal zo maar stel dat alle scheidingen prima zouden verlopen zonder die toestanden van de doelgroepvrouwen dan valt daar natuurlijk geen cent mee te verdienen door de heren advocaten en rechters. En als je dan nagaat dat tegenwoordig 1 op de 3 bijna 2 huwelijken stranden. pfffft.
• 

  Anne-Mieke

  07-03-2008 15:11

  Integendeel, advocaten en rechters zouden er juist blij mee zijn als er minder echtscheidingszaken nodig waren. Al die echtscheidingszaken maken n.l. dat het rechtssysteem behoorlijk overbelast is en zorgen er dus mede voor dat vooral rechters veel te weinig tijd beschikbaar hebben om dergelijke zaken naar behoren af te handelen. Vaak zijn het daarom ook gewoon hamerstukken.
• 

  Ellen00

  08-03-2008 04:00

  Anne-Mieke,

  Dat bedoel ik nu te zeggen. Jij suggereert dat mannen onder hun zorgplicht proberen uit te komen. Dat is in nogal wat gevallen niet zo.

  Moeder kiest in nogal wat gevallen bewust voor toewijzing van de kinderen aan haar. Dan kies je er volgens de wet dus ook voor om de zorgplichten voor je rekening te nemen en moet je niet gaan zeuren als je ex-man te weinig komt “oppassen” en dat jij het zo druk hebt met die kinderen maar dan moet je de consequenties dragen voor je keuze. Kun je dat niet dan moet je gaan voor co-ouderschap of voor toewijzing van de kinderen aan de vader maar dat is niet bespreekbaar!!!! Dat heeft vaak te maken met het feit dat nogal wat moeders (ik heb het hier niet over iedereen) en….en…en willen. Ze willen namelijk én de KA, én de kinderen als hun het uitkomt, én ook nog genoeg vrije tijd voor zichzelf….. Zo werkt dat nu eenmaal niet. Keuzes maak je en daar draag je de consequenties voor. Lekker makkelijk zeg om dat maar af te schuiven op je ex-man onder het mom van : “hij wil niet voor ze zorgen”. Ondertussen is hij wel degene die door de keuze van de vrouw verplicht full-time moet gaan werken terwijl vrouw lief of niet werkt of een parttime baan heeft. Je kunt in een dergelijke situatie niet van de man verwachten dat hij even veel bijdraagt in zorgtaken als de vrouw.

  Probeer het eens van deze kant te bekijken.

  Ik vind het ook nogal wat zeggen dat uitgerekend jij stelt dat het van 2 kanten bekeken moet worden terwijl ik juist de indruk heb dat jij juist alleen maar de kant van de vrouw belicht.
• 

  Danielle

  08-03-2008 08:44

  Ellen00 schreef:

  >

  > Anne-Mieke,

  >

  > Dat bedoel ik nu te zeggen. Jij suggereert dat mannen onder

  > hun zorgplicht proberen uit te komen. Dat is in nogal wat

  > gevallen niet zo.

  >

  > Moeder kiest in nogal wat gevallen bewust voor toewijzing van

  > de kinderen aan haar. Dan kies je er volgens de wet dus ook

  > voor om de zorgplichten voor je rekening te nemen en moet je

  > niet gaan zeuren als je ex-man te weinig komt “oppassen” en

  > dat jij het zo druk hebt met die kinderen maar dan moet je de

  > consequenties dragen voor je keuze. Kun je dat niet dan moet

  > je gaan voor co-ouderschap of voor toewijzing van de kinderen

  > aan de vader maar dat is niet bespreekbaar!!!! Dat heeft vaak

  > te maken met het feit dat nogal wat moeders (ik heb het hier

  > niet over iedereen) en….en…en willen. Ze willen namelijk

  > én de KA, én de kinderen als hun het uitkomt, én ook nog

  > genoeg vrije tijd voor zichzelf….. Zo werkt dat nu eenmaal

  > niet. Keuzes maak je en daar draag je de consequenties voor.

  > Lekker makkelijk zeg om dat maar af te schuiven op je ex-man

  > onder het mom van : “hij wil niet voor ze zorgen”.

  > Ondertussen is hij wel degene die door de keuze van de vrouw

  > verplicht full-time moet gaan werken terwijl vrouw lief of

  > niet werkt of een parttime baan heeft. Je kunt in een

  > dergelijke situatie niet van de man verwachten dat hij even

  > veel bijdraagt in zorgtaken als de vrouw.

  >

  > Probeer het eens van deze kant te bekijken.

  >

  > Ik vind het ook nogal wat zeggen dat uitgerekend jij stelt

  > dat het van 2 kanten bekeken moet worden terwijl ik juist de

  > indruk heb dat jij juist alleen maar de kant van de vrouw

  > belicht.

  Het laatste gedeelte ben ik volledig met je eens. Er zijn teveel vrouwen die zo denken en doen, maar dat eerste gedeelte, daar zijn er helaas ook teveel van. De 2 verschillende mannen zie ik in mijn zeer naaste omgeving. Mijn vriend die vecht voor z'n kids en de ex van mijn vriendin die zijn kids naar de k**** helpt en niet zo zuinig ook.

  Het verschil zit hem in de nieuwe partner van beide mannen. Mijn vriend heeft in mij iemand die volledig achter hem staat, maar het belang van de kids voorop stelt. Terwijl de ex van mijn vriendin een partner heeft die zichzelf wel heel belangrijk vindt, d'r eigen kids al niet naar behoren kan verzorgen (heeft een OTS) en onder tussen de kids van m'n vriendin bij hun vader probeert weg te houden.

  Ik heb het idee dat een hele hoop vrouwen niet weten waar ze aan beginnen als ze een relatie beginnen met een gescheiden man met kids. Daar ligt al een hoop van de extra ellende.

  En daarnaast staan een hele hoop mannen die wèl voor hun kids willen vechten er vaak alleen voor en zijn ze nog te vaak bang dat rechters in het voordeel van de vrouw beslissen terwijl dat lang niet altijd meer op gaat.
• 

  Ellen00

  08-03-2008 11:58

  Ik ben het met je eens dat er ongetwijfeld ook mannen zijn die hun kinderen naar de vernieling helpen maar ik vind het ver gaan om daar hun nieuwe partner de schuld van te geven. Ik mag aannemen dat het om volwassen mannen gaat en deze kunnen ook zien dat hun nieuwe partner niet met de juiste manier met de kinderen omgaat. De verantwoording ligt dan bij vader en niet bij zijn nieuwe vriendin.
• 

  Danielle

  08-03-2008 12:19

  Hangt er helemaal vanaf hoe de vader in z'n schoenen staat en in hoeverre hij de broek aan heeft of zij. En wat je (niet speciaal naar iemand gericht) dan ook denkt met…dan moet ie maar voor zichzelf op komen…sommige mannen durven dat nu eenmaal niet. Net zoals sommige vrouwen dat niet durven.

  Uit eigen ervaring weet ik dat het heel belangrijk is dat de nieuwe partner van vader ook door één deur moet kunnen met het kind/de kinderen. Anders bezorg je de kinderen nog meer pijn en ellende dan alleen de scheiding.

  Trouwens ik heb niet gezegd dat de nieuwe partner altijd de schuld is van de slechte omgang (kan niet, want ik ben niet de oorzaak dat mijn vriend z'n kids weer eens niet mag zien). Alleen in het geval bij mijn vriendin is het héél duidelijk wel het geval. Wat ik wel gezegd heb is dat vele vrouwen niet beseffen wat een relatie met een gescheiden man inhoudt. Hoe vaak hoor je die vrouwen niet zeggen… ik heb geen band met de kinderen van…

  Of…ik hou niet van ze…

  Of…ik ga een straatje om als zijn kinderen er zijn…

  Er zijn er bij die rustig aan iederen (behalve de kids) vertellen dat ze op z'n zachtst gezegd, een hekel hebben aan de kids van..

  Of…dat ze heel graag hadden gewild dat hun partner geen kinderen had (ja, deze vrouwen zijn er echt en nog in overvloed ook)

  Dat maakt alleen maar dat het voor de kinderen nog moeilijker en langer duurt voor de scheiding verwerkt is.
• 

  TopCat

  08-03-2008 13:24

  Auteur: ellen00 ,B.(—.tilbu1.nb.home.nl)

  Auteur: Anne-Mieke (—.tilbu1.nb.home.nl)

  Tip! Ga eens bij elkaar op de koffie. Misschien zijn jullie wel buren…

  T.C.
• 

  TopCat

  08-03-2008 13:27

  TopCat schreef:

  >

  >

  > Auteur: ellen00 (—.tilbu1.nb.home.nl)

  >

  > Auteur: Anne-Mieke (—.tilbu1.nb.home.nl)

  >

  >

  >

  > Tip! Ga eens bij elkaar op de koffie. Misschien zijn jullie

  > wel buren…

  >

  >

  > T.C.

  Dit was de bedoeling…
• 

  Ellen00

  08-03-2008 13:37

  En ondanks dat een volwasssen man “niet sterk in zijn schoenen zou staan” blijft het toch zijn verantwoording.

  Hij kan ook de verantwoording aan om kinderen op de wereld te zetten. Als iemand niet sterk in zijn schoenen staat en daardoor geen einde aan een relatie wil of kan maken of niets onderneemt om zijn kinderen te beschermen is toch hoe dan ook zijn eigen verantwoording.

  Idioot dat een nieuwe vriendin zo doet, dat ben ik met je eens maar pa lief moet zijn kinderen daar tegen beschermen vind ik.
• 

  Ellen00

  08-03-2008 13:39

  ik had het al gezien TC. Maar omvat toch nog een groot gebied. Anne-Mieke en ik zijn niet de enige uit deze buurt viel me op die hier posten.